آینده ای که ما انتخاب می کنیم
زیست آنلاین: اگر در مورد تغییرات آب و هوایی کاری انجام ندهیم سال 2050 چگونه به نظر خواهد رسید: گرم، سرفه مداوم، ماسک زدن همیشگی
سال 2050 است.
بدترین سناریوی تغییرات اقلیمی اتفاق افتاده است.
هوا آلوده است و شما را به سرفه می اندازد. قبل از باز کردن پنجره باید کیفیت هوا را بررسی کنید. وقتی بیرون می روید، مجبور هستید ماسک بزنید، اگر توانایی تهیه ماسک های با تکنولوژی بالا را داشته باشید.
بسته به محل زندگی شما، دما می تواند بیش از یک ماه در هر سال به 140 درجه فارنهایت برسد. در سرویس های بهداشتی عمومی برای استفاده از آب باید پول بپردازید.
زندگی در جهانی با موانع خطرناک، آسیب روحی در پی دارد. مردم ناامیدی زیادی احساس می کنند و از نسل های قبل به دلیل عدم اقدامات متناسب متنفرند.
طبق گفته کریستینا فیگورس و تام ریوت کارناک در کتاب خود به نام “آینده ای که ما انتخاب می کنیم”، اگر پیشرفتی در کاهش گازهای گلخانه ای برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی حاصل نشود، این بدترین وضعیت، چیزی است که زندگی می تواند به نظر برسد.
فیگورس و ریوت کارناک، دو طراح اصلی توافقنامه آب و هوایی پاریس، آینده ای بسیار سخت را توصیف می کنند.
و درمورد اینکه آیا این مسئله تا این حد وخیم است، بین کارشناسان اختلاف نظر وجود دارد.
برای مثال، پیتر اسمیت، استاد خاک و تغییرات جهانی در دانشگاه ابردین در اسکاتلند می گوید برخی از عناصر ممکن است بیش از سایر عناصر باشند.
اسمیت می گوید: آلودگی هوا و انتشارهایی که باعث تغییرات آب و هوایی می شوند دست به دست هم می دهند. بنابراین اقدامات کمتر در مورد تغییرات آب و هوایی، به معنای کیفیت پایین هوا است.
این که آیا به اندازه ای هوا بد خواهد بود که تا سال 2050 افراد باید ماسک بزنند یا خیر، جای بحث است.
به گفته نویسدگان این کتاب، برای جلوگیری از این آینده، جهان باید انتشار گازهای گلخانه ای را در هر دهه به نصف کاهش دهد و از هم اکنون نیز آن را آغاز کند.
اگر بتوان تا اواسط قرن کربن را از اقتصاد حذف کرد و نزدیک به صفر رساند، می توانیم یک سیاره قابل سکونت و یک اقتصاد پر جنب و جوش را همزمان حفظ کنیم.
منبع: cnbc