مـداخـله حـداکثری دولـت در اقتــصاد و آثــار بـحــرانی آن در عرصـه انـرژی
در شرایط کنونی، اجرای پروژه های پرهزینه مدیریت انرژی، تنها در سایه حمایت های گسترده مالی و سیاسی دولت میسر است و بررسی فهرستی از پروژه های نسبتاً موفق در این عرصه طی 20 سال گذشته به این ادعا اعتبار میبخشد. در حالیکه مدیریت انرژی در قاعده کشورهای توسعه یافته، امری خودجوش، خودتنظیم و متکی به سازوکار بازار است و غالباً با حداقل مداخله اقتصادی دولت یا ترجیحاً بدون آن متحقق میشود و بخش خصوصی، بهویژه شرکتهای کوچک، نقشی فعال و کارآفرین در آن ایفا میکنند. دستیابی به چنین وضعیتی در ایران، نیازمند تغییراتی جدی در این ساختار است و تردیدی نیست که ادامه وضعیت موجود، اقتصاد کشور را به سمت یک بحران تمام عیار رهنمون خواهد ساخت.
«مدیریت انرژی» در کشور و تمامی زیرمجموعه های وابسته به آن، مانند ممیزی انرژی، بهینه سازی انرژی، برنامه ریزی انرژی و نظایر آن، در درون یک این محیط نامطلوب در حال تحقق است و از این رو، بررسی چند عامل اقتصادی و سیاسی بهعنوان نمونه هایی از این عوامل محیطی در دستور کار این گزارش است و میتواند راهگشای ما در درک اوضاع آتی باشد. این عوامل عبارت هستند از: (1) یارانه انرژی، (2) تورم، (3) نرخ غیر واقعی ارز، (4) قیمتهای تصنعی، (5) کیفیت تنظیمگری (رگولاتوری)، (6) هزینه مبادله، (7) فضای کسب و کار، (8) روند مصرف انرژی در کشور و (9) تصدیگری و بنگاهداری دولتی.