نوشته‌ها

ترخیص ۷ هزار تن کاغذ تا هفته آینده

وزیر ارشاد: امیدواریم تا اوایل هفته آینده ۶ یا ۷ هزار تن کاغذی که در مسیر گمرک است ترخیص و روانه بازار شود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران درباره مسأله کاغذ گفت: مسأله کاغذ فرهنگی که در حدود 80 هزار تن برای کتاب و مطبوعات در سال 98 با ارز 4 هزار و 200 تومانی باید انجام شود به تأیید نهایی رسیده و اول این هفته بانک مرکزی ابلاغ کرده است. البته هنوز کار برخی از آنها در آن بخشی که می خواهد مراحل ترخیص نهایی شود از لحاظ ارزی انجام نشده و از دکتر همتی رئیس بانک مرکزی خواستم سریعتر این کار را انجام شود.

سید عباس صالحی گفت: ما امیدوار بودیم تا الان بحث گمرک ما حل شده باشد البته این بحث به گمرک محدود نمی شود. تأخیری که در سه ماه گذشته رخ داد به این دلیل است که ارز نیمایی باشد یا 4 هزار و 200 تومانی و همین امر محموله ها را متوقف کرده بود. امیدواریم تا حداکثر تا اوایل هفته آینده، 6 یا 7 هزار تن کاغذی که در مسیر گمرک است ترخیص و روانه بازار شود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره شوراهای حل اختلاف فرهنگ و رسانه گفت: یکی از مشکلاتی که اصحاب هنر، فرهنگ و رسانه داشتند این بود که بعضی از دعاوی علیه آنها، چه شخصیت حقیقی و چه حقوقی در محاکم عالی مطرح می شد و گاهی به شکل روشنی رویه ها برای محاکم و یا آنها مکشوف نبود، با موافقت قوه قضاییه و مسیری که طی شد، مجتمع حل اختلاف فرهنگ و رسانه در حال شکل گرفتن است. مکان، قضات و مجموعه هایی که می خواهند حضور پیدا کنند، ما اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه ای را که به عنوان کارشناسان می توانند حضور پیدا کنند معرفی کردیم و به نظر می رسد این مسیر می تواند کمک کند دعاوی حقیقی و حقوقی در فضایی با تفاهم بهتر جریان پیدا کند امیدواریم در دو ماه آینده شاهد آغاز به کار آن باشیم.

بحران فعلی رسانه‌ها، کمبود کاغذ است

تهران- ایرنا- استاد دانشگاه و محقق رسانه‌ها معتقد است با اینکه ظهور رسانه‌های وب‌پایه به مطبوعات کاغذی آسیب زده است، بحران فعلی این رسانه‌ها، کمبود کاغذ است.

مطبوعات کاغذی و بیشتر از همه روزنامه ها طی سال های اخیر، از جهات مختلفی با تحولات گوناگون روبرو هستند که به کاهش درآمدها و افزایش هزینه های آنان منجر شده است. سلسله تحولاتی که پولی شدن نسخه های آنلاین بعضی روزنامه ها، کاهش تعداد صفحات بعضی دیگر و تعطیلی نشریه های تخصصی و حتی مجلات وابسته به موسسات مطبوعاتی تنها بخشی از نشانه بحرانی بودن فضای مطبوعات چاپی است.
مجید رضائیان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در مورد بحران فعلی رسانه های چاپی و نقش رسانه های وب‌پایه در این بحران گفت: عده ای از بحران مخاطب برای نشریات کاغذی صحبت می کنند و معتقدند فضای رسانه های وب‌پایه مخاطب را به سمت خود برده و جا برای رسانه های مکتوب کم شده این حرف با وجود آنکه درست است همه مساله نیست؛ بلکه در واقع خلط مبحث است.
وی ادامه داد: بحران فعلی، بحران کمبود کاغذ است.‌ تیراژ رسانه های چاپی پایین آمده؛ زیرا کاغذ ندارند و بحران کنونی کمتر ربطی به مسایل دیگر دارد.
این استاد دانشگاه و محقق ژورنالیسم در پاسخ به اینکه آیا ناکارآمدی و بی توجهی روزنامه ها به فضای جدید رسانه ای تاثیری در وقوع بحران فعلی داشته است، با تاکید بر ضرورت توجه به روزنامه‌نگاری تحلیلی در مطبوعات اظهار داشت: روزنامه ای که می خواهد امضای مشخص و تاثیر در جامعه داشته باشد مانند روزنامه واشنگتن پست و عملکردی که در مورد قتل خاشقچی داشت، باید از آزادی بیان برخوردار باشد، نه در شرایط حبس اطلاعات که امروز بر رسانه های ما حاکم است.
نویسنده کتاب «تیترنویسی» در پاسخ به سوالی در مورد ظهور و اقبال به رسانه های وب‌پایه در وضعیت فعلی مطبوعات، گفت: در اینکه رسانه های وب‌پایه به رسانه های کاغذی لطمه زده اند شکی نیست؛ ولی در اروپا و آمریکا به اشکال متفاوت و از منابع مختلف سراغ درآمدهای جایگزین رفته اند و از انجمن های صنفی برای مصونیت حقوقی روزنامه نگاران و حفظ آزادی بیان به رسانه ها کمک گرفته اند.
وی تصریح کرد: حتی در دیگر کشورها بعضی رسانه ها به فضای وب آمدند ولی هنوز روی کاغذ هم چاپ می شوند و بعضی راه های جدیدی برای درآمدزایی پیدا کرده اند؛ مانند اشتراک اینترنتی.

**رسانه‌ها یکدیگر را تکمیل می‌کنند
رضائیان با اشاره به وضعیت روزنامه ها در ایران گفت: اما ما در این شرایط برای روزنامه ها چه کرده ایم؟ فقط کار آنها را سخت تر کردیم. آزادی بیان به اندازه ای که در قانون تصریح شده باید اجرا شود تا روزنامه ها هم بتوانند تحلیلی و عمقی کار کنند.
این استاد دانشگاه با اشاره به ورود فناوری های مختلف در زمان های گوناگون گفت: در هر عصری رسانه ای وارد شده که مفید بوده است؛ رسانه ها در طول یکدیگر، همدیگر را کامل می کنند. تلویزیون جای رادیو را نگرفت و قرار نیست رسانه های تصویری و یا وب‌پایه جای روزنامه ها را بگیرند.

**اخبار شبکه‌های اجتماعی بیشتر فکت هستند نه اطلاعات
وی با اشاره به تفاوت اطلاعات / information و واقعیات/fact افزود: بسیاری اخباری که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود، فقط نوعی واقعیت کلی یا فکت است که فقدان سندیت و فقدان مشروعیت دارد. در این شرایط بهتر است رسانه های حرفه ای را تقویت کنیم.
رضائیان با اشاره به اهمیت باورپذیری در انتشار اخبار گفت: رسانه های تصویری وب پایه بر اساس صدا، تصویر و متن هستند و طبیعتا فیلم و عکس در این رسانه ها با اقبال بیشتری روبرو می شود. اما باید دید میزان باورپذیری مردم نسبت به اخبار و گزارش های تصویری این رسانه ها چقدر است و به میزان بازدید اکتفا نکنیم، فقط دیدن و تعداد بازدید مهم نیست.
نویسنده کتاب «تیترنویسی در وب» با تصریح بر روزنامه نگاری تحلیلی بیان کرد: روزنامه نگار حرفه ای باید آموزش لازم را دیده باشد تا بتواند گزارش تحلیلی درست بنویسد حتی در شرایط حبس اطلاعات.
وی در مورد ادامه روند آموزش روزنامه نگاری به ویژه در کم شدن تعداد تحریریه ها و روزنامه نگاران پیشکسوت گفت: موضوع آموزش در آینده فراگیرتر می شود ولی باید بدانیم آموزش روزنامه نگاری دو دسته است؛ آموزش فرمی و رسانه ای. آموزش رسانه ای آموزش به تناسب رسانه است و در رسانه های وب‌پایه فرد باید مهارت هایی مانند تدوین را بیاموزد یا در روزنامه نگاری چاپی گرافیک را به خوبی بداند، اما آموزش فرمی آموزش اصول است زیرا فرم ها در آموزش روزنامه نگاری از بین نمی رود مثل خبر نویسی.

**روزنامه نگاری مستقل به آزادی بیان و کار حرفه ای وابسته است
رضائیان در مورد اینکه آیا روزنامه نگاری مستقل در رسانه های وب‌پایه نیز شکل می گیرد گفت: استقلال روزنامه نگاری به آزادی بیان و کار حرفه ای بستگی دارد، هر چقدر کار حرفه ای در روزنامه نگاری انجام شود؛ استقلال بیشتر محقق می شود زیرا روزنامه نگار دنبال زدوبند نمی رود و یاد می گیرد روزنامه نگاری حرفه ای پایبندی به آزادی بیان است و مثلا مطلبی تهیه می کند که شبکه های اجتماعی هنوز به آن توجه نکرده اند.
وی گفت: استقلال حرفه ای بخشی از روند آموزش است اگر آموزش درست باشد خبر را طوری منتشر می کنیم که کسی متعرض نشود.
این استاد حوزه ارتباطات ابراز امیدواری کرد با حل بحران کاغذ و ادامه تخصیص ارز دولتی، بحران روزنامه ها و رسانه های کاغذی حل شود.

«کمیته توزیع کاغذ مطبوعات» تشکیل شد

با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی «کمیته توزیع کاغذ مطبوعات» تشکیل و نخستین جلسه آن به ریاست معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی و با حضور جمعی از کارشناسان مربوطه برگزار شد.

در نخستین جلسه دور جدید کمیته توزیع کاغذ مطبوعات مقرر شد: تخصیص کاغذ براساس راستی‌آزمایی مصرف واقعی مطبوعات صورت گیرد. در این جلسه همچنین مصوب شد برای تأمین کاغذ نشریاتی که در شرایط اضطرار قرار دارند تمهیداتی پیش‌بینی و اعلام شود.

شایان ذکر است کمیته توزیع کاغذ مطبوعات با هدف توزیع عادلانه یارانه‌های حمایتی، بررسی مصرف واقعی نشریات، سرعت بخشی به مسیر ورود کاغذ به کشور و همزمان توزیع درست آن، رسیدگی به وضعیت رسانه‌هایی که اختلالی در انتشار آن‌ها به دلیل کمبود کاغذ ایجاد شده و استفاده از ظرفیت تمام دستگاه‌ها برای کمک به وضعیت بازار کاغذ با توجه به تأکیدات رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد.

طبق اعلام اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی، صاحب نظران و فعالان مطبوعاتی می‌توانند نظرات کارشناسی خود برای توزیع هدفمند و بهینه کاغذ را به این اداره کل ارسال کنند.

از مشکل کاغذ تا ارائه راه‌حل قطعی برای بیمه خبرنگاران

محمد خدادی که به‌تازگی بر صندلی معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی تکیه زده است، مهمترین برنامه‌اش را در یک مثلث سه ضلعی شامل «اقتصاد رسانه» – «محتوای رسانه و نسبت آن با مخاطب» – «هویت خبرنگار و رسانه» می‌داند.

او وظیفه اصلی خود را در دو محور اضطراری مانند کاغذ و آسیب‌شناسی اصلاحی برای حضور رسانه در زندگی مردم مانند سایر نیازها می‌داند؛ اینکه چرا در سبد زندگی مردم رسانه نقش خود را بازخوانی و به‌روز نکرده است که بتواند هزینه تولید اطلاعات را دریافت کند و چرخه تولید – مصرف و هزینه مانند دهه شصت و هفتاد یک بار دیگر به جامعه بازگردد و نیازمند به کمک دولت و وابستگی به دستگاه‌ها و … نباشد.

خدادی همچنین معتقد است که مشکل اصلی رسانه‌ها در وهله نخست محتوا و سپس مشکلات مالی و کاغذ است. به همین خاطر هم صرف حل کردن مشکلات مالی رسانه‌ها، نمی‌تواند به بقای آنها کمک کند.

مخاطب نمی‌داند برای کدام نیاز به چه رسانه‌ای مراجعه کند

معاون مطبوعاتی در ابتدای سخنان خود از دغدغه‌ها و چالش‌های حال حاضر رسانه‌ها سخن می‌گوید. او با اعتقاد بر اینکه اغلب رسانه‌ها شبیه هم شده‌اند، اظهار می‌کند که وجه تمایز رسانه‌ها و تخصص آنها باید مشخص باشد. به عنوان مثال «ایسنا» به عنوان خبرگزاری دانشجویان ایران که طبیعتاً نسبت به سایر رسانه‌ها به دانشجویان دسترسی بیشتری دارد، باید از این مزیت استفاده کند و تبدیل به خبرگزاری شود که در تراز اول به دغدغه‌های دانشجویان می‌پردازد.

او خاطرنشان می‌کند: رسانه‌ها باید شرایطی پیدا کنند که مخاطب با هدف خاص و مشخصی به آنها مراجعه کند و تا زمانی هم که مطالب تمام رسانه‌ها مشابه هم باشد، چنین اتفاقی نخواهد افتاد. رسانه‌ها باید شرایطی پیدا کنند که مخاطب با هدف خاص و مشخصی به آنها مراجعه کند و تا زمانی هم که مطالب تمام رسانه‌ها مشابه هم باشد، چنین اتفاقی نخواهد افتاد. به عنوان مثال هیچ‌وقت در داروخانه کباب سرو نمی‌شود، اما امروز در رسانه‌های ما همه نوع مطلبی دیده می‌شود. بنابراین طبیعی است که مخاطب نمی‌داند برای کدام نیاز به چه رسانه‌ای مراجعه کند و سردرگم است و خودش راه افتاده و از هر راهی نیاز خود را برطرف می‌کند؛ یعنی نه هزینه می‌دهد و نه باید بدهد، چون نیازش را خودش باید برطرف کند.

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی فاصله میان تحصیلات دانشگاهی با بازار کسب و کار را از دیگر مشکلات فضای رسانه‌ای کشور عنوان می‌کند و می‌گوید: هزاران فارغ‌التحصیل رشته روزنامه‌نگاری در کشور وجود دارد، اما دبیر و سردبیر خوب به‌سختی پیدا می‌شود. چراکه فارغ‌التحصیلان این رشته کار میدانی نکرده‌اند و از نظر حرفه‌ای نمی‌توانند خبر تولید کنند. با این وجود متأسفانه گاهی رسانه‌ها به دست افرادی سپرده می‌شوند که اساساً پیش از آن کار میدانی مرتبط انجام نداده‌اند. درست همانند این است که کسی بخواهد با خواندن کتاب آئین‌نامه، پشت فرمان بنشیند.‌

خدادی با بیان اینکه «خبرهای پوششی رسانه‌ها بر خبرهای سوژه‌ای و تولیدی آنها غالب شده است»، یادآور می‌شود: افزایش خبرهای پوششی از جمله مشکلات محتوایی رسانه‌های امروز محسوب می‌شود. نباید یادمان برود که قرار نبود رسانه‌ها میکروفن افراد باشند و به امید اینکه نشست خبری یا همایشی برگزار شود، به حیاتشان ادامه بدهند.

او در ادامه با بیان اینکه «تفاوت ورود و پیگیری موضوعات است که نقش اصلی رسانه‌ها را تعیین می‌کند» و با تاکید بر اینکه رسانه‌ها باید نکات مثبت و منفی را در کنار هم عنوان کنند، خاطرنشان می‌کند: اگر رسانه‌ها موضوعی را فقط از جنبه‌های مثبت مورد ارزیابی قرار دهند، تبلیغ کرده‌اند؛ که البته امروز تبلیغات رسانه‌ای دیگر موضوعیت خود را از دست داده است. از سوی دیگر هم اگر موضوعی فقط از جنبه منفی دیده شود، تخریب است. در این میان سوال من از رسانه‌ها این است که آیا کسی در جهان وجود دارد که هیچ نکته مثبتی و منفی نداشته باشد؟

خدادی اظهار می‌کند: مساله دیگر این است که امروز بخش زیادی از مطالب رسانه‌ها به انعکاس مطالب سایر رسانه‌ها اختصاص پیدا کرده است. یادم است زمانی که در هند خبرنگار بودم، یکی از مهمترین خصوصیت‌های روزنامه‌ها این بود که فقط نصف صفحه به مطالب رسانه‌های دیگر اختصاص داشت و سایر مطالب کاملاً اختصاصی بود. یعنی از ۴۰ صفحه روزنامه تنها نصف یا یک صفحه به مطالب رسانه‌های دیگر اختصاص داشت.

در این مملکت فقط خبر بد، خوب است

معاون امور مطبوعاتی با بیان اینکه «بعضا در این مملکت فقط خبر بد، خبر خوب است»، اظهار می‌کند: یکی از مشکلات ما این است که فکر می‌کنیم خبر بد حتماً خبر خوب است؛ به خاطر همین هم وقتی خبرنگار برای پوشش خبری در نشست و همایشی حضور پیدا می‌کند، بیشتر به دنبال نکات منفی می‌گردد.

خدادی تاکید می‌کند: البته اسم مطالبی که در اکثر رسانه‌ها منعکس می‌شود را «خبر» هم نمی‌توان گذاشت، چراکه بیشتر شبیه پیام هستند. در واقع می‌توان گفت این روزها رسانه‌ها بیشتر وسیله انتقال پیام دیگران به مخاطبان شده‌اند. نتیجه این رویکرد هم این شده است که برخی رسانه‌ها گاهی قاضی، کارشناس و متخصص می‌شوند.

او ادامه می‌دهد: این در حالی است که رسانه‌ها با هدف تبادل دیدگاه‌های مختلف ایجاد شدند و در اصل قرار نبود که خودشان موضعی نسبت به مسائل داشته باشند یا جای گوینده بنشینند. بر اساس اصول حرفه‌ای یک گزارش باید بتواند دیدگاه‌های موافق و مخالف را در کنار هم مطرح کند و امکان قضاوت را فراهم آورد؛ حتی اگر سیاست رسانه‌ای هم به گونه‌ای باشد که بخواهند جانب را به سمت خاصی بدهد، می‌تواند از دیدگاه‌های مثبت یا منفی بیشتری بهره ببرد و نه اینکه صرفاً منفی یا مثبت باشد.

خدادی با بیان اینکه «گاهی گزارش‌هایی در رسانه‌ها نوشته می‌شود که فردی را کاملاً تخریب و نابود می‌کند»، اظهار می‌کند: اینکه رسانه‌ها مطالبی بنویسند و در آن فردی را به عرش اعلا ببرند یا به کف زمین بیاورند و گاهی حتی کار به تهدید هم بکشد، به هیچ وجه با اصول حرفه‌ای رسانه همخوانی ندارند و برای مخاطب نیز جذابیتی ندارد و موجب استمرار مراجعه به رسانه به عنوان مرجع اطلاعات نمی‌شود؛ چون به هر حال مخاطب بخشی از اطلاعات را دریافت کرده خواه مثبت یا منفی.

اگر قدرت رسانه به پول بود، عربستان باید حرف اول را می‌زد

معاون مطبوعاتی که معتقد است سه عنصر تمایز، تفاوت و تنوع جذابیت خبر را معنی می‌کند، در این زمینه می‌گوید: برای اینکه رسانه‌ای بتواند مخاطب را جذب کند باید تمایز، تفاوت و مطالب خبری متنوعی داشته باشد. البته این امر به صورت کلی در تمام موضوعات تولیدی مصداق دارد. به عنوان مثال پوشاک در طی سال‌ها متناسب با ذائقه مردم دستخوش تغییرات زیادی شده است، اما در عرصه رسانه سال‌ها تغییری ایجاد نشده و همه رسانه‌ها از الگوی ثابت «وی اظهار کرد» و «وی افزود» استفاده می‌کنند. در حالی که برای ارتباط با مردم باید همگام با آنها پیش رفت. به عنوان مثال الان بسیاری از رسانه‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که یک کلمه از یک خط بهتر است و یک خط از یک صفحه خبر بهتر است. در واقع هنر امروز رسانه‌ها این است که بتوانند کوتاه و گویا بنویسند و ساده‌سازی کنند؛ چون دیگر مخاطب آنقدر وقت ندارد که مطالب طولانی بخواند.

خدادی با تاکید بر اینکه «رسانه‌ها باید به سمت دسته‌بندی اطلاعات پیش بروند و حجم اطلاعات را از اغتشاش دربیاورند»، اظهار می‌کند: جهان به سمتی رفته است که دیگر انحصار رسانه‌ای برداشته شده و محدودیتی وجود ندارد. امروز دیگر دسترسی به اطلاعات یک انتخاب نیست که بخواهیم آن را در اختیار مردم بگذاریم یا نگذاریم! امروز دنیای تکنولوژی و اطلاعات است؛ دنیایی غیرقابل پیش‌بینی و غیرمنتظره که ابعاد آن در گذشته برای هیچ‌کسی روشن نبود.

او یادآور می‌شود: امروز رسانه‌ها در میان اولویت‌های مردم قرار ندارند و خود رسانه‌ها مقصر اصلی این ماجرا هستند؛ چراکه نتوانستند اطلاعات و محتوای مورد نیاز مخاطب را فراهم کنند. رسانه‌های ما همه کار می‌کنند و هیچ کاری هم نمی‌کنند. فکر می‌کنم ریشه اصلی این مشکل و بسیاری از مشکلات کشور، این است که بسیاری از نهادها از حاکمیت بودجه دریافت می‌کنند؛ حالا برخی از اینها رسانه‌دار شده و بخش خصوصی را ضعیف و نحیف کرده‌اند. نکته دیگر این است که حداقل منابع مالی بسیاری از رسانه‌هایی که از بودجه عمومی استفاده می‌کنند از قبل تأمین می‌شود و دیگر نیازی به تلاش نیست. در واقع به خاطر اینکه حداقل منابع مالی رسانه‌ها از پیش تأمین شده است، دیگر خودشان برای بقا تلاش چندانی نمی‌کنند.

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی می‌گوید: من در کشورهای هند و پاکستان زندگی کردم و می‌دانم که رسانه‌های آنها با چه سخت‌کوشی تلاش می‌کنند خودشان را زنده نگه دارند. اگر قرار بود که قدرت رسانه به پول باشد، امروز عربستان باید حرف اول را می‌زد و نه اینکه رسانه‌های هند و پاکستان از نظر تیراژ و محتوا جزو بزرگترین رسانه‌های دنیا باشند.

تمام رسانه‌های دنیا خط‌قرمز دارند

خدادی همچنین درباره نقش خط‌قرمزها در میزان تأثیرگذاری رسانه‌ها، اظهار می‌کند: نمی‌توان تمام مطالب رسانه‌ها را فقط به موضوعات سیاسی محدود کرد. رسانه‌ها در بخش‌های دیگر نیز با قرمز مواجه هستند؟ ضمن اینکه خطوط قرمز به‌ویژه در مباحث سیاسی تنها در کشور ما مطرح نیست؛ بلکه به شکل جدی‌تری در کشورهایی همانند هند و پاکستان که اتفاقاً دارای رسانه‌های قدرتمندتری نیز هستند، وجود دارد خطوط قرمز به‌ویژه در مباحث سیاسی تنها در کشور ما مطرح نیست؛ بلکه به شکل جدی‌تری در کشورهایی همانند هند و پاکستان که اتفاقاً دارای رسانه‌های قدرتمندتری نیز هستند، وجود دارد.. در اروپا و آمریکا نیز خط قرمزهایی برای اخبار سیاسی وجود دارد و به طور کلی این موضوع بخشی از قواعد اداره کشورهاست. حتی هر فردی نیز برای خودش خطوط قرمزی دارد؛ مگر می‌شود کسی بگوید من مسائل شخصی و هویتی برایم مهم نیست؟ قطعاً هر فردی در مواجهه با جمع یا حتی در خانواده برای خود خطوط قرمزی دارد که دیگران باید به آنها احترام بگذارند.

او تاکید می‌کند: ما تصور می‌کنیم که خط‌قرمزهای زیادی داریم، اما واقعاً رسانه‌ها به چه موضوعی می‌خواهند بپردازند که به خاطر خط قرمزها نمی‌توانند؟ باید این نکته را نیز در نظر داشت که خط قرمز در تمام رسانه‌های دنیا وجود دارد. به عنوان مثال مگر می‌شود که در آمریکا رسانه‌ای بتواند علیه اسرائیل مطلب بنویسد؟ یا رسانه‌ای در آلمان باشد که بتواند از هیتلر طرفداری کند؟

سازمان نظام رسانه‌ای بار دیگر بررسی می‌شود

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی همچنین در بخش دیگری از صحبت‌های خود به برنامه‌های آتی خود در این معاونت اشاره می‌کند و می‌گوید: کارهایی که ما باید در معاونت مطبوعاتی انجام بدهیم ساماندهی قوانین و یکسان‌سازی بعضی رویه‌ها است. به طور کلی در کشور ما بعضی رویه‌ها به موازات هم هستند، برخی روبه‌روی هم قرار می‌گیرند و برخی هم اصلاً وجود ندارند. دلیل این موضوع هم این است که اساساً تعریف مشخصی از بسیاری از تکالیف وجود ندارد.

او در ادامه درباره وضعیت سازمان نظام رسانه‌ای توضیح می‌دهد: نگرانی‌هایی در این مورد در میان اصحاب رسانه وجود دارد که من به عنوان معاون امور مطبوعاتی باید تلاش کنم این نگرانی‌ها برطرف شود. بر همین اساس هم فکر می‌کنم برای رسیدن به یک نقطه مشترک بهتر است بخش‌هایی که با انتقادهای بیشتری مواجه است را اگر لازم است به نظرخواهی بگذاریم و با اعمال تغییرات لازم آن را به تأیید حداکثری برسانیم.

خدادی اضافه می‌کند: معاونت مطبوعاتی بررسی قانون تبلیغات، قانون مطبوعات و سازمان نظام رسانه‌ای را در دستور کار خود قرار داده است. تلاش ما این است که در این سه قانون با اهالی رسانه به یک نقطه مشترک برسیم. در همین راستا بخش‌هایی که مشکل دارد را نظرخواهی می‌کنیم و از میان نظرهای مطرح‌شده، به نتیجه مشخص می‌رسیم. طبیعی است که بر اساس نظر حداکثری تصمیم‌گیری خواهد شد؛ چراکه طبیعتاً نمی‌توان به اجماع ۱۰۰ درصدی رسید.

برگزاری نمایشگاه مطبوعات منوط به تغییر محتوای آن است

خدادی همچنین درباره برنامه معاونت مطبوعاتی برای برگزاری نمایشگاه مطبوعات امسال، اظهار می‌کند: تصمیم ما بر این است که نمایشگاه مطبوعات را روزآمد و کارآمد کنیم؛ یعنی به سمتی پیش برویم که نمایشگاه به موضوعات روز رسانه بپردازد و برای رسانه‌های فردا نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. در واقع نمایشگاه مطبوعات باید بستری برای رونق و تقویت کسب و کار و… رسانه‌ها باشد و نه فضایی برای نمایش رسانه‌ها.

او با بیان اینکه «برگزاری نمایشگاه مطبوعات منوط به تغییر محتوای آن است»، یادآور می‌شود: محتوای نمایشگاه باید در توسعه رسانه‌ای نقش داشته باشد. آسیب‌شناسی نمایشگاه‌های گذشته نشان داده است که این نمایشگاه بیشتر به یک نمایش رسانه‌ای تبدیل شده و فرایندی شکل گرفته بود که افراد مختلف در آن حضور پیدا می‌کردند و با آنها مصاحبه می‌شد.

معاون مطبوعاتی تاکید می‌کند: بنابراین اگر توانستیم با این شرایط اقتصادی، کاری کنیم که نمایشگاه مطبوعات برای اهالی رسانه مفید باشد، آن را برگزار خواهیم کرد. البته تأکیدی هم نداریم که نمایشگاه طبق روال حتماً در آبان ماه برگزار شود.

بحران کاغذ، مشکل اصلی مطبوعات نیست

خدادی درباره برنامه‌های معاونت مطبوعاتی برای حل بحران کاغذ، می‌گوید: با توجه به مشکلات اقتصادی کشور، کاغذ نیز یکی از کالاهایی است که برای تأمین آن باید تلاش کرد. ما الان در جنگ تحمیلی اقتصادی هستیم و باید به سمت بهره‌برداری حداکثری از منابع پیش برویم و زیان‌ها را هم به حداقل برسانیم.

او ادامه می‌دهد: هم‌اکنون نزدیک به ۱۱ هزار ۱۲۰ رسانه در کشور ما دارای مجوز هستند و در یک استان ۲۷ روزنامه چاپ می‌شود. این در حالی است که کل تیراژ روزنامه‌ها زیر یک میلیون است و کاغذ مورد تقاضا بالای چند میلیون است. بنابراین اولین کاری که باید انجام دهیم این است که میان تعداد رسانه‌ها و میزان تقاضا رابطه‌ای منطقی برقرار کنیم.

معاون مطبوعاتی محتوا را مشکل اصلی رسانه‌ها عنوان و اظهار می‌کند: علت اصلی بحران رسانه‌های مکتوب محتوا و سپس پول و کاغذ است. بنابراین برای حل مشکل دوم باید اول مساله محتوا حل شود. در اینکه معاونت مطبوعاتی با همه توان خود به سراغ حل بحران کاغذ می‌رود شکی نیست، اما در عین حال باید بدانیم که حل بحران کاغذ و مشکلات مالی رسانه‌ها در شرایط فعلی لزوماً به بقای آنها کمک نمی‌کند. بنابراین نباید کاغذ را علت اصلی ناتوانی رسانه‌های مکتوب مطرح نکنیم حل بحران کاغذ و مشکلات مالی رسانه‌ها در شرایط فعلی لزوماً به بقای آنها کمک نمی‌کند. بنابراین نباید کاغذ را علت اصلی ناتوانی رسانه‌های مکتوب مطرح نکنیم. رسانه‌های ما به خاطر این تعطیل می‌شوند که در چرخه عرضه و تقاضا جای خود را از دست داده‌اند.

خدادی خاطرنشان می‌کند: در این میان یا باید منابع مالی این تعداد روزنامه‌ای که در کشور مجوز دارند را تأمین کنیم که با هیچ عقل و منطقی همخوانی ندارد یا اینکه به رسانه‌ها بگوییم همانند سایر کشورهای دنیا خودشان در چرخه عرضه و تقاضا درآمدزایی کنند. این موضوع به معنی قطع حمایت‌های دولتی نیست، بلکه به این معنی است که خود رسانه‌ها نیز باید برای بقای خودشان تلاش کنند و وارد عرصه عرضه و تقاضا بشوند.

حل مشکل بیمه خبرنگاران؛ اولویت اصلی معاونت مطبوعاتی

خدادی بیمه خبرنگاران را یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های خود می‌داند و اظهار می‌کند که برای بهبود وضعیت بیمه خبرنگاران به جای مسکن به دنبال راه‌حلی قطعی است.

او یادآور می‌شود: برای حل مشکلات بیمه خبرنگاران باید به دنبال نظام و قواعد مشخصی بود. در همین راستا نیز درخواست داده‌ام تمام اطلاعات لازم در این زمینه جمع‌آوری شود تا با بررسی این اطلاعات به دنبال راه‌حلی دائمی برای حل این مشکل باشیم. البته بیمه خبرنگاران ابعاد و جنبه‌های مختلفی دارد که برای رسیدن به یک راه‌حل قطعی باید همه آنها را مورد بررسی قرار داد.

معاون مطبوعاتی خاطرنشان می‌کند: دغدغه اصلی و اول من در معاونت مطبوعاتی بیمه خبرنگاران است. چراکه معتقدم قدرت اصلی رسانه نیروی انسانی آن است و به عنوان کسی که به دنبال توسعه رسانه است باور دارم که نیروی انسانی رسانه نیاز به امنیت شغلی دارد و پیش‌نیاز این امینت شغلی، سلامت این افراد است.

معاونت مطبوعاتی تدارک‌چی رسانه‌ها شده است

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی در بخش پایانی سخنان خود اظهار می‌کند مثلثی را با سه ضلع اقتصاد، محتوا و هویت برای رسانه تعریف کرده است. او در این زمینه توضیح می‌دهد: اساساً معاونت امور مطبوعاتی راه‌اندازی شد که بتواند گردش اطلاع‌رسانی را در کشور تقویت کند. اما به مرور زمان به تدارک‌چی رسانه‌ها تبدیل شده که یا باید مجوز بدهد یا اینکه حمایت کند و پول بدهد.

او ادامه دهد: در بخش اقتصاد رسانه باید این موضوع بررسی شود که چرا مردم روزنامه نمی‌خرند؟ وقتی رسانه‌ای ۳۰ سال است کار می‌کند و درآمد آن در طی این سال‌ها کم شده است و دیگر از رسانه درآمد ندارد، یعنی دچار اختلال است. به این رسانه هرچقدر هم که پول بدهیم اختلالش برطرف نمی‌شود. مگر اینکه کارآمد و روزآمد شود و به چرخه عرضه و تقاضا در زندگی مردم برگردد.

خدادی ادامه می‌دهد: در بخش محتوای رسانه نیز به این موضوع می‌پردازیم که جای عرضه و تقاضا در رسانه عوض شده است. در دوره‌ای انحصار اطلاعات و رسانه وجود داشت، اما امروز باید از مخاطب به رسانه برسیم و بر اساس تقاضا محتوا تولید کنیم. در واقع در دنیای امروز باید بازرگانی رسانه‌ها در اولیتشان قرار بگیرند تا بتوانند زنده بمانند. همچنین هویت رسانه نیز به این معنی است که رسانه‌داری در کشور ما بیشتر از خود رسانه اهمیت دارد. به همین علت هم حدود ۴۰ خبرگزاری، ۳۰۰ روزنامه و ۵ هزار سایت و هزاران ماهنامه و مجله و … در کشور داریم.

ترخیص 32 هزار تن انواع کاغذ از گمرکات استان هرمزگان

سرپرست حوزه نظارت گمرکات استان هرمزگان از ترخیص 32 هزار تن انواع کاغذ از گمرکات این استان طی سال‌جاری خبر داد.

به گزارش خبرگزاری فارس، حسین سعیدی سرپرست گمرکات استان هرمزگان در مورد اسناد اظهار شده به گمرک با نوع کالای کاغذ به ماده 38 قانون امور گمرکی اشاره کرد و گفت : باید کالا به گمرک اظهار شود تا تشریفات گمرکی آن انجام پذیرد و از ابتدای سال 98 کل تعداد کاغذهای اظهار شده به گمرک 37 هزار تن بوده که 32 هزار تن آن ترخیص و 5 هزار تن آن نیز در جریان ترخیص است.

وی اعلام کرد: اکثریت این‌گونه کالاها در مسیر زرد و بدون ارزیابی کالا ترخیص می‌شوند و اسنادی که در جریان ترخیص قرار دارند، ممکن است نیاز به مجوزهای خاص یا با مشکل اسنادی و ارزی مواجه و یا این امکان وجود دارد که صاحب کالا بعد از اظهار مشکل مالی در پرداخت حقوق ورودی داشته و نتواند به موقع کالای کاغذ را ترخیص کند.

سعیدی گفت: کالاهایی که برای تعیین ماهیت نیاز به تایید آزمایشگاه دارند برای واحدهای تولیدی و مسیر زرد سوابق قبلی نیز برای گمرک قابل پذیرش بوده و تشریفات ترخیص خیلی سریع انجام می‌پذیرد.

کاغذ مطبوعات بر اساس مصرف واقعی توزیع می‌شود

کاغذ مطبوعات بر اساس مصرف واقعی توزیع می‌شود

با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی «کمیته توزیع کاغذ مطبوعات» تشکیل و نخستین جلسه آن به ریاست معاون امور مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی و با حضور جمعی از کارشناسان مربوطه برگزار شد.
کاغذ مطبوعات بر اساس مصرف واقعی توزیع می‌شود

به‌گزارش خبرگزاری فارس، در نخستین جلسه دور جدید کمیته توزیع کاغذ مطبوعات مقرر شد تخصیص کاغذ بر اساس راستی‌آزمایی مصرف واقعی مطبوعات صورت گیرد. در این جلسه همچنین مصوب شد برای تامین کاغذ نشریاتی که در شرایط اضطرار قرار دارند تمهیداتی پیش‌بینی و اعلام شود.

کمیته توزیع کاغذ مطبوعات با هدف توزیع عادلانه یارانه‌های حمایتی، بررسی مصرف واقعی نشریات، سرعت بخشی به مسیر ورود کاغذ به کشور و همزمان توزیع درست آن، رسیدگی به وضعیت رسانه هایی که اختلالی در انتشار آن‌ها به دلیل کمبود کاغذ ایجاد شده و استفاده از ظرفیت تمام دستگاه‌ها برای کمک به وضعیت بازار کاغذ با توجه به تاکیدات مکرر رئیس جمهور، معاون اول رئیس جمهور و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد.

طبق اعلام اداره کل مطبوعات و خبرگزاری‌های داخلی، صاحب نظران و فعالان مطبوعاتی می‌توانند نظرات کارشناسی خود برای توزیع هدفمند و بهینه کاغذ را به به این اداره کل ارسال کنند.

تخریب اراضی ملی و محیط‌زیست زیرِ چرخ مهاجرت/ زیرساخت‌ها کافی نیست

افزایش مهاجرت به استان‌های شمالی کشور از جمله گیلان چالشی است که در سال‌های اخیر شاهد آن بوده‌ایم، اما اکنون زنگ هشدار به دلیل نبودن زیرساخت‌های لازم و مشکلات زیست‌محیطی به صدا درآمده است.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- مریم ساحلی: همواره شاهد مهاجرت از استان‌های مختلف به تهران بوده‌ایم، اما در این میان هستند استان‌هایی که از تهران مهاجر دارند، یکی از این استان‌ها گیلان است. این روزها افزایش مهاجرت به گیلان و عواقب آن در ابعاد مختلف، نگاه کارشناسان اجتماعی، محیط‌زیست، منابع طبیعی و فرهنگی را متوجه خویش کرده است.

گیلان به‌واسطه اقلیم مطلوب و موقعیت جغرافیایی ویژه، همواره منطقه‌ای مناسب برای سکونت به شمار آمده است. این موضوع زمانی بیشتر جلب نظر می‌کند که ساکنان شهرهای بزرگ با معضلاتی چون تراکم بالای جمعیت، آلودگی هوا، کم‌آبی، احتمال زلزله، افزایش بی‌رویه قیمت مسکن و زمین مواجه می‌شوند و اندیشه مهاجرت در ذهنشان جان می‌گیرد.

گیلان یکی از استان‌هایی است که در سال‌های اخیر، بسیار موردتوجه مهاجران قرارگرفته اما نباید فراموش کرد که زیرساخت‌های لازم برای پذیرفتن مهاجران در این استان مهیا نیست و محیط‌زیست آسیب‌دیده این استان با افزایش جمعیت و گسترش تجاوز به حریم منابع طبیعی به دلیل وسعت کم با مشکلات زیادی دست‌به‌گریبان می‌شود.

حلقه‌ای گم‌شده به نام آمایش سرزمین

آسیب‌هایی که متوجه منابع طبیعی گیلان در روند افزایش مهاجرت به این خطه سبز می‌شود، ازجمله مسائلی است که باید به آن پرداخت.

یک فعال محیط‌زیست دراین‌باره در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه مهاجرت، مبحثی قدیمی است، اظهار کرد: انسان‌ها هر زمان که به لحاظ معیشت و امنیت دچار مشکل شدند به سرزمین بهتر مهاجرت کردند؛ این بهتر یعنی سرزمینی که امکان معیشتی به‌ویژه منابع زیستی و طبیعی برتری داشته باشد، ولی این الگوی ذهنی در جهان امروز زیاد موردتوجه قرار نمی‌گیرد چراکه انسان امروزی آن میزان علم و ابزار دارد که بتواند با بهره‌برداری درست و خردمندانه از منابع و تدبیر راهکارها سطح تاب‌آوری زیستی را در همان منطقه مسکونی خود افزایش دهد.

لیلا مسروری ادامه داد: ایران کشوری است که تحقق آمایش سرزمینی در آن به رؤیایی دوردست تبدیل‌شده، سرزمین تصمیم‌های ناگهانی با رنگ و بوی مطامع آنی و سرزمین طرح‌های نامتجانس صنایع آب بر است.

وی افزود: ما کشت و زرع آب بر را به مناطق خشک مرکزی برده‌ایم و بعد برای تأمین آب، ناگزیر به استفاده از راهکارهایی شده‌ایم که نتیجه آن جز تخلیه سفره آبی، فرونشست خاک، پاک‌تراشی درختان بالادست، منحرف ساختن مسیر رودخانه‌ها و خشکاندن تالاب‌ها نبوده است.

وی با بیان اینکه نتیجه این کار موج جدید مهاجرت‌ها به سمت سه استان شمالی بوده که باور کرده‌ایم هنوز سبز و برخوردار از آب است، گفت: اما تا چه اندازه این باور قدیمی با داشته‌های امروز تطبیق دارد، خود جای بحث است. استان گیلان از کم وسعت ترین استان‌های ایران و درعین‌حال به لحاظ تراکم جمعیتی از متراکم‌ترین آن‌هاست، این بدان معنی است که در گذشته سقف مهاجرپذیری استان گیلان پر شده است.

تجاوز به حریم منابع طبیعی

مسروری در ادامه با اشاره به اینکه با توجه به اندک بودن زمین در استان گیلان قیمت آن بالا است، بیان کرد: با توجه به این شرایط مهاجران برای ساختن مسکن ناگزیر به استحصال زمین از منابع طبیعی می‌شوند و بنابراین خانه‌ای که ساخته‌شده در حریم طبیعت بوده و اراضی طبیعی را که اساس چرخه اکولوژیک هستند را از بین می‌برند. یعنی تجاوز به یک فضای طبیعی که در اصل تأمین‌کننده تاب‌آوری منطقه است.

وی با بیان اینکه نمونه این تجاوز به طبیعت را در همین سیل‌های ابتدای امسال شاهد بوده‌ایم، ادامه داد: در این شرایط یا باید به طبیعت بکر تجاوز کنیم که منطقه امن زیستی و حفاظتی ما مخدوش می‌شود یا برای تأمین زمین، اراضی کشاورزی را از دست دهیم. بر کسی پوشیده نیست به‌رغم قوانین حمایتی برای مقابله با تغییر کاربری اراضی، راه‌های فراوانی برای دور زدن این قانون وجود دارد، چراکه نرخ زمین آن‌قدر وسوسه کننده است که افراد این ریسک را پذیرفته و واقعیت شهودی و میدانی هم نشان می‌دهد که بسیاری از اراضی کشاورزی چگونه در پروژه‌های ساخت‌وساز نابودشده‌اند.

این فعال محیط زیستی در توصیف این وضعیت تأکید کرد: در یک‌کلام ما با افزایش مهاجرت‌ها سفره و منبع تأمین غذای خود را از دست می‌دهیم زیرا محل تولیدات کشاورزی به‌ویژه برنج‌کاری که محصول استراتژیک ملی و اصلی گیلان است از بین می‌رود البته لازم به ذکر بوده که در حال حاضر نیز تولید این محصول شرایط خوبی ندارد.

ناکافی بودن زیر ساخت‌ها

مسروری با اشاره به ناکافی بودن زیرساخت‌ها برای حضور مهاجران در استان گیلان، به خبرنگار مهر گفت: گیلان با همین جمعیت فعلی هنوز در مدیریت صحیح آب و پساب و فاضلاب ناتوان است. البته برنامه‌هایی ارائه‌شده که در صورت تحقق بودجه، رفع تحریم‌ها و هزاران اماواگر دیگر اجرایی می‌شود اما به قول مولانا «لیک ای جان در اگر نتوان نشست».

وی ادامه داد: این مسئله تنها در مورد آب و پساب نیست هرچند در کشوری که دچار ورشکستگی آبی است نکته بسیار مهمی است اما باید صادق بود ما در حال حاضر هم از مدیریت صحیح پسماندها عاجز هستیم، پراکندگی زباله مدیریت نشده در گیلان بیداد می‌کند. درحالی‌که منابع زیرزمینی و خاک ما از انبوه شیرابه‌ها مسموم شده و ما هنوز در جلسات، الفبای تفکیک از مبدأ و کاهش تولید پسماند را صرف و باز همان اماواگرها را تکرار می‌کنیم.

مسروری ادامه داد: در این شرایط چگونه می‌توانیم پذیرای جمعیت بیشتری باشیم. زیرساخت‌های خدماتی استان گیلان در همین یک مورد خاص پاسخگوی مطلوب نیازهای ساکنان این استان نیست. سقف تاب‌آوری و بُرد اکولوژیک ما مدت‌زمان زیادی است که پر شده، پس باید بپذیریم که جایی برای ورود جمعیت مازاد نداریم و لازم است برای این امر تدابیر درست و جامعی اندیشیده شود.

وی با بیان اینکه تجمع معضلات محیط زیستی، مشکلات بهداشتی را به دنبال دارد و دشواری‌های بهداشتی به ناهنجاری اجتماعی می‌انجامد که مستعد مشکل سیاسی است، تأکید کرد: پس نمی‌توانیم به‌آسانی از بحران‌های محیط زیستی ناشی از مهاجرت‌ها بگذریم و لذا متولیان باید یک‌بار برای همیشه ضمن ارتقای وضعیت موجود و بازگشت به مسئله مهم آمایش سرزمینی و التزام به آن، بدون برخوردهای احساسی با منطق دراین‌باره چاره‌اندیشی کنند که در همین لحظه نفس گیلانیان از انواع معضلات محیط زیستی تنگ است.

دل نگرانی‌های کنشگران مدنی

افزایش مهاجرت به گیلان، هشدارهای فعالان اجتماعی را در پی داشته است. یک فعال مدنی درباره افزایش مهاجرت به گیلان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه روند افزایش مهاجرت از چند سال پیش آغازشده اما نوع و شدت مهاجرت به‌مرور تغییر کرده است، اظهار کرد: در این میان آنچه به نظر از اهمیت همپای مهاجرت برخوردار است افزایش حضور ساکنین غیر دائم اما دارای منزل مسکونی شخصی است که آثار و تبعات حضور آن‌ها کم از مهاجران دائمی نیست.

محمد کهنسال به انواع مهاجرت‌هایی که در سال‌های اخیر به گیلان شده اشاره و بیان کرد: برخی اتفاقات همانند کم‌آبی، ریزگردها، تغییر اقلیم و گرم شدن هوا نیز در سال‌های گذشته عامل بازگشت برخی گیلانیان به این استان و مهاجرت برخی غیر بومیان به آن شده که البته برخی فرصت‌های سرمایه‌گذاری همانند سرمایه‌گذاری تجاری در منطقه آزاد و سرمایه‌گذاری از طریق ساخت‌وساز در این مناطق که متأسفانه با تغییر کاربری‌های بی‌رویه در حال انجام است، نیز یکی دیگر از انگیزه‌های مهاجرت افراد به گیلان بوده است.

اهمیت توجه به ظرفیت‌های موجود در گیلان

این فعال اجتماعی درباره ظرفیت گیلان از نظر وسعت و امکانات برای پذیرش جمعیت بیشتر هم اظهار کرد: هر محدوده سکونتی بسته به اقلیم و اکوسیستم‌های موجود و ظرفیت‌های طبیعی آن دارای قابلیت پذیرش میزانی از جمعیت است. در جلسه‌ای که در شورای شهر رشت با حضور تعدادی از کارشناسان درباره این موضوع برگزار شده بود، یکی از مدیران میانی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان اعلام کرد که مطابق مطالعات انجام‌شده، گیلان ظرفیت پذیرش ۸۰ درصد افزون بر جمعیت فعلی را دارد که البته نمی‌دانم این مطالعات در چه سطح و دقتی برگزارشده و آیا آثار ناشی از گردشگران و ساکنین غیر دائم که روند افزایش آن‌ها به‌مراتب بیش از مهاجرت است نیز لحاظ شده یا خیر؟

کهنسال در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه نباید از یاد برد که پاسخگو نبودن ظرفیت‌های طبیعی گیلان و همچنین زیرساخت‌های آن تبعات جبران‌ناپذیری را به همراه خواهد داشت، افزود: فشار بیش‌ازاندازه به منابع آب شیرین، آسیب شدید به جنگل‌ها، مراتع، شالیزارها، باغات، تالاب‌ها و به‌طورکلی منابع طبیعی ناشی از ساخت‌وساز ساختمان و زیرساخت‌های دسترسی به آن‌ها، حجم بالای مصرف انرژی و بنزین، از بین رفتن بخشی از اراضی کشاورزی، افزایش تولید پسماند و انواع فاضلاب و بسیاری از اتفاقات دیگر می‌تواند آلودگی آب‌وخاک و هوا را به‌عنوان سه عنصر اساسی در زندگی انسان‌ها به دنبال داشته باشد.

وی ادامه داد: با حضور بیشتر جمعیت، افزایش مصرف انرژی و کاهش فضای سبز به نفع ساختمان‌های مسکونی و تجاری از اتفاقات قطعی بوده که منجر به گرم شدن منطقه، آلودگی هوا و تغییر اقلیم خواهد شد. در واقع آنچه امروزه ویژگی گیلان و عامل گرایش مهاجرین به این منطقه است در زمان کوتاهی از بین خواهد رفت.

هشداری که به بحران تبدیل می‌شود

این روزها هشدارهای متخصصان و دانشگاهیان نیز به موضوع رشد مهاجرت‌ها به گیلان افزایش‌یافته و این افراد مسئولان و مردم را به هم‌اندیشی و مشارکت فرامی‌خواند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه گیلان دراین‌باره به خبرنگار مهر گفت: بر اساس تحقیقات انجام‌شده از سوی پژوهشکده گیلان شناسی در حوزه حاشیه‌نشینی که بخشی از آن به مهاجرت پرداخته، می‌توان گفت موضوع مهاجرت به گیلان که اکنون در حد هشدار است در آینده نزدیک می‌تواند به بحران تبدیل شود.

رضا علیزاده با اشاره به وجود برنامه‌ریزی صحیح در کشورهای توسعه‌یافته که سبب می‌شود تا به مهاجرت به‌عنوان یک ظرفیت نگاه شود یا در صورت عدم تمایل به کنترل شرایط بیانجامد، تصریح کرد: اگر جامعه‌ای به‌درستی در مسیر توسعه پیش نرود، نشانه‌های توسعه نامتوازن نظیر ناکارآمدی نظام برنامه‌ریزی، مغفول ماندن آمایش سرزمینی، تمرکزگرایی، نقصان در سازوکار نهادی، افزایش آسیب‌های اجتماعی، افزایش حاشیه‌نشینی و افزایش مهاجرت در آن مشاهده می‌شود.

اشکال مختلف مهاجرت در گیلان

وی با بیان اینکه طی سال‌های گذشته در گیلان شاهد اشکال مختلف مهاجرت بوده‌ایم، ادامه داد: در ۴۰ سال اخیر بخشی از مهاجرت‏‌ها از بخش غربی کشور به‌ویژه اردبیل و خلخال به گیلان رخ‌داده و بخش دیگر هم مربوط می‌شود به مهاجرت اهالی روستاها و شهرهای کوچک گیلان به رشت و بخش سوم که در ۱۰ سال اخیر شاهدش هستیم مهاجرت‌ها از جنوب و مرکز کشور به مناطق شهری و روستایی استان گیلان است.

این جامعه‌شناس با اشاره به اینکه آمارهای رسمی کشور نشان می‌دهد که بیشترین مهاجرت‌ها در بازه زمانی سال‌های ۸۵ تا ۹۰ از استان تهران به استان‌های البرز، گیلان، مازندران، خراسان ‏‌رضوی و مرکزی انجام‌شده است، گفت: همچنین بررسی استان‌های کشور از نظر مهاجرپذیری و مهاجر فرستی نشانگر آن است که به ترتیب استان‌های البرز، تهران، اصفهان، گیلان و مازندران پنج استان عمده مهاجرپذیر در کشور و دارای بالاترین میزان خالص مهاجرت بوده و استان‌های خوزستان، کرمانشاه، لرستان، سیستان و بلوچستان و چهارمحال و بختیاری دارای کمترین میزان خالص مهاجرت و در رده استان‌های مهاجر فرست هستند.

شرایط اقلیمی و محیط زیستی بخشی از دلایل مهاجرت‌ها

علیزاده درباره دلایل مهاجرت‌ها به استان گیلان یا سایر استان‌های کشور نیز اظهار کرد: در کنار مشکلات اقلیمی و محیط زیستی نظیر خشک‌سالی، ریزگردها، گرم شدن زمین و کم‌آبی کشور، معضل دیگری که از دلایل مهاجرت به شمار می‌رود بالا بودن هزینه مسکن در کلان‌شهرهاست.

وی یادآور شد: در این میان دلیل دیگری که بسیار حائز اهمیت است، موضوع حفظ ارزش دارایی با توجه به افزایش قیمت کالا و کاهش ارزش پول ایران است که سبب می‌شود برخی با تهیه زمین در شهرهایی که بهای زمین در آن پایین‌تر بوده برای حفظ دارایی خود تلاش کنند. البته باید توجه داشت که معضل بیکاری در روستاها و مهیا نبودن امکانات رفاهی و بهداشتی و رواج دلالی ‏‌گری نیز از جمله عواملی است که روستاییان را به سمت فروش زمین‌هایشان سوق می‌دهد.

روند فروش زمین در گیلان

وی در ادامه به وضعیت فروش اراضی در گیلان اشاره و تصریح کرد: بررسی‌های میدانی از وضعیت فروش اراضی و حضور مهاجرین در استان گیلان که با همکاری سازمان‌های مردم‌نهاد و انجام مصاحبه با فروشندگان زمین و مشاوران املاک صورت گرفته بیانگر این بوده که وضعیت استان از نظر فروش زمین به حالت هشدار رسیده است. به‌عنوان‌مثال حدود ۴۱ درصد اراضی ۵ روستای شهرستان سیاهکل، در مالکیت ۱۸۹ مهاجر است که از این تعداد ۱۲ نفر ساکن منطقه و ۱۷۷ نفر غیر ساکن هستند و تنها برای تفریح و گردش از این اراضی بهره‌مند می‌شوند.

علیزاده با بیان اینکه این مهاجران بیشتر دارای اصالت اصفهانی، همدانی، یزدی و تهرانی هستند، ادامه داد: در شهرستان فومن نیز از تعداد ۸ روستایی که موردبررسی قرار گرفته ۳۱ درصد اراضی در اختیار ۴۳۴ مهاجر است که ۱۵۸ نفرشان ساکن در منطقه و ۲۷۶ نفر غیر ساکن هستند و اصالت این مهاجران بیشتر اصفهانی، کرجی، شیرازی، یزدی، تهرانی و مازندرانی است. همچنین در لنگرود ۲۸ درصد اراضیِ ۵ روستا در مالکیت مهاجرانی است که بیشتر اصفهانی، کرجی، شیرازی، یزدی، تهرانی و مشهدی هستند و این میزان در تالش ۴۰ درصد اراضی ۸ روستای موردمطالعه بوده که در اختیار ۵۲۰ مهاجر است که ۱۴۱ نفرشان ساکن و ۳۷۹ نفر غیر ساکن و بیشتر اصفهانی، خوزستانی، کردستانی و تهرانی هستند.

وی با اشاره به اینکه در انزلی نیز ۱۰ درصد اراضی ۶ روستای موردبررسی در اختیار ۲۹۶ مهاجر است که از این تعداد ۱۱۸ نفر ساکن و ۱۷۸ نفر غیر ساکن با اصالت بیشتر کرجی، خوزستانی، یزدی، تهرانی، مشهد، اصفهانی و بندرعباسی هستند، گفت: البته باید به این موضوع نیز اشاره کرد که دیگر شهرستان‌های استان گیلان نیز به همین ‏‌ترتیب با فروش زمین با قیمت‌های بسیار پایین و هجوم مهاجران روبرو است.

اهمیت توجه به پیامدهای فرهنگی

استادیار دانشگاه گیلان با اشاره به تأثیر افزایش مهاجرت بر محیط‌زیست و منابع طبیعی استان به ابعاد دیگر این مسئله نیز اشاره کرد و افزود: زمانی که بیشتر اراضی یک روستا در اختیار مهاجران قرار می‌گیرد، فرهنگ غالب تغییر می‌یابد؛ از سوی دیگر اهالی روستا به سال‌های قبل و زمین‌هایی که زمانی مالکش بودند، می‌اندیشند و دچار احساس سرخوردگی می‌شوند و هنگامی‌که درمی‌یابند به جمعیت اقلیت تبدیل‌شده‌اند، در برابر فرهنگ غالب، مقاومت شکل می‌گیرد و همین امر می‌تواند به تنش‌های هویتی و قومیتی بیانجامد.

مواجهه صحیح با موضوع افزایش مهاجرت

وی با تأکید بر اینکه افزایش مهاجرت به گیلان همین امروز نیازمند چاره‌اندیشی است به خبرنگار مهر گفت: موضوع افزایش مهاجرت، مسئله‌ای کشوری است و مواجهه با آن تنها به استان گیلان محدود نمی‌شود. نباید فراموش کرد که مهاجرت از استان‌های کم آب، موضوعی ملی است و در سطح کشور باید چاره‌اندیشی شود. اگر سیاست‌های کلان کشور دارای نقص باشد هرچقدر دنبال راه‌حل باشیم، جواب نخواهیم گرفت؛ چراکه مردم همواره به دنبال مکانی برای سکونت هستند تا از مشکلات دور شوند.

علیزاده با بیان اینکه استان‌هایی همانند گیلان و مازندران، سرمایه‌های ملی هستند و حفظ آن‌ها نیازمندِ عزم ملی است، ادامه داد: در داخل استان نیز تمهیداتی می‌توان اندیشید که به‌وسیله آن بتوان از سرعت مهاجرت کاست. یکی از راهکارها، اعمال سختگیری در عرصه ویلاسازی است که در مناطق روستایی انجام می‌شود. اجرای دقیق قانون در مورد تصرف و یا تغییر کاربری اراضی کشاورزی و ملی که در گرو نظارت و پیگیری دستگاه‌های ناظر در استان گیلان است، موضوعی که باید بیشتر موردتوجه قرار گیرد.

عضو هیئت عملی دانشگاه گیلان با اشاره به اهمیت اعمال سخت‌گیری در پذیرش کارمندان انتقالی توسط دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط، اظهار کرد: موضوع دیگر تشکیل کارگروه‌های پیگیر و توانمند در گیلان با حضور اداراتی همانند ثبت‌احوال و دادگستری برای رصد کردن وضعیت مهاجرت به گیلان و گزارش آن است. در این میان مورد دیگری که باید به آن توجه شود آگاهی بخشی به دهیاران و اعضای شوراهای روستاهاست.

وی با بیان اینکه آگاه‌سازی روستاییان توسط سازمان‌های مردم‌نهاد راهکار دیگری است که باید در نظر گرفته شود تا روستاییان از عواقب فروش زمین‌های خودآگاه شوند، تصریح کرد: موضوع بسیار مهمی که باید به آن توجه شود معضل فقر است که از دلایل مهم فروش زمین‌های کشاورزی محسوب می‌شود. ظرفیت‌های استان گیلان باید در مسیر توانمندسازی روستاها و ارائه امکانات بیشتر به روستاییان مورداستفاده قرار گیرد. هزینه کرد مناسب در روستاها سبب ماندگاری جمعیت می‌شود. متأسفانه تسهیلات بانکی با شرایطی سخت در اختیار تعاونی‌ها قرار می‌گیرد ولی اگر برای ایجاد اشتغال در قالب‌هایی چون بوم گردی و توسعه کشاورزی تسهیلات مناسب بانکی در نظر گرفته شود، روستاییان به ماندگاری در روستا تشویق می‌شوند و البته شیوه‌هایی نیز برای کنترل به هرز نرفتن این تسهیلات وجود دارد.

سیر صعودی افزایش مهاجرت به استان‌هایی همانند گیلان با توجه به مشکلاتی چون وجود ریزگردها، کم‌آبی، شلوغی سرسام‌آور برخی کلان‌شهرها در حال وقوع است. با توجه به محدودیت منابع، کافی نبودن زیرساخت‌ها و حساسیت‌های محیط زیستی استان، به‌هیچ‌وجه نمی‌توان نسبت به عواقب افزایش ورود جمعیت از دیگر نقاط کشور به گیلان بی‌اعتنا بود. بی‌تردید چاره‌اندیشی مواجهه صحیح با این موضوع در گرو عزم جدی مسئولان و مشارکت کارشناسان و سازمان‌های مردم‌نهاد و آگاهی بخشی به مردم است.

کارگروهی برای گره‌افکنی درکاغذ!

کارگروهی برای گره‌افکنی درکاغذ!

 

رسانه‌ها و ناشران مجبورند کاغذ موردنیاز خود را ۴برابر قیمت دولتی و ۲برابر قیمت جهانی از دلالان بخرند آن‌هم در شرایطی که سرنوشت ۹۱.۲درصد از کاغذهای وارد شده با ارز دولتی معلوم نیست.
به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران به نقل از گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،با وجود شکست سیاست واردات کاغذ توسط واردکنندگان خاص، همچنان واردات این کالا در انحصار این افراد باقی‌مانده است رسانه‌ها و ناشران مجبورند کاغذ موردنیاز خود را 4برابر قیمت دولتی و 2برابر قیمت جهانی از دلالان بخرند آن‌هم در شرایطی که سرنوشت 91.2درصد از کاغذهای وارد شده با ارز دولتی معلوم نیست و ازقضا همچنان متولیان امر اصرار دارند تأمین کاغذ موردنیاز کشور را با همین شیوه و از طریق تخصیص ارز به طیف وسیعی از واردکنندگان مورد تأیید خود انجام دهند.

به گزارش همشهری، این روزها در حالی رسانه‌ها و ناشران زیر بار هزینه کاغذ کمر خم کرده‌اند که دولت بیش از یک سال است متعهد شده ارز موردنیاز واردات انواع کاغذ موردنیاز کشور را با نرخ ترجیحی و بر مبنای دلار 4200تومانی تخصیص دهد و در این فرایند رقم کلانی ارز به متقاضیان واردات کاغذ اختصاص داده است اما نقص نظارت بر عملکرد واردکنندگان باعث شد بخش عمده ارزهای تخصیص یافته به این بخش یا صرف واردات کاغذ نشود یا محموله‌های وارداتی با آن با نرخ آزاد و در بازار سیاه به متقاضیان فروخته شود. در این وضعیت، به‌جای تجدیدنظر در شیوه تخصیص ارز واردات کاغذ، کارگروه ساماندهی کاغذ در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه‌اندازی شد که بر فرایند تأیید سفارش‌های واردات کاغذ با ارز دولتی و توزیع آن نظارت و اعمال‌نظر کند تا از یک‌سو ارزهای دولتی تخصیص داده شده صرفا برای واردات کاغذ موردنیاز کشور صرف شود و از سوی دیگر کاغذهای وارداتی صرفا به‌دست مصرف‌کنندگان واقعی برسد. در عمل اما، طبق اقرار کارگروه ساماندهی کاغذ، از مجموع 262هزار تن کاغذی که از اوایل سال 97با ارز دولتی وارد کشور شده، فقط 23هزار تن یعنی حدود 8.8درصد از کاغذها با تأیید معاونت‌های فرهنگی و مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میان مصرف‌کنندگان توزیع شده و در عمل وجود این کارگروه اثری بر ساماندهی بازار نداشته است.

چرا کارگروه کاغذ؟
بررسی عملکرد دولت در حوزه تخصیص ارز ترجیحی به واردات کالاهای اساسی نشان می‌دهد بخش عمده 14میلیارد دلار ارز ترجیحی که دولت در سال97 به واردات 25قلم کالای اساسی اختصاص داده به واردات محصولات کشاورزی، نهاده‌های دامی، قطعات خودرو، دارو و تجهیزات پزشکی و…اختصاص یافته و برای هیچ‌کدام از آنها کارگروهی تشکیل نشده است.

سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا در مورد واردات کاغذ که فقط دو سه درصد از ارزهای دولتی را می‌گیرد، فیلتر کارگروه ساماندهی طراحی شده و حتی با اثبات ناکارآمدی آن نیز تصمیمی برای اصلاح رویه‌های کاری آن شکل نمی‌گیرد؟ پاسخ به این سؤال آنجا پیچیده‌تر می‌شود که باوجود بلاتکلیفی 91.2درصد از کاغذهای وارد شده با ارز دولتی و در شرایطی که عمده‌ترین مصرف‌کنندگان کاغذ توان و آمادگی واردات کاغذ موردنیاز خود و حتی بازار را دارند، هنوز هم کارگروه ساماندهی کاغذ با ورود آنها به ماجرای مبهم تأمین کاغذ کشور مخالفت می‌کند و اصرار دارد واردات کاغذ توسط واردکنندگان موردنظر کارگروه انجام شود. آن‌هم در شرایطی که کاغذ توزیع شده از سوی کارگروه کفاف نیاز مصرف‌کنندگان را نمی‌دهد و آنها مجبورند هر کیلو کاغذ را 3تا 4برابر قیمت دولتی از بازار سیاه و گاه از فروشندگان معرفی‌شده توسط کارگروه تهیه کنند.

جالب اینجاست که بررسی قیمت فروش کاغذ در اروپا، روسیه، هند و اندونزی نشان می‌دهد واردات هر تن کاغذ روزنامه با احتساب هزینه انتقال پول، حمل و ترخیص از گمرک، بازهم حداقل 30درصد از قیمت فروش کاغذ توسط کارگروه ساماندهی کاغذ پایین‌تر است. به‌عبارت‌دیگر، کارگروه ساماندهی کاغذ در شرایطی فقط پروفرمای واردات کاغذ از سوی واردکنندگان مورد اعتماد خود را تأیید می‌کند که امکان تهیه کاغذ با قیمت پایین‌تر نیز توسط خود مصرف‌کنندگان کاغذ به‌خصوص مطبوعات وجود دارد اما در این فرایند اجازه واردات پیدا نمی‌کنند و مجبور می‌شوند برای باقی ماندن گردش رانت میلیاردی در بازار کاغذ به پروسه از پیش طراحی شده تن بدهند.

طنز ماجرا اینجاست که از 2روز پیش و پس از اعلام صدور حواله‌های زینک از طرف دو اداره کل تخصصی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قیمت این کالای مورد استفاده مطبوعات و ناشران نیز یک‌شبه به دو برابر افزایش یافت و سرنوشتی مانند کاغذ پیدا کرد.

احتکار برای رانت مضاعف
همه ماجراهای بازار کاغذ تا پیش از قوت‌گرفتن شایعه خروج کاغذ از فهرست کالاهای اساسی در هفته گذشته، یک ماجرای تکراری بود که از یک سال پیش مصرف‌کنندگان کاغذ، به‌ویژه مطبوعات و ناشران با آن مواجه بودند. از هفته گذشته اما، با انتشار شایعه تصمیم دولت برای تغییر ارز واردات کاغذ از ترجیحی به نیمایی، دوباره آتش به بازار کاغذ افتاد و به پرش دوباره قیمت این کالای اساسی دامن زد، چراکه واردکنندگان کاغذ با ارز دولتی، برای مضاعف کردن رانت شیرین چندین میلیاردی خود دست‌به‌کار احتکار کاغذ شدند و حتی از تحویل کاغذهای فروخته‌شده به مشتری هم سر باز زدند چراکه با اجرایی شدن تصمیم دولت، عملا قیمت کاغذهای وارداتی با ارز دولتی می‌توانست حداقل تا 2برابر افزایش پیدا کند و این سود، رقمی نبود که قابل چشم‌پوشی باشد.

آیا سران قوا وارد عمل می‌شوند؟
هفته گذشته یکی از حساس‌ترین هفته‌های بازار کاغذ در یک سال و نیم اخیر بود که از یک‌سو آخرین ضربه بر پیکر بی‌جان حوزه نشر و مطبوعات وارد شد و از سوی دیگر روزنه امیدی به روی آنها گشوده شد. هفته‌ای که در آن انتشار شایعه تغییر ارز واردات کاغذ از ترجیحی به نیمایی، به پرش دوباره قیمت کاغذ و استیصال مصرف‌کنندگان کاغذ دامن زد اما در مقابل در جریان بازدید مقام معظم رهبری از نمایشگاه کتاب تهران، ایشان قاطعانه از کمک به حل موضوع کاغذ خبر دادند و نور امیدی برای آغاز فرایند حل مشکل کاغذ پدیدار شد.
در این میان اما، هنوز فرایندهای مخرب حوزه توزیع کاغذ که بیشتر در راستای منفعت‌سازی برای دلالان و سودجویان بازار کاغذ است تا گره‌گشایی از کار مطبوعات و ناشران، همچنان عملیاتی است و پیش از اقدام عملی در مسیر رهنمودهای مقام معظم رهبری برای حل مشکل کاغذ، باید عزمی برای اصلاح این فرایندها شکل بگیرد؛ عزمی که قاعدتا باید در جایی فراتر از دولت، در شورای هماهنگی سران قوا شکل بگیرد و یک‌بار برای همیشه با تصمیمی قاطعانه به مشکل خودساخته بازار کاغذ پایان بدهد. به‌خصوص که پس از بازدید مقام معظم رهبری از نمایشگاه کتاب تهران نیز وحید حقانیان، معاون امور ویژه دفتر ایشان، با حضور در جلسه مشترک وزرای صنعت و ارشاد، دغدغه‌های رهبر انقلاب درباره موضوع کاغذ و اثرات آن بر حوزه نشر را به اطلاع این دو عضو دولت رساند و عملا دولت مأموریت پیدا کرد تا در مسیر رفع مشکل بازار کاغذ قدم بردارد.

روزنامه‌ها کجای بازار کاغذ ایستاده‌اند؟

اگر تحولات حوزه واردات و توزیع کاغذ از روی آمار رسمی بررسی شود، آنچه به‌دست می‌آید این است که از زمان آغاز تخصیص ارز دولتی به واردات کاغذ، حدود 262هزار تن کاغذ با ارز ترجیحی وارد کشور شده که 23هزار تن از آن معادل 8.8درصد از طریق کارگروه ساماندهی کاغذ توزیع شده و 91.2درصد از آن یا اصلا وارد نشده یا اگر وارد شده میان دلالان و محتکران دست‌به‌دست شده تا به چند برابر قیمت به مصرف‌کننده نهایی فروخته شود. براساس گزارشی که پیش‌ازاین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر کرده بود، در سال 97بالغ‌بر 32هزار و 192تن کاغذ روزنامه وارد کشور شده که از این میزان 54درصد توسط یک شرکت، 24درصد توسط 3شرکت و 22درصد باقیمانده توسط 15شخص حقیقی و حقوقی دیگر وارد شده است. ازنظر میزان ارز پرداخت‌شده توسط بانک مرکزی به واردکنندگان کاغذ روزنامه نیز 56درصد ارز به یک شرکت، 44درصد به باقی‌مانده واردکنندگان پرداخت شده است. به گزارش همشهری، نکته قابل‌تأمل در گزارش وزارت ارشاد این است که نه‌تنها هیچ‌یک از واردکنندگان اصلی کاغذ روزنامه به کشور از اهالی مطبوعات نیست، بلکه برخلاف سال‌های قبل، روزنامه‌های کشور به‌عنوان مصرف‌کننده اصلی کاغذ روزنامه، هیچ جایگاهی در فهرست واردکنندگان این کالا نداشته‌اند در حالی که براساس سایر گزارش‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نام بسیاری از روزنامه‌های کشور در مراحل اولیه ثبت سفارش کاغذ روزنامه به چشم می‌خورد و فقط موضع‌گیری کارگروه کاغذ باعث شده این ثبت سفارش‌ها تأیید نشود تا میدان بازی برای واردکنندگان انحصاری و خاص امن بماند.

کاهش فشار تحریم نفت با صادرات فرآورده‌های نفتی

مدیر اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت گفت: یکی از راهکارهای مقابله با تحریم‌، صادرات فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمیایی است زیرا تحریم این اقلام برای آمریکا بسیار مشکل‌ است.

محمدعلی خطیبی، مدیر اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به افزایش تولید نفت غیراوپکی ها در بازار نفت گفت: امسال تولید نفت غیر اوپک نزدیک به دو میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه افزایش می‌یابد که باعث کاهش تولیدات اوپک خواهد شد. در واقع این فرصتی برای تحریم‌کنندگان است تا بتوانند ایران را تحریم کنند. بنابراین امسال بازار تقریباً با مازاد عرضه مواجه است و به همین دلیل اوپک و روسیه حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه از تولیداتشان را کاهش دادند. بنابراین می‌توان گفت شرایط تحریم خرید نفت ایران فرصت خاصی است که امسال وجود دارد و بر این اساس دشمنان ایران تلاش دارند از این مساله در دستیابی به اهداف سیاسی خود استفاده کنند.

وی افزود: این سونامی تولید نفت غیراوپکی، در حوزه نفت خام‌های غیر مرسوم است. معمولاً پالایشگاه‌ها نمی‌توانند از این نوع نفت استفاده کنند و این نوع نفت، باید با نفت خام‌های سنگین ترکیب شود تا قابل استفاده باشد. بنابراین به میزانی که تولید اینها افزایش می‌یابد، باید نفت خام‌های سنگین هم بیشتر استفاده شود تا برای استفاده در پالایشگاه‌ها به مخلوط مناسبی برسد. از این رو فشار عمده بازار، روی نفت خام‌های سبک خواهد بود.

خطیبی درباره تأثیر کاهش تولید نفت لیبی و ونزوئلا بر قیمت نفت توضیح داد: مازاد عرضه نفت در بازار این فرصت را به آمریکا داده است تا به کشورهایی مانند ایران و ونزوئلا فشار بیاورد و کاهش تولید نفت ایران، ونزوئلا و لیبی باعث شد تا بازار از نظر عرضه، به تعادل برسد. یعنی اگر این کاهش اتفاق نمی‌افتاد، بخاطر مازاد عرضه‌ای که وجود داشت، روند قیمت نفت نزولی می‌شد. در واقع بدون کاهش تولید اوپک و اعمال تحریم‌ها علیه ایران و ونزوئلا، قیمت نفت بسیار کاهش می‌یافت.

صادرات فرآورده‌های نفتی یکی از راهکارهای مقابله با تحریم‌ها

مدیر اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت با اشاره به وابستگی بودجه کشور به درآمدهای نفتی گفت: اقتصاد نفتی، مهمترین آسیب‌پذیری تولیدکنندگان نفت در دنیا است. بنابراین برای کاهش آسیب پذیری این کشورها، از جمله کشورما، باید اتکای بودجه دولت به نفت را قطع کرد. این به معنای نفروختن نفت نیست؛ بلکه به مفهوم این است که ما نفت را تولید و صادرات کنیم ولی درآمد نفت را صرف هزینه‌های جاری نکنیم بلکه را در حوزه زیرساخت‌ها سرمایه گذاری کنیم. متأسفانه سالهاست بودجه جاری کشور به درآمدهای نفتی وابسته است و دشمن به خوبی این را می‌داند.

وی در ادامه با اشاره به ضرورت توسعه صنایع پالایشی کشور و گذر از خام فروشی نفت به سوی صادرات فرآورده‌های نفتی اظهارداشت: از دیگر راهکارهای مقابله با تحریم‌، صادرات فرآورده‌های نفتی است زیرا تحریم آن برای آمریکا خیلی مشکل است. نفت خام ایران قابل شناسایی است، اما فرآورده قابل شناسایی و رصد نیست. مثلاً اگر بنزین صادر کنیم، مشخص نمی‌شود که این بنزین از نفت خام چه کشوری تولید شده است. بنابراین توسعه صادرات فرآورده‌های نفتی و تولید محصولات پتروشیمی راهکاری مناسب و مؤثر برای کاهش فشار تحریم‌های نفتی و کسب درآمد برای کشور است.

به گفته این کارشناس نفت، ما باید به سمت توسعه تولید و صادرات محصولات نفتی برویم تا از خام فروشی فاصله بگیریم. در بسیاری از سیاست‌های بالادستی نظام، روی این سیاست تاکید شده است ولی متأسفانه در اجرا، دولت‌ها چندان جدی عمل نکردند. فروش نفت خام کار ساده‌تری است، اما امنیت ما را تضمین نمی‌کند.

خطیبی درباره سوددهی پروژه‌های پالایشگاه‌سازی گفت: یک نظر و رویکردی که در دولت هفتم و هشتم شکل گرفت و موجب شد در آن دوره، پالایشگاه در کشور ساخته نشود و ظرفیت‌ها توسعه نیابد، این بود که مسؤولین وقت معتقد بودند که پالایشگاه سازی سودآور نیست. اما در دولت نهم و دهم ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس کلید خورد به این خاطر که تولید میعانات گازی افزایش یافته بود و باید به گونه‌ای برای استفاده از آن برنامه ریزی و اقدام می‌شد؛ به همین دلیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس، یک پالایشگاه میعانات گازی است.

دولت باید از پالایشگاه سازان بخش خصوصی حمایت کند

مدیر اسبق امور بین‌الملل شرکت ملی نفت با اشاره به ظرفیت موجود در بخش خصوصی برای ورود به عرصه پالایشگاه‌سازی اظهار داشت: بحث حمایت از مینی ریفاینری (پالایشگاه‌های کوچک مقیاس) متأسفانه سال‌ها است روی میز وزات نفت مانده و به آن توجه نمی‌شود. بخش خصوصی از مینی ریفاینری خیلی استقبال می‌کند. اگر دولت از آنها حمایت کند و تعهد دهد که به آنها خوراک خواهد داد، نتیجه ارزشمندی به دست می‌آید. به نظر می‌رسد در این زمینه ما باید سختگیری‌ها را کنار بگذاریم.

خطیبی تصریح کرد: اگر با مینی ریفاینری‌ها، پالایشگاه کوچک معیانات گازی و نفت خام جلو برویم سرمایه‌های زیادی لازم نیست و با سرمایه‌های اندک هم کار قابلیت انجام دارد اما نیاز به حمایت و مجوز دولت دارد. دولت باید به بخش خصوصی فعال در این حوزه تضمین دهد که خوراک این پالایشگاه‌ها را تأمین می‌کند. باید اجازه دهیم بخش خصوصی وارد این صنعت شود تا مانند بسیاری از کشورها، مینی ریفاینری‌ها، هم در نفت خام و هم در میعانات گازی توسعه یابند و قدم قدم به سمت ساخت پالایشگاه‌ها و پتروپالایشگاه‌های بزرگ برویم.

مشکل کاغذ حل شد/ ترخیص تا ۴۸ ساعت بعد از اظهار

در حالی دپو شدن کاغذهای وارداتی در بنادر، مناطق ویژه اقتصادی و اماکن گمرکی این روزها حاشیه‌ساز و در نهایت دستور خروج آن تا دو هفته آینده صادر شده است که ظاهرا جریان تخصیص ارز و تعیین تکلیف آن عامل اصلی دپوی کالا در بنادر بوده است؛ در این بین تاکنون از سمت واردکنندگان اظهاری به گمرک نشده است که برای ترخیص اقدام شود و به محض اظهار، ‌ حداکثر تا ۴۸ ساعت، کاغذهای وارداتی از گمرک خارج خواهد شد.

در روزهای اخیر دپو شدن کاغذهای وارداتی در بنادر و عدم ورود آن به کشور موجب ایجاد بحث‌ها و اعتراضاتی در این رابطه شد؛ به طوری که از سوی وزارت ارشاد و هم وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) گلایه‌هایی مطرح و تاکید بر این بود که باید سریع‌تر کاغذهای وارد شده به گمرک اظهار و از بنادر و محوطه‌های گمرکی خارج شود تا این‌که در نهایت روز گذشته بود که جهانگیری – معاون اول رئیس جمهور – اعلام کرد که کاغذهای وارداتی انبار شده در بنادر و اماکن گمرکی ظرف دو هفته آینده به بازارهای مصرف عرضه خواهد شد.

اما این‌که چرا در این مدت کاغذهای وارداتی در بنادر دپو شده و مانده موضوعی است که پیگیری آن از گمرک با توضیحاتی همراه شد. بر این اساس که کالاهای وارداتی به راحتی وارد بنادر و مناطق ویژه اقتصادی می‌شوند، اما تا زمانی که به گمرک اظهار نشده و امور قانونی آن انجام نشود وارد کشور نخواهند شد.

این در حالی است که در مورد کاغذ موضوع به تخصیص ارز و بلاتکلیفی آن بر می‌گشته است؛ به گونه‌ای که در فروردین‌ماه و تا نیمه اردیبهشت‌ماه سال جاری مشخص نبوده که سیاست ارزی در مورد کاغذ چگونه خواهد بود و آیا قرار است ارز ۴۲۰۰ تومانی به روال گذشته به کاغذ اختصاص یابد یا این‌که دولت تصمیم می‌گیرد که کاغذ را از مشمولان دلار ۴۲۰۰ تومانی حذف کند و محاسبات آن را با نرخ نیمایی که تا دو برابر می‌رسد، انجام دهد که در این حالت گمرک باید در چارچوب سیاست‌ها و دستورالعمل‌های ابلاغی هیئت وزیران، وزارت صمت و بانک مرکزی مابه‌التفاوت نرخ ترجیحی و نیمایی را در همگام ترخیص کاغذ دریافت می‌کرد.

از این‌رو واردکننده نتوانستند فرآیند خرید را به طور کامل انجام دهند و کالای خود را به گمرک اظهار و برای ترخیص اقدام کنند؛ چراکه باید بعد از تخصیص ارز حواله آن را برای فروشنده ارسال و فروشنده نیز اسناد را به وی ارائه تا بتواند آن را به گمرک اظهار کند، اما بلاتکلیفی وضعیت ارز مانع از ادامه این فرآیند شده و تا پیش از این نیز واردکنندگان کاغذهای دپو شده اظهاری به گمرک نداشتند.

اما بنابر اعلام گمرک، با توجه به اینکه دولت در تصمیم اخیر خود وضعیت ارز کاغذ را مشخص و اعلام کرد که همچنان ۴۲۰۰ دریافت می‌کند، در صورتی که فرآیند انجام و به گمرک اظهار شود، نهایت تا ۴۸ ساعت بعد، محصول به روال قانونی خارج می‌شود و به جریان بازار خواهد رسید.

گفتنی است؛ کاغذ از جمله کالاهایی بود که در چند سال گذشته از ارز دولتی استفاده کرده و حتی سال ۱۳۹۷ که سیاست ارزی دولت تغییر کرد و به مرور اختصاص ارز دولتی با نرخ ترجیحی (۴۲۰۰ تومانی) فقط برای کالاهای اساسی بود، کاغذ همچنان در رده دریافت‌کنندگان قرار داشت، ولی در سال جاری وضعیت چندان مشخص نبود، چراکه دولت تصمیم داشت ارز ۴۲۰۰ تومانی را برای کالاها غربالگری کند، اما آنچه اخیراً در جلسه بین مدیران مربوطه مقرر شد این بود که ارز مورد نیاز واردات کاغذ همچنان مانند سایر کالاهای اساسی تأمین شود.