نوشته‌ها

آینده اقلیمی پس از کرونا ویروس به تصمیمات سیاستمداران وابسته است

زیست آنلاین: با همه گیری ویروس کرونا، مقادیر کربن دی اکسید و سایر آلاینده های جوی کاهش پیدا کرده است. اما استقرار این شرایط و بازگشت به سطح ایمن در ادامه کار بستگی به تصمیمات سیاستمداران دارد.

به گزارش زیست آنلاین، از زمانی که گاردین گزارشهای روزانه میزان دی اکسید کربن جوی را در هاوایی آغاز کرد، احساس افسردگی در میان افراد نسبت به آینده زمین بیشتر شد.

روند صعودی انتشار کربن دی اکسید از هر زمان در تاریخ بشر بیشتر شده است. ترکیبی از آتش سوزی در کالیفرنیا، استرالیا و آمازون، ایجاد ایستگاه های زغال سنگ بیشتر در چین و روند صعودی استفاده از وسایل نقلیه مصرف کننده سوخت فسیلی در این روند صعودی دخیل اند.

در 18 آوریل، میزان CO2 به 416.76 ppm رسید که 3.13 ppm بیشتر از سال گذشته بوده است. دانشمندان مقادیر بالاتر از 350 ppm را محدوده خطر می نامند. که در مناطق گرمسیری باعث گرمتر شدن و خشک شدن شدید هوا می شود. بسیاری از شهرهای ساحلی غرق می شوند و میلیون ها نفر مجبور به مهاجرت می شوند.

در ماه می، مقدار کربن دی اکسید کمی ریزش می کند زیرا گیاهان و درختان در نیمکره شمالی کربن را از جو دریافت می کنند، اما دوباره در پاییز شاهد افزایش مقادیر هستیم.

امسال همه گیری کرونا ممکن است این چرخه را تغییر دهد. در ابتدا، با بسته شدن کارخانه ها و کاهش ترافیک، رشد CO2 که به اوج خود رسیده بود، کم می شود. اما چگونگی برنامه ریزی سیاستمداران مشخص خواهد كرد كه آیا می توان دوباره به “سطح امن” برای مقادیر کربن دی اکسید برسیم یا خیر.

گاردین به عنوان یک سازمان خبری در راستای کاهش تغییرات آب و هوا تصمیمات مهمی اتخاذ کرده است. این شرکت از تبلیغات سوخت های فسیلی خودداری كرده و به اولین سازمان بزرگ جهانی خبر تبدیل شده است که با شركت هایی كه سوخت های فسیلی را استخراج می كنند همکاری نمی کند.

منبع : theguardian

عضو کمسیون امنیت ملی مجلس خواهان برخورد قانونی با مدیر کل محیط زیست اصفهان شد

زیست آنلاین: دکتر اردشیر نوریان عضو کمسیون امنیت ملی مجلس طی نامه ایی به دکتر تجریشی معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست خواهان برخورد با اهمال مدیر کل محیط زیست اصفهان در رابطه با تجهیز غیر قانونی کارگاه پروژه فاقد مجوز محیط زیستی بهشت آباد شد

به گزارش زیست آنلاین، در حالی که دکتر مسعود تجریشی معاون محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست کشور طی نامه به دکتر خامسی معاون آبفای وزارت نیرو پروژه بهشت آباد را فاقد مجوز محیط زیستی عنوان کرده است و هر گونه عملیات اجرایی قبل از اخذ مجوز محیط زیستی را فاقد وجاهت قانونی دانسته اما مدیر کل محیط زیست استان اصفهان حاضر نیست با وجود تخریب پلمپ پروژه تونل بهشت آباد در چرمهین و باغبهادران اصفهان توسط مجری از عملیات تجهیز کارگاه و پلمپ ورودی تونل خود داری کند. فعالان محیط زیست معتقدند نامه های محیط زیست؛  بدون عمل قضائی برای توقف پروژه های فاقد مجوز محیط زیستی بیشتر در جهت رفع تکلیف است از پاسخ گویی های اتی است تا عمل به وظایف قانونی؛ عدم عمل به تکالیف قانونی در متوقف کردن پروژه ها توسط سازمان محیط زیست باعث شده است تا به دلیل پیشرفت فیزیکی پروژه ها با توجیه جلوگیری از تضیع بیت المال سازمان مجبور به صدور مجوزهای فاقد وجاهت شود

در همین راستا دکتراردشیر نوریان عضو کمسیون امنیت ملی مجلس طی نامه ایی به دکتر تجریشی خواهان برخورد با این اقدام متخلفانه شد متن کامل این نامه به شرح زیر است

جناب اقای دکتر تجریشی
معاونت محترم محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست کشور

با سلام

احتراما همانگونه که مستحضر هستید مجری پروژه بهشت آباد اقدام به شکستن پلمپ ورودی تونل بهشت آباد در چرمهین کرده است. از انجا که این پروژه فاقد مجوز محیط زیستی می باشد وازآنجا که مطابق ماده دو آیین نامه اثرات محیط زیستی طرح ها و پروژه های عمرانی؛ مجری اجرای این ایین نامه را مدیر کل محیط زیست اصفهان تعیین کرده است خواهشمند است با توجه به اهمال مدیر کل محیط زیست استان اصفهان در جلوگیری از شروع به کار و تجهیز کارگاه تونل بهشت آباد ترتیبی اتخاذ فرمایید تا ضمن بررسی موضوع؛ اقدامات لازم برای تعطیلی کارگاه تونل بهشت آباد و انجام پلمپ مجدد مجموعه انجام گردد. قبلا از همکاری شما نهایت تشکر را دارم

 

 

سوراخ لایه اوزون ایجاد شده در قطب شمال بسته شده است

زیست آنلاین: سوراخ اوزون که در این بهار بر روی قطب شمال شکل گرفت و به بزرگترین اندازه خود رسید، بسته شده است.

به گزارش زیست آنلاین، دانشمندان که در حال بررسی سوراخ اوزون بودند، اوایل هفته اعلام کردند که این سوراخ “نسبتاً غیرمعمول” تنها به دلیل فعالیتهای انسانی بوجود نیامده است، بلکه یک گرداب قطبی در قطب شمال نیز دلیل بروز این اتفاق بوده است و بنابراین، به احتمال زیاد بهبود وضعیت آن نمی تواند در اثر کاهش آلودگی ها به دلیل بیماری کروناویروس و قرنطینه های مربوط به آن باشد.

طبق تعریف سرویس ملی هواشناسی آمریکا، گرداب قطبی منطقه بزرگی از فشار کم و هوای سرد است که هر دو قطب زمین را احاطه کرده است. گردابهای قطبی همیشه وجود دارند، اما به طور معمول در طول تابستان ضعیف شده و در زمستان تقویت می شوند.

گرداب قطبی در قطب شمال به دلیل وجود زمین های مجاور و همچنین رشته های کوهستانی که هوا را بیشتر از قطب جنوب مختل می کند, معمولاً نسبت به قطب جنوب ضعیف تر است.

برخلاف سوراخی که بر روی قطب شمال ایجاد شده است، سوراخ ازن در قطب جنوب در نیمکره جنوبی به طور معمول توسط مواد شیمیایی مانند کلر و برم که وارد استراتوسفر می شود ایجاد شده است. این مسئله باعث شده است در ۳۵ سال گذشته، بطور سالانه سوراخ اوزون گسترش یابد.

منبع: cnn

بررسی میزان فلزات سنگین و سرطان‌زایی آن‌ها در هوای شهر تهران

محققان در پژوهشی میزان فلزهای سنگین در ذرات معلق هوای شرق و غرب شهر تهران را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که میانگین غلظت فلزهای سنگین در PM4 شرق تهران بالاتر از غرب آن است.

به گزارش زیست آنلاین، ذرات معلق از مهم‌ترین آلاینده‌های هوا در شهر تهران بوده که بر اساس مطالعات بیماری‌های همه‌گیر، برای سلامتی انسان بسیار مخاطره‌آمیز است. ذرات معلق ریز یا قابل استنشاق احتمال بالای نفوذ به قسمت تحتانی دستگاه تنفسی را داشته و در برونش‌ها و کیسه‌های هوایی می‌توانند باقی بمانند. محققان در پژوهشی با عنوان “بررسی میزان فلزهای سنگین در ذرات معلق(PM4) هوای شهر تهران و ارزیابی ریسک سلامت ناشی از آن‌ها” این موضوع را بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط سهراب مظلومی، عباس اسماعیلی ساری و نادر بهرامی‌فر از گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس نور انجام شده، آمده است: «نمونه‌برداری از ذرات معلق PM4 در دو منطقه مسکونی تهرانپارس در شرق و اکباتان در غرب در زمستان و تابستان سال ۲۰۱۶ توسط دستگاه نمونه‌بردار ذرات معلق هوا به طور همزمان در دو ایستگاه و هر ۶ روز یک‌بار انجام شد.»

در این مقاله آمده است: «نمونه‌برداری در هر دو منطقه در پشت بام یک ساختمان دو طبقه در ارتفاع حدود ۱۲ متری از سطح زمین انجام شد.»

محققان پس از تعیین غلظت ذرات معلق و آنالیز شیمیایی و انجام مراحل دیگر، ریسک سلامت را ارزیابی کردند. بر اساس آن چه در این مقاله آمده است، برای ارزیابی ریسک سلامت، دو مسئله باید مورد توجه قرار گیرد. ۱- افراد در یک دوره زمانی مشخص چه مقدار آلاینده تنفس می‌کنند که به طور معمول به صورت میزان آلاینده به ازای واحد حجم هوای اندازه‌گیری شده بیان می‌شود. ۲- بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با سلامتی که به وسیله آلاینده ایجاد می‌شود و بیشتر به طبقه‌بندی آلاینده از نظر بیماری‌زایی و پتانسیل آن برای ایجاد سرطان اشاره دارد.

جهت ارزیابی ریسک سلامت فلزات سنگین در ذرات معلق هوای تهران، ریسک سرطان‌زایی محاسبه شد. ریسک سرطان‌زایی با استفاده از واحد ریسک و غلظت فلزهای سمی همراه با ذرات معلق محاسبه می‌شود. واحد ریسک به این معنی است که اگر غلظت یک آلاینده یک واحد افزایش یابد، احتمال وقوع تاثیر منفی ناشی از آن بر سلامتی انسان به چه میزان است.

نویسندگان این مقاله می‌گویند: «در هر دو ایستگاه نمونه‌برداری شرق و غرب تهران، بالاترین غلظت در تمام نمونه‌های PM4 مربوط به آلومینیوم و آهن بود. بعد از آلومینیوم و آهن غلظت‌های بالای دیگر به طور عمده به Zn، Pb و Cu مربوط می‌شود. پایین‌ترین غلظت مربوط به Cd بود. (در ایستگاه نمونه‌برداری غرب غلظت Cd به اندازه‌ای پایین بود که تشخیص داده نشد.)

در این پژوهش آمده است: «مقایسه غلظت‌ عنصرهای Zn، Pb،Cu، Cr، Ni و Sn که بیشتر ناشی از وسایل نقلیه است، در نمونه‌های PM4 بین دو ایستگاه نمونه‌برداری شرق و غرب تهران نشان داد که میانگین غلظت Cu ،Sn و Ni در PM4 شرق به طور معنی‌دار بالاتر از PM4 غرب است. این امر می‌تواند در اثر ترافیک بیشتر و تراکم زیادتر وسایل نقلیه در محدوده ایستگاه نمونه‌برداری شرق تهران باشد.»

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: «در میان عنصرهای مورد مطالعه، Cd، Cr، Ni،Pb و As به عنوان فلزهای سمی برای انسان به‌ویژه از طریق تنفس محسوب می‌شوند. در میان پنج عنصر سمی و سرطان‌زای مورد مطالعه، بالاترین غلظت مربوط به Pb بود. در میان عناصر مورد مطالعه، بالاترین ریسک سرطان‌زایی مربوط به (Cr (VI بود. این امر به دلیل سمی بودن بالاتر و همچنین بالاتر بودن واحد ریسک آن است، به طوری که یک ماده سرطان‌زای شناخته شده از طریق تنفس محسوب می‌شود.»

نویسندگان این مقاله می‌گویند: «بررسی فلزهای سنگین در PM4 شرق و غرب تهران نشان داد عنصرهایی مانند As ،Cr ،Cu ،Pb ،Zn و cd به طور عمده منشا غیرطبیعی داشته و ناشی از فعالیت‌های انسانی به‌ویژه حمل‌ونقل و وسایل نقلیه هستند. میانگین غلظت فلزهای سنگین در PM4 شرق تهران بالاتر از غرب بود که در نتیجه آن، ریسک سرطان‌ زایی ناشی از فلزهای سمی همراه با این ذرات نیز در شرق بالاتر از غرب است.»

به گزارش ایسنا، در بخش پایانی این مقاله نوشته شده است: «در میان فلزهای سمی همراه با PM4 بالاترین غلظت مربوط به Pb ولی بالاترین ریسک سرطان‌ زایی مربوط به (Cr (VI بود. بنابراین مخاطره‌ آمیزترین عنصر همراه با ذرات معلق هوای شهر تهران از نظر سرطان‌زایی (Cr (VI است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و منابع انتشار انسانی آن کنترل شود.»

این پژوهش در اولین شماره‌ هجدهمین دوره فصلنامه علوم محیطی منتشر شده است.

انفعال سازمان محیط زیست در برابر تجهیز کارگاه تونل بهشت آباد پذیرفتنی نیست

کمپین محیط زیستی حمایت از زاگرس مهربان طی نامه ایی خطاب به سازمان بازرسی کشور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ریاست سازمان محیط زیست، رئیس جمهور محترم، رئیس محترم قوه قضائیه، نسبت به اقدامات رفع تکلیف گرایانه در پروژه های سد سازی و انتقال اب کارون انتقاد و خواهان واکنش عملی سازمان محیط زیست در توقف پروژه های فاقد مجوز محیط زیستی شد.

به گزارش زیست آنلاین، در این نامه سرگشاده آمده است، اهمال در برخورد قضائی با مجریان پروژه های فاقد مجوز محیط زیستی؛ توسط سازمان محیط زیست معنایی جز مشارکت این سازمان در فرایند اجرای پروژه های مخرب طبیعت زیر پوشش جلوگیری از تضیع بیت المال ندارد
متن کامل این نامه به این شرح است:

در این روزهای سختی که جامعه جهانی و مردم ایران در مصاف با ویروس کرونا تجربه می کنند، به عنوان عضوی کوچک از دلدادگان به خاک، آب و اقلیم ایران نکته ای را به استحضار می رساند و امید است مورد عنایت واقع شود.

یکی از دلایل و زمینه های احساس ظلم در کشور ما به نوع عملکرد بروکراسی سیاسی و قضائی ما مرتبط است، بروکراسی که مردم را در مورد تصمیماتش آگاه نمی کند و نه عملکرد مسئولین به حد مطلوب اثر گذاری دارد و نه مردم می توانند درک کند مبنای تصمیمات چیست؟

این در حالی است که رقابت سیاسی جریانهای موجود در بدنه اداری کشور مانع از فهم بهتر مسائل می شود.

در حوزه پروژه های سد سازی و انتقال آب، یکی از ترفندها این بوده است که مقامات محیط زیستی با عملکردی منفعلانه و متاثر از فشارهای سیاسی؛ اقتصادی؛ اجتماعی قومیتی در فلات مرکزی به جای رفتار قاطع در برابر تخریب محیط زیست، به نامه نگاری فرمایشی روی می آورند و در نتیجه پروژه های متخلفانه بدون مانعی جدی ادامه پیدا می کنند.

عدم واکنش سریع مقامات محیط زیست برای توقف این پروژه ها باعث می شود که پروژه از نظر فنی به جایی برسد که توقف آن به معنای بی اثر کردن هزینه های انجام شده است و در نتیجه با همین حربه موافقت های غیر اصولی با ادامه پروژه به دست می آید چرا که مسئولین پروژه استدلال می کنند جلوگیری از ادامه پروژه؛ تضییع بیت المال است. این سیاست قدیمی «راه بنداز و جابنداز» که نوعی قلدری عمرانی در کشور است در حالی صورت می گیرد که مردم می بینند در خصوص تخلفات ساختمانی مردم عادی، کوچکترین رحمی در مقامات نیست و گاها انتشار فیلم تخریب اضافه بنا یا تخلفات ساختمانی مردم سبب احساس تنهایی مردم و بی پشتوانگی آنها می شود.

مردم در این هنگام می پرسند چگونه وقتی فردی با بودجه خودش ملکی را می سازد و این ساخت و ساز با یکی از انبوه قواعد و قوانین حوزه ساخت و ساز مغایر است سریعا سرو کله «نکیر و منکر های اداری» پیدا می شود اما در برابر پروژه هایی متخلفانه ایی که مستقیما مردم، محیط زیست و کشور را به دامن بحران می اندازد با این استدلال که بیت المال آسیب می بیند مسامحه می شود؟

این رفتارها سبب می شود احساس ظلم و بی قدرتی بر مردم فائق شود و هنگامی که گزارش های مسئولین به مردم داده می شود حتی اگر خالصانه و درست باشد نیز باور آن سخت باشد.

فعالین کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان جز نیکی برای این مرز و بوم نمی خواهند و «جز یاد آوری هیچ تسلطی بر امور ندارند» این فقره ظلم ها به کشور فقط به یک جریان سیاسی و یا به اکنون کشور ضربه نمی زند بلکه امتداد این رفتارهای متخلفانه؛ مجموعه تلاش های یک ملت برای استقلال کشور، خودکفایی و توسعه را زیر سوال می برد.

فراموش نکنیم که همه این تظلم خواهی ها در زمان سد گتوند نیز انجام شد و گوش کسی شنوا نبود تا این که این فاجعه محیط زیستی روی داد. از آن جنابان تقاضامندیم بدون در نظر گرفتن بازی های سیاسی به پروژه های فاقد مجوز زیست محیطی سد سازی و انتقال اب نظیر کوهرنگ سه؛ خرسان؛ بهشت اباد؛ سبزکوه و … ورود کنند و نام نیک را برای خود به ارمغان آورند.

کاهش ۲۵ درصدی جمعیت حشرات

نتایج یک بررسی زیست محیطی نشان می‌دهد که طی ۳۰ سال گذشته جمعیت حشرات در سراسر جهان حدود ۲۵ درصد کاهش داشته است.

به گزارش زیست آنلاین، مطالعه انجام شده روی جمعیت حشرات در جهان نشان دهنده تحلیل رفتن تنوع زیستی کره زمین است به گونه‌ای که طی مدت ۳۰ سال گذشته جمعیت این گونه جانوری حدود یک چهارم کاهش داشته است.

در این بررسی مشخص شد در برخی از مناطق از جمله اروپا کاهش جمعیت حشرات سرعت بیشتری گرفته است اما تحلیل‌ها حاکی از اختلاف‌های قابل توجهی در روندهای موجود حتی در مناطق نزدیک به هم بوده است.

یک تیم بین‌المللی از کارشناسان در این بررسی‌ها به جمع‌آوری اطلاعات ۱۶۶ تحقیق انجام گرفته در ۱۶۷۶ منطقه جهان پرداختند. این اطلاعات در فاصله سال‌های ۱۹۲۵ تا ۲۰۱۸ ثبت شده و نشان داد درحالیکه تعداد حشرات آبزی افزایش یافته است در میان حشرات خاکی که بیشترین دوره زندگی خود را روی زمین می‌گذرانند به طور میانگین با کاهش ۰.۹۲ درصدی در سال روبرو بوده‌ایم.

به گزارش روزنامه ایندیپندنت، یکی از کارشناسان این مطالعه گفت: ممکن است رقم ۰.۹۲ درصد خیلی زیاد نباشد اما در حقیقت این عدد به مفهوم کاهش ۲۴ درصدی جمعیت حشرات در بازه زمانی ۳۰ ساله است. کاهش جمعیت حشرات به شکلی آرام اتفاق می‌افتد و از سالی به سال دیگر متوجه این کاهش نمی‌شویم.

ذخیره انرژی باتری با کمک ریزموج‌ ها

پژوهشگران دانشگاه پردو (Purdue University)، روش جدیدی ابداع کرده‌اند که از ریزموج‌ها به عنوان راهی برای ذخیره انرژی تجدیدپذیر استفاده می‌کند.

به گزارش زیست آنلاین، این روش جدید می‌تواند پلی‌اتیلن ترفتالات (PETE) را که یکی از قابل بازیافت‌ترین پلیمرها است، به عناصر باتری تبدیل کند.

ویلاس پل (Vilas Pol)، استادیار مهندسی شیمی دانشگاه پردو و از پژوهشگران این پروژه گفت: ما از یک روش فوق‌العاده سریع استفاده کردیم تا پلی‌اتیلن ترفتالات را به دی‌سدیم ترفتالات تبدیل کنیم و آن را به عنوان ماده آند باتری به کار ببریم. ما سعی داریم به پیشرفت تبدیل و ذخیره انرژی تجدیدپذیر که تحت تاثیر توجه جامعه و افزایش آگاهی در مورد تغییرات اقلیمی و محدودیت منابع انرژی است، کمک کنیم.

این گروه پژوهشی، فناوری جدید خود را هم با باتری‌های لیتیوم- یون و هم با باتری‌های سدیم- یون آزمایش کردند.

پل ادامه داد: اگرچه باتری لیتیوم- یون در حال حاضر هم بر تجهیزات الکترونیکی قابل حمل و هم بازار وسایل نقلیه الکتریکی تسلط دارد اما پژوهش در مورد باتری سدیم- یون نیز به خاطر هزینه پایین و عملکرد جالب الکتروشیمیایی آن، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.

وی افزود: روش به کار گرفتن ریزموج در واکنش‌های آلی، در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. موادی که ما در پژوهش خود به کار برده‌ایم، کم‌هزینه، بادوام و قابل بازیافت هستند.

این پژوهش در مجله ACS Sustainable Chemistry & Engineering به چاپ رسید.

هدف هفتم از اهداف توسعه پایدار: انرژی پاک و مقرون به صرفه

زیست آنلاین: سازمان ملل متحد برای دستیابی به آینده ای بهتر و پایدار برای همه، 17 هدف (از جمله چالش های مربوط به فقر، نابرابری، تغییرات آب و هوایی، تخریب محیط زیست، صلح و عدالت) را تحت عنوان اهداف توسعه پایدار تعیین نموده که چالش های جهانی عصر حاضر را به مردم یادآوری می نمایند. اهدافی که همه به هم پیوسته اند و کسی را نادیده نمی گیرند. آنچه مهم است اینکه، بتوانیم تا سال 2030 به همه آنها دست یابیم.

به گزارش زیست آنلاین، برای تحقق یافتن بسیاری از اهداف 17 گانه توسعه پایدار، یک محیط سالم نقشی اساسی دارد. با فرصت کمی که برای تحقق آنها (یعنی 2030 ) باقی مانده است، جهان باید سرعت بیشتری بگیرد و برای یافتن راه حل های بهتر در مورد آلودگی های محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و از بین رفتن تنوع زیستی تلاش بیشتری انجام دهد. آنچه در این گزارش آمده، هدف شماره 7 از اهداف توسعه پایدار با عنوان انرژی پاک و مقرون به صرفه است که هدف اصلی آن دسترسی به انرژی پاک مقرون به صرفه، قابل اعتماد، پایدار و مدرن برای همه می باشد.

 اهداف 17 گانه توسعه پایدار

عدم دسترسی به منابع انرژی و سیستم های انتقال آن محدودیتی برای توسعه اقتصادی و انسانی است. مجموعه ای از منابع انرژی تجدید پذیر و غیر قابل تجدید مانند انرژی خورشید، باد، جذر و مد، زمین گرمایی، سوخت های گیاهی یا انرژی زیستی یا بیوفیول، زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی و اورانیوم بطور طبیعی در محیط زیست قرار دارند.

افزایش استفاده از سوخت های فسیلی و به تبع آن عدم اقدام لازم برای کاهش گازهای گلخانه ای پیامدهای ناگواری برای تغییرات آب و هوایی جهانی در پی خواهد داشت. بهره وری انرژی و افزایش استفاده از منابع تجدید پذیر در کاهش تغییرات آب و هوا و کاهش ریسک وقوع حوادث طبیعی نقش دارند. به منظور محافظت از اکوسیستم های طبیعی امکان استفاده و توسعه بیشتر منابع تجدیدپذیر و گیاهی فراهم می شود.

حقایق، آمار و ارقام:

3میلیارد نفر از مردم جهان برای گرم کردن فضاهای خود و پخت و پز به چوب، زغال سنگ، زغال سنگ یا ضایعات حیوانی متکی هستند.سهم اصلی در تغییرات آب و هوا مصرف انرژی است و حدود 60 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای جهان را تشکیل می دهد.

از سال 1990 انتشار جهانی CO2 بیش از 46 درصد افزایش یافته است.

امروزه انرژی جزر و مد بزرگترین منبع تجدیدپذیر برای تولید برق است که 16٪ از برق جهان را با قیمت های رقابتی تأمین می کند که این نوع از انرژی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه سهم قابل توجهی در تولید  برق دارد.انرژی زیستی یا گیاهی یا بیوفیول 10٪ از انرژی اولیه جهان را تأمین می کند.

اهداف مرتبط با محیط زیست:

هدف 7.1: دسترسی جهانی به خدمات انرژی مقرون به صرفه ، قابل اعتماد و مدرن باید تا سال 2030 تضمین شود.

هدف 7.2: سهم انرژی های تجدید پذیر در ترکیب سبد انرژی باید تا سال 2030 به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

هدف 7.3: بهره وری انرژی باید تا سال 2030 به میزان دو برابر نرخ جهانی بهبود یابد.

هدف 7 الف: برای تسهیل در دسترسی به فن آوری انرژی پاک و تحقیقات مرتبط با آن از جمله انرژی های تجدید پذیر، بهره وری انرژی و فناوری های پیشرفته برای کاهش آلایندگی سوخت های فسیلی ، همکاری های بین المللی تا سال 2030 تقویت شده و سرمایه گذاری در زیرساخت های انرژی و فناوری انرژی پاک ارتقا یابد.

هدف 7 ب:  زیرساخت ها و فناوری های ارتقاء برای تأمین خدمات انرژی مدرن و پایدار در همه در کشورها شامل کشورهای کمتر توسعه یافته، کشورهای در حال توسعه، جزایر کوچک و … مطابق با برنامه های هر یک از آنها  تا سال 2030 ، گسترش یابد.

 اهداف توسعه پایدار در خصوص محیط زیست

منبع:unenvironment

افزایش ۲ برابریِ آسیب‌دیدگان سیل در سراسر جهان

یک گروه مطالعات جهانی در تحلیل تازه‌ای پیش بینی کرد شمار افرادی که در سراسر دنیا از سیلاب‌های ویرانگر آسیب خواهند دید تا سال ۲۰۳۰ میلادی دو برابر خواهد شد.

به گزارش زیست آنلاین، مطالعات “موسسه منابع جهانی” (WRI) نشان داده است تا پایان این دهه، دست‌کم ۱۴۷ میلیون نفر سالانه بر اثر طغیان رودخانه‌ها و سیلاب‌های نواحی ساحلی آسیب خواهند دید، درحالی که جمعیت جهانیِ آسیب دیده از سیل در ۱۰ سال گذشته ۷۲ میلیون نفر بوده است.

همچنین بر اساس این گزارش تا سال ۲۰۵۰ میلادی این آمار فاجعه‌بار خواهد شد.

وقوع سیلاب بر اثر عواملی چون بحران‌های اقلیمی، تراکم جمعیت در مناطق پرخطر و فرونشست خشکی‌ها به دلیل استفاده بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی در حال تشدید است.

به نوشته گاردین، در این میان شدیدترین این حوادث برای مناطق جنوب و جنوب شرق آسیا پیش بینی شده و جمعیت زیادی در کشورهایی چون بنگلادش، ویتنام، هند و اندونزی در معرض آسیب هستند. همچنین مناطقی از ایالات متحده عمدتا با خطر بالای سیلاب‌های ساحلی مواجه خواهند شد.

صنعت مد و فشن مخرب محیط زیست

زیست آنلاین: صنعت مد نسبت به مجموع پروازهای بین المللی و حمل و نقل دریایی، کربن بیشتری در هوا منتشر می کند. در این گزارش برخی از آلودگی های محیط زیستی ناشی از صنعت مد و فشن را مرور می کنیم.

به گزارش زیست آنلاین، مد گرایی و بروز بودن در خرید لباس باعث می شود با طرح های متنوع تری روبرو شویم اما باید بدانیم که این نگرش چه آسیب ها و خساراتی به محیط زیست وارد می کند. 10٪ از کل انتشارات گازهای گلخانه ای جهان مربوط به صنعت مد است، دومین مصرف کننده آب جهان است و اقیانوس ها را با ریزپلاستیک ها آلوده می کند.

در این دوره از زمان، برخی از بخش های زندگی مدرن مانند مسافرت های هوایی، استفاده از وسایل پلاستیکی یکبار مصرف و حتی استفاده از وسایط نقلیه برای رفتن به و یا از محل کار به عنوان آلوده کننده و آسیب رسان به محیط زیست شناخته می شوند اما وقتی صحبت از لباس و پوشاک می شود، تأثیرات مخرب آن آشکار نیست.

همانطور که مصرف کنندگان در سراسر جهان لباس بیشتری می خرند، این بازار برای تولید اقلام ارزان قیمت و سبک های جدید به محیط زیست آسیب می زند. به طور متوسط، مردم در سال 2014 60٪ پوشاک بیشتری نسبت به سال 2000 خریداری کردند.

صنعت مد 10٪ از انتشار کربن جهان را تشکیل می دهد، منابع آبی را خشک می کند و رودخانه ها و نهرها را آلوده می کند. علاوه بر این، 85 درصد از کل منسوجات هر سال دور ریخته شده و به زباله تبدیل می شوند و شستن برخی از انواع لباس ها مقادیر بسیاری از پلاستیک را به اقیانوس ها می فرستد. اینها فقط بخشی از مهمترین تأثیرات مد بر کره زمین هستند.

تولید لباس از سال 2000 تقریباً دو برابر شده است در حالی که مردم فقط از نیمی از طول عمر لباس های خود استفاده می کنند. در اروپا، شرکت های مد از میانگین عرضه دو مجموعه در سال در سال 2000 به پنج مورد در سال 2011 روی آورده اند و برخی از مارک های تجاری حتی بیشتر ارائه می دهند مثلا برند زارا 24 مجموعه در سال و H&M بین 12 تا 16 عرضه را در سال ارائه می دهد. که البته سرنوشت تعداد زیادی از این لباس ها در زباله ها به پایان می رسد.

در محل دفن زباله ها، در هر ثانیه معادل یک کامیون پر از لباس ریخته یا سوزانده می شود.

درمجموع ، تقریباً 85 درصد پارچه ها هر سال به محل دفن زباله ها می روند و این مقدار برای پر کردن سالانه بندر سیدنی کافی است.

زباله

در عین حال، شستن لباس، سالانه 500000 تن میکرو فیبر معادل 50 میلیارد بطری پلاستیکی را به اقیانوس ها رها می کند.

بسیاری از این الیاف از پلی استر یا پلاستیک موجود در حدود 60٪ از پوشاک هستند . تولید پلی استر دو تا سه برابر بیشتر از میزان تولید پنبه منجر به انتشار کربن می شود و از طرف دیگر پلی استر در اقیانوس تجزیه نمی شود.

در گزارشی از اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) تخمین زده شده است که 35٪ از کل میکروپلاستیک ها، یا همان قطعات بسیار کوچک پلاستیک که هرگز تجزیه بیولوژیکی نمی شوند، در اقیانوس ها، از شستشوی پارچه های مصنوعی مانند پلی استر رها شده اند. به طور کلی، تا 31٪ از آلودگی پلاستیک در اقیانوس ها را میکروپلاستیک ها تشکیل می دهند.

10٪ از انتشار کربن در جهان مربوط به صنعت مد است که این میزان انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر از همه پروازهای بین المللی و حمل و نقل دریایی است. براساس گزارش بنیاد الن مک آرتور، اگر صنعت مد به مسیر فعلی خود ادامه دهد، این سهم از انتشار کربن می تواند تا سال 2050 به 26 درصد برسد.

صنعت مد نیز دومین مصرف کننده آب در سراسر جهان است.

برای تولید یک پیراهن نخی حدود 700 گالن آب نیاز است. این مقدار آب برای اینکه یک نفر در مدت زمان سه و نیم سال حداقل هشت فنجان آب در روز بنوشد کافی است. برای تولید یک جفت شلوار جین حدود 2000 گالن آب لازم است و این برای نوشیدن 8 فنجان در روز به مدت 10 سال کافی است. دلیل آن این است که شلوار جین و پیراهن هر دو از یک گیاه بسیار پرآب ساخته می شوند: یعنی پنبه.

در ازبکستان، آنقدر برای تولید پنبه از آب دریای آرال استفاده شده که بعد از حدود 50 سال خشک شد. دریای آرال که زمانی یکی از چهار دریاچه بزرگ جهان بود، در حال حاضر یک بیابان خشک و حداکثر دارای چند حوضچه کوچک است.
صنعت مد باعث ایجاد آلودگی آب نیز می شود. صنعت رنگرزی در نساجی دومین آلاینده بزرگ در جهان است، زیرا پسآب حاصل از فرآیند رنگرزی غالباً در خندق ها، نهرها یا رودخانه ها ریخته می شود.

صنعت رنگرزی

آب مصرفی برای فرآیند رنگرزی پارچه به اندازه پر کردن آب 2 میلیون استخر استاندارد المپیک در هر سال است.

در کل، 20٪ از آلودگی آبهای صنعتی در سراسر جهان مربوط به صنعت مد و فشن است.

در همین حال، برخی از شرکت های پوشاک با روی آوردن به ابتکاراتی برای کاهش آلودگی نساجی و رشد پایدارتر پنبه، روند کاهش خسارت و آسیب به محیط زیست را آغاز کرده اند. در ماه مارس، سازمان ملل متحد برای ایجاد ارتباط بین محیط زیست و صنعت مد اتحاد و ائتلافی را راه اندازی کرد تا شرکتهای تولیدی برای کاهش آسیب به محیط زیست هماهنگی ها و اقداماتی را انجام دهند.

منبع:businessinsider