اصلاح قانون ایمنی زیستی در دستور کار محیط‌زیست/ مجوزی برای کشت تراریخته صادر نشده است
تهران – ایرنا – معاون رییس جمهوری و رییس سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر این که اصلاح و به روزرسانی قانون ایمنی زیستی مصوب سال ۱۳۸۸ باید در دستور کار قرار گیرد، گفت: به روزرسانی قانون موجود ایمنی زیستی در یک بازه زمانی فشرده انجام شود تا در اسرع وقت در مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد.
به گزارش ایرنا از سازمان حفاظت محیط زیست، علی سلاجقه در اولین جلسه کمیسیون هماهنگی شورای ملی ایمنی زیستی با بیان این که پژوهشگاه دفاع ملی درباره ایمنی زیستی فعالیت هایی انجام داده است، گفت: در به روز رسانی قانون ایمنی زیستی از تمامی ظرفیت انجمن های علمی، نمایندگان مجلس و اساتید مرتبط استفاده و مباحث مربوط به خسارت های احتمالی ناشی از محصولات تراریخته در این قانون لحاظ شود.
وی همچنین به نقش پدافند غیر عامل در ایمنی زیست محیطی اشاره کرد و حضور آن را ضروری دانست.
تاکنون مجوزی برای کشت محصولات تراریخته در کشور صادر نشده است
در ادامه این جلسه، محمد حسین بازگیر رییس دبیرخانه شورای ملی ایمنی زیستی گفت: در سال ۱۹۹۲ پس از اجلاس زمین و تصویب کنوانسیون تنوع زیستی، تکالیفی برای دولت ها تعیین شد که یکی از آن ها تدوین قوانین داخلی در حوزه ایمنی زیستی توسط اعضا و کشورها است.
وی افزود: به دنبال آن بحث پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا و قوانین داخلی در کشور شکل گرفت، دبیرخانه ایمنی زیستی از سوی سازمان حفاظت محیط زیست تشکیل و قوانین الحاق به کنوانسیون تنوع زیستی و پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا پذیرفته شد.
بازگیر تصریح کرد: بر اساس گزارش های بین المللی، حدود ۱۹۱ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی دنیا محصولات تراریخته کشت می شود که سویا، پنبه، ذرت و کلزا از عمده ترین این محصولات است.
رییس دبیرخانه شورای ایمنی زیستی ادامه داد: ایران صرفاً وارد کننده عمده محصولات و فرآورده های تراریخته در دو بخش غذای انسان و خوراک دام محسوب می شود و تا امروز هیچ مجوزی برای کشت و رهاسازی محصولات تراریخته در کشور صادر نشده است.
بازگیر خاطرنشان کرد: تاکنون ۱۱ جلسه شورای ملی به ریاست معاونان اول روسای جمهور برگزار شده و در مجموع ۶۰ مصوبه داشته است که یکی از آن ها تجمیع و ترکیب مقررات و دستورالعمل های حوزه ایمنی زیستی و تدوین آیین نامه اجرایی جامع و کاملی برای قانون ایمنی زیستی است که در اولویت فعالیت های دبیرخانه ایمنی زیستی است.
در این جلسه درخصوص به روز شدن و اصلاح قانون ایمنی زیستی مصوب سال ۱۳۸۸ بحث و تبادل نظر صورت گرفت و همچنین بررسی و تصویب شیوه نامه اجرایی کمیسیون سه نفره داوری تبصره ماده ۵ قانون ایمنی زیستی، بررسی موضوع الحاق یا عدم الحاق به پروتکل ناگویا- کوالالامپور (مسئولیت و جبران خسارت های احتمالی ناشی از رها سازی موجودات زنده تغییر یافته ژنتیکی) و بررسی و تعیین و تکلیف دستورالعمل اجرایی ایمنی زیستی مد نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای آزمایشگاه ها و فعالیت های پژوهشی مرتبط نیز مطالبی ارائه شد.
اصطلاح موجودات تراریخته ژنتیکی (Genetically Modified Organisms) که به اختصار، GMO خوانده می‌شود، معرف هر موجود زنده‌ای است که ماده ژنتیکی (ژنوم) آن با روش‌های غیر طبیعی تغییر کرده است. منظور از غیر طبیعی، روش‌هایی مانند آمیزش و نوترکیبی در اثر فرایندهایی مثل گامت‌زایی است. امروزه، خانواده بزرگ GMO دربرگیرنده انواع مختلفی از گیاهان، جانوران و میکروب‌هاست. فرایند تغییر در ژنوم جانداران، زیست-فناوری نوین، یا ژن-فناوری نام دارد و گاهی به آن فناوری DNA نوترکیب یا مهندسی ژنتیک نیز گفته می‌شود. به کمک این فناوری، می‌توان ژن‌های مورد نظر را بدون نیاز به آمیزش و بدون محدودیت‌های بین گونه‌ای، از موجودی به موجود دیگر منتقل کرد. مواد غذایی حاصل از موجودات GMO، غذاهای GM نامیده می‌شوند.
