بایگانی برچسب برای: محیط زیست

زیست آنلاین: کشاورزان قادر خواهند بود برای اولین بار سبزیجات را بدون خاک پرورش دهند. آن ها می توانند از اسپری مواد مغذی که توسط محققان دانشگاه بریستول تولید شده است استفاده کنند.

به گزارش زیست آنلاین، شرکت LettUS Grow که در زمینه فناوری های هوازی فعالیت می کند، یک مزرعه عمودی کوچک در بریستول دارد که با هدایت مواد مغذی مستقیم به ریشه سبزیجات، آن ها را بدون خاک پرورش می دهند.

آنها امیدوارند با تأمین 2 میلیون پوند بودجه برای صنعتی سازی پروژه خود، این فناوری را به مزارع سراسر کشور منتقل کنند.

مزارع دارای سیستم اتوماتیک کنترل دما، کنترل نور و تحویل مواد مغذی هستند. این سیستم همچنین داده های مربوط به محصولات زراعی را از مرحله کشتن بذر تا برداشت جمع آوری می کند. پرورش دهندگان می توانند برای بهبود عملکرد مزرعه خود از تحلیل این داده ها استفاده کنند.

این شرکت استدلال می کند که این مزارع سرپوشیده برای بهره برداری به زمین حاصلخیز و همچنین کود نیاز ندارند و منابع مواد غذایی پایدار، قابل پیش بینی و مقاوم در برابر آب و هوا در تمام طول سال را فراهم می کنند.

با این حال، کشاورزان و گروه های زیست محیطی می گویند با اینکه که این سیستم ها می توانند به کشاورزی کمک کنند، اما هرگز نمی توانند جایگزین کشاورزی سنتی شوند.

منبع: telegraph

امروزه بسیاری از مردم در سراسر جهان تحت تأثیر انواع آلودگی، جنگ، فقر، گرسنگی و تغییرات آب و هوایی قرار دارند. با در پیش گرفتن سبک زندگی گیاهخواری می‌توان به این مشکلات هولناک پایان داد. بله درست شنیدید؛ با گیاهخواری می‌توان به این مشکلات پایان داد و به توسعه پایدار رسید!

منظور از توسعه پایدار چیست؟!

توسعه پایدار (به انگلیسی: Sustainable Development) در هدف کلی خود به ایجاد تعادل بین توسعه و محیط زیست اشاره دارد.

در سال ۱۹۸۰ برای اولین بار واژه «توسعه پایدار» در گزارش اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست (IUCN) آمد. این اتحادیه این واژه را برای وضعیتی به کار برد که نشان می‌داد توسعه برای محیط زیست مضر نیست بلکه می‌تواند به کمک آن نیز بیاید. امروزه پایداری در توسعه فقط مربوط به جنبه‌های زیست محیطی نمی‌شود، بلکه جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را نیز در بر می‌گیرد.

۱۷ آرمان توسعه پایدار برای دگرگونی جهان

۱۹۳ کشور جهان در سال ۲۰۱۵، در صحن علنی مجمع عمومی سازمان ملل متحد متعهد شدند که تا سال ۲۰۳۰ اهدافی در خصوص توسعه پایدار به سرانجام برسانند که با رسیدن به ‎آن‌ها قرار است جهان به جای بهتری برای زندگی کردن تبدیل شود.

اهداف توسعه پایا (به انگلیسی: Sustainable Development Goals) که به سند ۲۰۳۰ یونسکو (به انگلیسی: ۲۰۳۰ Agenda) نیز معروف است، دارای ۱۷ هدف می‌باشد که مربوط به آینده می‌شود. ما معتقدیم زمانی این ۱۷ هدف محقق می‌شوند که سازمان های مردم نهاد، سازمان های خصوصی و دولت ها با یکدیگر همکاری داشته باشند.

قطعاً نیازهای انسان‌ باید برطرف شود، اما نه به قیمت از بین رفتن منابع و فرصت های نسل آینده.

گیاهخواری کنید و به توسعه پایدار برسید!

بنابه گزارش منتشر شده توسط سازمان ملل متحد، بسیار حیاتی است که جوامع جهانی برای مقابله با بدترین تأثیرات ناشی از تغییرات اقلیمی (که به واسطه انتشار دی اکسید کربن، متان و دی اکسید نیتروژن ایجاد شده) سبک زندگی گیاهخواری را در پیش بگیرند. کارآمدترین روش برای نیل به اهداف مقدس توسعه پایدار از دیدگاه مجمع فعالان زیست محیطی گیاهخواری است، به طوری که تمامی مردم جهان را برای رسیدن به یک هدف بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت، قومیت و مذهب متحد می‌کند.

ما در زیر ۸ دلیل آورده‌ایم که با استناد به آن‌ها می‌توان گفت گیاهخواری می‌تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم باعث توسعه پایدار و افزایش امنیت (امنیت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و…) در کشورهای جهان شود!

عامل اول توسعه پایدار: کاهش گرسنگی در جهان

قطعاً می‌توان گفت که هر چقدر میزان مصرف محصولات حیوانی افزایش یابد گرسنگی در جهان نیز افزایش خواهد یافت. در دامداری مدرن به علت جمعیت پر ازدحام حیوانات، آن‌ها به جای تغذیه از علف های خودرو از غلات و سویا استفاده می‌کنند، از این رو در کمترین زمان به بیشترین وزن خود می‌رسند. می‌توان گفت که نیمی از غلات دنیا توسط دام ها مصرف می‌شود، مثلاً میزان غلاتی که هر روزه به ۱ میلیون گاو خورانده می‌شود، برای سیر کردن شکم ۱۰ میلیون انسان گرسنه کافی است. همچنین باید بدانید تنها در آمریکا ۷۰ درصد غلات کشت شده به دام ها خورانده می‌شود که می‌تواند حدود ۸۰۰ ملیون نفر را در جهان سیر کند.

تا سال ۲۰۵۰ نیاز انسان‌ها به غذا حدود ۷۰ درصد افزایش پیدا خواهد کرد.

عامل دوم توسعه پایدار: جلوگیری از هدر رفت انرژی

همه مراحلی که برای تولید گوشت طی می‌شود از کشت محصولات خوراکی گرفته تا پرورش، حمل و نقل دام‌ها به کشتارگاه و بازار، دسته بندی، منجمد کردن و پخت گوشت، هزینه‌های سوختی هنگفتی دارد که از شنیدن آن‌ها تعجب می‌کنید. از این رو خوب است آگاه شویم که: به اندازه ۴ لیتر بنزین انرژی لازم است تا ۰٫۵ کیلوگرم گوشت گاو (گاوی که از غلات تغذیه می کند) تولید شود.

باید بدانید برای تأمین گوشت گاو یک خانواده ۴ نفره، به طور غیر مستقیم حدود هزار لیتر سوخت فسیلی مصرف می‌شود. به طور کلی برای تولید ۱ کالری انرژی از پروتئین حیوانی، ۲۸ کالری انرژی سوخت فسیلی و برای تولید ۱ کالری انرژی از پروتئین گیاهی فقط ۳.۳ کالری انرژی سوخت فسیلی استفاده می‌شود.

عامل سوم توسعه پایدار: مبارزه با جنگل زدایی

از ۱۹ سال پیش تا به امروز در هر دقیقه مساحتی  معادل پنجاه برابر یک زمین فوتبال از جنگل‌های آمازون به وسیله انسان ها نابود شده که به قطعیت می‌توان گفت حدود ۹۱ درصد نابودی این جنگل ها به دلیل افزایش تقاضای انسان به گوشت می‌باشد. اگر انسان‌ها به همین روال ادامه دهند در ۴۰ سال آینده تمام جنگل‌ها به کل از بین خواهند رفت.

در گذشته، جنگل‌ها حدود ۱۴ درصد سطح زمین را پوشش می‌دادند ولی امروزه تنها ۶ درصد زمین به وسیله جنگل ها پوشیده شده است.
غذای سالانه یک فرد همه چیزخوار از ۱۳۰۰۰ متر مربع زمین و یک فرد وگان از ۶۴۷ متر مربع زمین به دست می‌آید، در حقیقت یه شخص همه‌ چیزخوار مساوی است با ۱۹ شخص وگان.
حال سوال این است که چرا هیچ سازمان و دولتی در مقابل نظام دامداری نمی‌ایستد؟! جواب کاملاً مشخص است؛ صنعت دامداری همیشه با سرمایه گذاری های بسیار و جلب رضایت سیاستمداران و در مواقع نیاز با ایجاد ترس و اضطراب توانسته است کار خود را پیش ببرد. متأسفانه در برزیل در طول ۲۵ سال گذشته بیش از ۱۵۰۰ نفر از فعالان محیط زیست کشته شده و حدود ۲ هزار نفر از آن‌ها نیز تهدید به مرگ شده‌اند.

در پی آتش سوزی جنگل های ارسباران در سال ۹۸ حدود ۶۳۰ هکتار از مراتع آن نابود شد. پس از بررسی های فراوان مشخص شد که ۳ نفر برای بهره برداری از محیط به نفع خودشان (جهت چرای دام) دست به این کار ناشایست زده اند.

عامل چهارم توسعه پایدار: جلوگیری از گرمایش جهانی

نابودی جنگل‌ها و تالاب‌ها به گرمایش زمین شتاب بیشتری می‌بخشد. متأسفانه بشر به وسیله دامداری ۳۷ درصد گاز متان و ۶۵ درصد گاز منوکسید دی نیتروژن در جو زمین آزاد می‌کند که اثر گرمایشی گاز متان طی یک دوره بیست ساله، ۷۲ برابر گاز دی‌اکسیدکربن و اثر گرمایشی گاز منوکسید دی نیتروژن ۲۰۰ برابر گاز دی‌اکسید کربن می‌باشد.

هر ساله حدود ۶۰ میلیارد  حیوان (بدون در نظر گرفتن ماهی‌ها و حیوانات دریایی) برای تولید غذا پرورش داده و کشته می‌شوند. دامداری به گونه‌های مختلف به گرمایش جهانی شتاب بیشتری می‌بخشد.

برخی بر این باورند که اگر دامداری نباشد نیاز به کشاورزی افزایش خواهد یافت و گاز منوکسید دی نیتروژن بسیاری در هوا آزاد خواهد شد ولی این طرز فکر کاملاً برعکس است. حال تصور کنید اگر تمام فرآورده های کشاورزی مستقیم به مصرف انسان ها برسد، نیاز به کشاورزی، کود ها و سموم شیمیایی بسیار کاهش خواهد یافت.

از طرفی برخی بر این باورند که دامداری سنتی می‌تواند این قضه را حل کند ولی متأسفانه این نیز یک ادعای واهی است. با حذف غلات و سویا از وعده غذایی حیوانات، آن‌ها به زمان بیشتری برای وزن گیری نیاز خواهند داشت که در این صورت با افزایش تعداد حیوانات پرورشی همراه خواهد بود.

در سال ۲۰۰۶ فائو رسماً طی گزارشی اعلام کرد که دامپروری عامل تولید ۱۸ درصد از کل گازهای گلخانه جهان می‌باشد که در مقایسه با صنعت حمل و نقل ۵ درصد بیشتر است. اما این آمار به همین جا ختم نمی‌شود، در سال ۲۰۰۹ سازمان نظارت جهانی با انتقاد شدید از آمار منتشر شده توسط سازمان فائو، اعلام کرد که دامداری عامل ۵۱ درصد از گازهای گلخانه ای جهان می‌باشد.

عامل پنجم توسعه پایدار: رهایی از بحران قحطی آب

امروزه وجود بحران قحطی آب اللخصوص در کشورهای آفریقایی یکی از بزرگترین چالش‌های بشر می‌باشد. درحالی‌ که انسان‌ها و حیوانات وحشی در نتیجه بی‌آبی با این چالش دست و پنجه نرم می‌کنند، یک‌سوم آب قابل مصرف در دنیا به مصرف دام ها می‌رسد تا از آن‌ها گوشت و لبنیات به دست بیاید.

برای درک بهتر عمق این فاجعه به مثال زیر دقت کنید:

فرض را بر این می‌گیریم که شما به صورت روزانه ۷ دقیقه به حمام بروید و در هر دقیقه ۷٫۵ لیتر آب مصرف ‌کنید. با این رویه، شما به طور سالیانه نزدیک به ۱۹ هزار لیتر آب برای حمام کردن نیاز دارید. جالب اینجاست که برای تولید ۰٫۵ کیلوگرم گوشت گاو حدود ۹ هزار لیتر آب احتیاج است که شما تنها با نخوردن این نیم کیلوگرم گوشت به اندازه ۶ ماه حمام نکردن، آب صرفه جویی می‌کنید. پس دلیل چیست که سازمان های محیط زیستی و دولت ها به جای تمرکز بر ترویج فرهنگ گیاهخواری بر روی تعویض سر دوشی حمام ها تمرکز دارند؟!

عامل ششم توسعه پایدار: جلوگیری از آلودگی آب

متأسفانه صنعت دامداری یکی از مهمترین عوامل آلودگی آب ها در سراسر جهان می‌باشد. این صنعت با وارد کردن فضولات خود به رودخانه ها، تالاب ها و سفره های آب زیرزمینی باعث اشباع آب از نیتروژن شده و آلودگی آبی و در نتیجه شیوع بیماری‌ها را در بر دارد.

آلودگی های آبی ایجاد شده توسط دامداری ها از دو منبع نشئت می‌گیرد:

۱- آلودگی‌هایی که در نتیجه کشت خوراک دام‌ها ایجاد می‌شوند.

۲- آلودگی‌هایی که در نتیجه ورود فضولات دام‌ها به آب‌های روان ایجاد می‌شوند.

فضولات دامداری شامل مواد زیر می‌باشند:

۱- حجم زیادی از باقیمانده آنتی‌بیوتیک ها و هورمون‌های رشد تزریق یا خورانده شده‌‌ به حیوانات

۲- فلزات سنگین مانند مس، روی، کروم، سرب، آرسنیک و کادمیم

۳- نمک هایی مانند سدیم، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، کلر، سولفات، بی‌کربنات، کربنات و نیترات

۴- مواد طبیعی مانند مو، خاک، گرد و غبار، پر و غیره

۵- مقدار زیادی پاتوژن (میکروارگانیسم های بیماری‌زا)

۶- مقدار زیادی آمونیاک که می‌تواند تبدیل به نیترات شود.

عامل هفتم توسعه پایدار: مقابله با انقراض گونه‌های جانوری

همانطور که در ابتدا اشاره کردیم با نابودی جنگل ها، به طور روزانه۱۵۰ تا ۲۰۰ گونه از گیاهان، حشرات و حیوانات از بین می‌روند. همچنین انتقال برخی بیماری ها از گله دام‌ها به حیوانات حیات وحش و انتقام دامداران از حیوانات وحشی (به دلیل حمله حیوانات وحشی به دام‌ها) سبب انقراض گونه‌ها می‌گردد که پلنگ و یوزپلنگ ایرانی نمونه ی بارز آن می باشد.

یوزپلنگ ایرانی که به عنوان سلبریتی محیط زیست ایران شناخته می شود، یک گونه به شدت در معرض خطر انقراض در جهان می باشد که متأسفانه امروزه چند ده قلاده از آن فقط در ایران باقی مانده است. مهم‌ترین خطری که در طول این چند سال یوزپلنگ ایرانی را تهدید می‌کند، وجود دامداران در زیستگاه این گونه می باشد. این حیوانات ارزشمند ممکن است برای پیدا کردن غذا در اطراف گله های دامداران پرسه بزنند و در نهایت از سوی خود این افراد و سگ های گله مورد حمله قرار گیرند.

نکته ۱: اشتباه نکنید! منظور ما از سگ های گله، سگ های بی سرپناه شهری نمی باشد. سگ های گله آموزش دیده خود دامداران برای محافظت از گله هستند.
نکته ۲: مقصر دامداران نیستند! مقصر اصلی شما هستید! تا زمانی که عرضه و تقاضای گوشت وجود داشته باشد، دامداران برای چرای گله خود به زیستگاه حیوانات وحشی تجاوز خواهند کرد.
عامل هشتم توسعه پایدار: جلوگیری از آلودگی و فرسایش خاک

چرای حیوانات، اللخصوص حیوانات سنگین از جمله گاوها، مهم ترین دلیل نابودی ساختار خاک و پوشش گیاهی می باشد. صنعت دامداری به طور غیرمستقیم با آلوده کردن آب و خاک سبب نابودی جنگل‌ها می‌شود. هر ساله در جنگل‌های شمال کشور چندین میلیون تن خاک فرسایش می یابد که از مهمترین عوامل آن می توان به چرای بیش از حد و خارج از ظرفیت دام و همچنین زمینی که برای تأمین غذای دام ها به بهره برداری می رسد اشاره کرد.

برای نجات کره زمین از گرسنگی، فقدان منابع سوختی و همچنین بدترین تغییرات آب و هوایی حرکت به سمت سبک زندگی گیاهخواری الزامی می باشد. از این رو می توان گفت یک فعال محیط زیست واقعی کسی است که از خوردن گوشت پرهیز می کند!

سخن آخر

به گزارش فعالان مردمی محیط زیست و حامیان حیوانات، امروزه نظام دامپروری را می توان به عنوان گسترده ترین عامل در ایجاد بحران های زیست‌محیطی در تمام مقیاس‌های منطقه‌ای و جهانی به شمار آورد. متأسفانه با این حال دولتمردان و سیاستمداران حاضر نیستند که با دست گذاشتن روی عادت‌های روزمره و قدیمی مردم و در افتادن با صنعت غول‌پیکر و قدرتمندی همانند دامداری خود را نامحبوب کنند، ولی شما مصرف کنندگان و ما اعضای مجمع فعالان زیست محیطی کشور می توانیم بزرگترین نقش خود را در کاهش تقاضای گوشت ایفا کنیم. همه ما قادر هستیم با تغییر دادن سبک زندگی خود به گیاهخواری، گامی بزرگ در جهت عدالت جهانی برداریم و در روند توسعه پایدار سهیم باشیم.

زیست آنلاین: محققان دریافته اند که زندگی گیاهی در اطراف کوه اورست و در سراسر منطقه هیمالیا در حال گسترش است.

به گزارش زیست آنلاین، محققان دریافته اند که چمن ها، درختچه ها و خزه ها در اطراف کوه اورست و در سراسر منطقه هیمالیا رو به رشد و گسترش می باشد.

دانشمندان دانشگاه اکستر در انگلستان از داده های ماهواره ای برای مشاهده افزایش پوشش گیاهی فرعی در هیمالیا، پوششی که بین خط درخت و خط برف رشد می کنند، استفاده کردند.

با استفاده از داده های ماهواره ای ناسا از سال 1993 تا 2018، دانشمندان سنجش از راه دور افزایش سطح پوشش گیاهی کوچک اما قابل توجه را در چهار براکت ارتفاعی بین 4150 تا 6،000 متر از سطح دریا را اندازه گیری کردند.

تیم تحقیقاتی دریافتند که در اطراف کوه اورست، افزایش قابل توجهی در پوشش گیاهی در میان همه براکت ها وجود دارد.

کارن اندرسون، یکی از محققان این پروژه در مصاحبه با سی ان ان گفت: هنوز خیلی زود است که بگوییم این رشد جدید چه تاثیری در منطقه می تواند داشته باشد. تحقیق فوری در مورد اثرات احتمالی مورد نیاز است. ما نمی دانیم این افزایش چه تأثیراتی دارد. ممکن است گیاهان برف را به دام بیاندازند و ممکن است باعث کندتر شدن آن شود. ممکن است حتی این گیاهان باعث شوند که برف سریعتر ذوب شود.

1.4 میلیارد نفر به منابع آب منطقه وابسته اند و تغییر در چرخه های آب و منابع می تواند تأثیرات زیادی بر جوامع کشورهای مختلف داشته باشد.

منبع: cnn

زیست آنلاین: به گفته کارشناسان، آلاسکا سال گذشته، گرمترین سال خود را تجربه کرد.

به گزارش زیست آنلاین، اداره ملی اقیانوس و اتمسفر ایالات متحده (NOAA) در گزارش اقلیمی اعلام کرد که آلاسکا متوسط درجه حرارت 0/11 سانتیگراد تجربه کرد. این درجه حرارت 4.4 درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین بلند مدت بود.

این اداره اعلام کرد این دما همچنین از میانگین دمای متوسط 0.06 – سانتیگراد که در سال 2016 ثبت شده بود، پیشی گرفته است.
NOAA اعلام کرد در شش سال گذشته، چهار سال در آلاسکا رکورددار سالهای گرم بوده اند.

ده شهر آنچورینگ، فیربانکس، اوتیاگویک، کوتزبیو، کینگ سلمون، بتل، نورثاوی، مک گرات، کدیاک و کول بیک،
گرمترین سال های خود را تجربه کرده اند.

مراکز ملی NOAA، اطلاعات زیست محیطی خلاصه سالانه را گردآوری کرده است. از دیگر نکات قابل ملاحظه، بارندگی در دیگر ایالت ها بود. 48 ایالت همجوار، دومین سال پر باران را با 88.34 سانتی متر بارندگی تجربه کردند که تنها 4.6 میلی متر کمتر از مقدار بارندگی در سال 1973، به عنوان پرباران ترین سال بود.

منبع: apnews

جنگ را هر طور که صدا کنیم، صدایی جز وحشت، خون و مرگ از آن نمی‌شنویم. مرگ انسان و مرگ زمین.

به گزارش زیست آنلاین، روزهای پرآشوب و پر اختلافی را سر می‌کنیم. گاهی در فضای مجازی از کوره در می‌رویم به دوستی و دوست‌های چندین و چند ساله پشت می‌کنیم و دستمان را ناخواسته روی دکمه بلاک می‌بریم. چون دیگر تحمل باورهای هم را نداریم. گاهی هم به صداقت یکدیگر در بیان عقاید شک می‌کنیم. عده‌ای هم سکوت پیشه می‌کنند. خلاصه اختلاف نظر موج می‌زند که طبیعی است.

البته اختلافی  هم اگر هم باشد، بر سر جنگ نیست. جنگ برای همه خط قرمز است. برای همین همه آن را زشت و نهایت وحشی‌گری می‌دانند. این روزها به دلیل شرایط سیاسی حساس کشور و منطقه و رفتارهای تروریستی و جنگ‌طلبانه دولت آمریکا، تعدادی از کاربران فضای مجازی ضمن تقبیح جنگ، خاطرات تلخ و دلهره‌آور خود را از روزهای حمله عراق‌ علیه ایران مرور می‌کنند.

در این میان یکی از جالب توجه‌ترین واکنش‌ها به منظور مذمت جنگ و جنگ‌طلبی و اقدامات تروریستی مربوط به کسانی است که سعی دارند بودجه‌های صرف شده کشورها را برای خرید تجهیزات نظامی با هزینه تجهیزات لازم برای حفاظت از محیط زیست مقایسه کنند.

برای مثال در یکی از این تصاویر که توسط یکی از کاربران استرالیایی در اینستاگرام منتشر شده، یک هواپیمای جنگی با نام فیل سفید (White Elephant) با یک هواپیمای آتش‌نشانی یا اطفای حریق نمایش داده و اشاره شده است که قیمت ۷۲ فروند هواپیمای جنگی ۶۴ میلیارد دلار برآورد شده است، در حالیکه برای تهیه ۷۲ هواپیمای آتش‌نشانی تنها دو میلیارد دلار نیاز است.

آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌های استرالیا این روزها جان نیم میلیون حیوان و بیش از ۲۰ انسان را گرفته است. برای همین برخی ضمن انتقاد از دولت استرالیا تاکید دارند که این کشور می‌توانست به جای هزینه‌های گزاف برای تهیه تجهیزات نظامی و جنگ‌افروزی، بخش کوچکی از این مبالغ را برای تامین تجهیزات اطفای حریق از جمله بالگرد اطفای حریق هزینه کند.

همچنین روزنامه انگلیسی نیوزویک در مطلبی با اشاره به اقدام تروریستی اخیر دولت آمریکا علیه ایران، بیان کرده است که میزان گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط ارتش آمریکا با مجموع گازهای گلخانه‌ای تولید شده ۱۴۰ کشور دنیا برابری می‌کند. همچنین در این گزارش درباره آسیب‌های انسانی و محیط زیستی حملات مسلحانه آمریکا به ایران هشدار داده شده و تاکید شده است که علاوه بر تلفات انسانی، جنگ می‌تواند خسارت‌های محیط زیستی بسیاری به بار بیاورد.

افزون بر این یکی از کاربران آمریکایی مطلبی را منتشر کرده که مورد توجه کاربران ایرانی و فعالان محیط زیست نیز قرار گرفته است. مبنی بر اینکه قیمت هر پهباد ۲۸ میلیون دلار و قیمت هر موشک ۷۰ هزار دلار است. هزینه هر ساعت پرواز این پهبادها ۳۶۲۴ دلار برآورده شده است. اشاره شده که این همه برای قتل مردم خاورمیانه که با روزی یک دلار زندگی‌می‌کنند، هزینه می‌کنیم!

صابر ابر، بازیگر ایرانی نیز چند روز پیش با انتشار متنی خطاب به ترامپ، از او دعوت کرده بود به‌جای هزینه‌کرد منابع کشورش در ایجاد آتش در خاورمیانه، پول کشورش را برای خاموش کردن آتش در استرالیا هزینه کند.

به هر حال، جنگ را هر طور که صدا کنیم، صدایی جز ترس و حشت، تخریب و خون و مرگ از آن نمی‌شنویم.
آتش‌سوزی در استرالیا به ما چه؟

آتش، جنگل‌های استرالیا را بلعیده از دو ماه پیش تاکنون بیشتر از شش میلیون هکتار از مراتع و جنگل‌های استرالیا طعمه حریق شده است. این جهنم آتش ۵۰۰ میلیون حیوان را به کام مرگ کشیده، برخی از این حادثه با عنوان آخرالزمان استرالیا یاد می‌کنند.

خبر مرگ دسته جمعی حیوانات و انقراض گونه‌های گیاهی در جنگل‌های استرالیا در سراسر دنیا پیچیده است. تعداد زیادی از ایرانیان هم این روزها، ضمن بازنشر تصاویر دلخراش از حیوان‌های جزغاله‌شده  یا حیوانات نجات‌یافته از حمله حریق، نسبت به این فاجعه زیست‌محیطی واکنش نشان می‌دهند.

در این میان برخی کاربران فضای مجازی معتقدند که آتش‌سوزی در جنگل‌های استرالیا، به ما که در ایران هستیم؛ هیچ ربطی ندارد. آیا تخریب محیط زیست در استرالیا به ما که در ایران هستیم؛ ربط پیدا می‌کند یا نه؟

حسین حجت‌پناه – جامعه‌شناس فرهنگی – در پاسخ به این پرسش ایسنا تأکید دارد که به دلیل ذات جهان‌شمولی محیط زیست، خواه ناخواه پدیده‌های مربوط به محیط زیستِ همه کشورها به همه انسان‌ها ارتباط پیدا می‌کند، بنابراین از آنجا که محیط زیست یک چرخه به‌هم پیوسته است و در نتیجه آتش‌سوزی‌های استرالیا به همه انسان‌ها مربوط می‌شود و همگی باید نسبت به آن حساس باشیم.

به دلیل ذات به هم پیوسته محیط زیست، این مقوله در مرزبندی‌های سیاسی که توسط انسان‌ها وضع شده؛ نمی‌گنجد. اتفاقا با توجه به شرایط اقلیمی جامعه ایران، حساسیت ما نسبت به ابعاد مختلف این پدیده باید بیشتر باشد.  بالاترین نرخ تخریب جنگل برای ایران است. روش‌های مدیریتی آب در ایران مشکلات جدی دارد. تعدادی از شهرهای ایران جزو آلوده ترین شهرهای جهان است. برای همین‌هم هم که شده باید به لحاظ اجتماعی نسبت به وقایع زیست‌محیطی کل دنیا حساس باشیم.

این جامعه‌شناس فرهنگی در ادامه می‌گوید: سازمان ملل ۴۰ حادثه طبیعی را شناسایی کرده که از این تعداد ۳۱ نوع آن در ایران رخ می‌دهد و ایران جز کشورهایی است که بیشترین آسیب را از بلایای طبیعی می‌بیند، درنتیجه باید نسبت به تجارب رخداده در سایر کشورها حساس باشیم تا بتوانیم با الگوهای بومی خود از آن تجربه‌ها درس بگیریم. به هر حال استرالیا در حل بحران‌های محیط زیستی از کشور ما جلوتر است و می‌توانیم از تجربیات این کشور استفاده کنیم. از آن مهم تر باید توجه افکار عمومی را نسبت به محیط زیست حساس کنیم تا مطالبه‌گری جهت حل مسائل زیست محیطی ایران افزایش یابد.

اعلام می‌شود که دلیل آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌های استرالیا، گرمایش جهانی است. پدیده‌ای که همه کشورها از جمله ایران را تحت تاثیر قرار داده است. افزایش دمای کره زمین درمناطق مختلف دنیا به شکل‌های مختلف بروز می‌کند. ممکن است در منطقه‌ای باعث افزایش بارش‌های سیل‌آسا مثل بارش‌های اخیر خوزستان شود یا در برخی مناطق به دلیل افزایش دما و وزش باد گرم، جرقه‌ای برای آتش‌سوزی بشود. هر چه هست بنا به تدیید کراشناسان محیط زیست هم مسئله‌ای بین‌المللی است.

سپهر سلیمی – کارشناس – هم معتقد است: نمی‌توانیم بگوییم آتش‌سوزی استرالیا به ما چه؟ چون آنچه در کره زمین رخ می‌دهد روزی گریبان ما را هم خواهد گرفت. شاید این حجم از آتش‌سوزی پنج یا ۱۰ سال دیگر در ایران رخ دهد، بنابراین حریق استرالیا اتفاقا کاملا به ما مرتبط است. چون باید این شرایط را پیش‌بینی و برای آن برنامه‌ریزی کنیم. این وقایع هشداری برای همه سیاستمداران دنیاست چون نقش بسیاری در سیاست‌های حمایت از محیط زیست دارند. برای مثال در همین استرالیا که این روزها دچار آتش‌سوزی‌های گسترده شده؛ دولت راستگرای حاکم بر این کشور، همه بودجه‌های تغییر اقلیم را حذف کرده و همه فعالان محیط زیست را تحت فشار گذاشته و حتی قوانین سختگیرانه علیه آنها وضع کرده است، هر چند که نتیجه این سیاست را خیلی زود گرفت. از نظر من ویرانی گسترده جنگل‌های استرالیا بخشی از همین سیاست‌هاست.

او ضمن ابراز ناراحتی از سوختن تعداد زیادی از حیوانات می‌گوید: بخشی از موجودات زنده در حال از بین رفتن هستند و بر هر انسان با شرفی واجب است که نسبت به این مسئله حساس باشد. باید درس عبرت بگیریم. اتفاق استرالیا دیر یا زود گریبان ما را هم می‌گیرد. کسانی که فکر می کنند اتفاق استرالیا فقط به استرالیا ربط دارد و به ما مربوط نیست افراد محیط زیستی نیستند و نمی‌توانند برای جهان خود مفید باشند. متاسفانه این روحیه درباره مشکلات محیط زیستی داخلی هم وجود دارد. چون شهرها نسبت به مشکلات محیط زیستی شهرهای دیگر بی‌تفاوت هستند.

در این میان حسین حجت‌پناه – جامعه‌شناس فرهنگی – وضع بد محیط زیست جهان را نمادی از شکست مدرنیسم دانسته و می‌گوید: در حال حاضر در اثر مدرنیته محیط زیست جهان با بحران‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند و بر مبنای جهانی شدن تاریخ بشری، بروز یک پدیده زیست محیطی مخرب در یک منطقه در سایر مناطق هم اثر می‌گذارد.

جهانی شدن ناشی از مدرنیته باعث افزایش حجم مبادلات جهانی در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی  و فرهنگی شده است. برای همین کوچکترین تغییر در یک منطقه روی جوامع دیگر تاثیر می‌گذارد. برای مثال ممکن است یک اتفاق سیاسی و نظامی در یک گوشه دنیا روی قیمت نفت؛ دلار و طلا تاثیر بگذارد و زندگی روزمره همه انسان‌ها را در دنیا تحت تاثیر قرار دهد. برای همین هم آتش‌سوزی در یک منطقه روی محیط زیست و شرایط اقلیمی همه نقاط دنیا اثرگذار است.

دیدن چشم‌های غمگین و خسته کوالاهای استرالیایی که درد و سوزش سوختگی را تحمل می‌کنند، غم عمیقی به جانت می‌ریزد. مخصوصا اگر بفهمی این روزها شعله‌های آتش ۸۰۰۰ هزار کوالا را در جنگل‌های استرالیا از بین برده است.  آنها هم که جان سالم به در برده‌اند؛ معلوم نیست که از این پس غذای کافی برای خوردن پیدا کنند، چون قوت غالب آنها یعنی گیاه اکالیپتوس طعمه حریق شده است.

باور کنیم یا نکنیم عامل قتل عام حیوانات در جنگل‌های استرالیا تک تک ما انسان‌ها هستیم. این حریق که مشابه آن متاسفانه هر ساله جنگل‌های ایران را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد، زاده افزایش گازهای گلخانه‌ای و افزایش دمای کره زمین است. پس جدا از اینکه آتش‌سوزی در ملبورن باشد یا در کلاردشت همه ما در وقوع آن یک اندازه سهم داریم چون همه ما باعث گرم شدن زمین شده‌ایم و در نتیجه باید برای کنترل دمای آن هم همه با هم فارق از مرزهای سیاسی تلاش کنیم.

در این شرایط با خودت فکر می‌کنی من ایرانی، من آمریکایی، من هندوستانی، من استرالیایی یا … به جز استوری کردن عکس حیوانات سوخته دوست داشتنی چه کمکی از دستم برمی‌آید؟

به گزارش ایسنا، می‌توانیم با کم کردن دو سه درجه‌ای دمای وسایل گرمایشی خانه و محل کار، کاهش مصرف محصولات دامی، دوری از مصرف‌گرایی و مدگرایی، محدود کردن تردد خودرهای تک‌سرنشین، کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیک، کاهش مصرف کاغذ، کاشت بیشتر نهال و گیاه و … در کنترل دمای کره زمینمان قدمی برداریم و سیاسیون را قانع کنیم که در مسیر حفظ جان زمین پیش بروند.