نوشته‌ها

یارانه های کشاورزی جهان را نابود می کند

زیست آنلاین: بر اساس گزارش جدید ائتلاف غذایی و کاربری اراضی، دولت ها بیش از 1 میلیون دلار در هر دقیقه یارانه در صنعت کشاورزی تامین می کنند، که یکی از دلایل اصلی بحران آب و هوا و نابودی حیوانات وحش است.

به گزارش زیست آنلاین، تنها یک درصد از 700 میلیارد دلار پولی که سالانه به کشاورزان داده می شود در جهت منافع زیست محیطی هزینه می شود. در عوض، بیشتر این پول باعث از بین رفتن جنگل ها و آلودگی ناشی از استفاده بیش از حد کود می شود.

در این گزارش آمده است که امنیت بشر بدون اصلاح این یارانه ها ، کاهش اساسی در مصرف گوشت در کشورهای ثروتمند و دیگر موارد آسیب زننده در معرض خطر است. اما تغییر مسیر یارانه ها برای ذخیره کربن در خاک، تولید مواد غذایی سالم تر، کاهش ضایعات و رشد درختان فرصت مناسبی برای حرکت در جهت حفظ محیط زیست است.

این گزارش این ایده که یارانه ها برای تهیه مواد غذایی ارزان قیمت مورد نیاز هستند را رد می کند. چرا که در حال حاضر، هزینه خسارت های وارد شده از طریق کشاورزی بیشتر از ارزش غذای تولید شده است. ارزیابی های جدید در این گزارش حاکی از آن است که تولید مواد غذایی سالم و پایدار به دلیل بهبود وضعیت زمین، باعث کاهش قیمت مواد غذایی می شود.

مجموعه ای از گزارش های مهم اخیر نشان داده اند که سیستم غذایی جهان معیوب است. چرا که کره زمین را به سمت فاجعه آب و هوایی سوق می دهد حال آنکه میلیاردها نفر از ایا دچار سوئ هاضمه و یا اضافه وزن هستند. در گزارش دیگری آمده است که اجتناب از گوشت و لبنیات یکی از بهترین روشها برای کاهش تأثیرات مخرب زیست محیطی بر روی کره زمینی است که دام ها از 83 درصد زمین های کشاورزی آن برای تولید تنها 18 درصد کالری استفاده می کنند.

ترمیم بخش عمده لایه ازن تا سال 2030

طبق آخرین اطلاعات محققان امر در سال ۲۰۱۸، بخش‌هایی از لایه ازن به میزان یک تا سه درصد در هر دهه ترمیم شد و امید است تا سال ۲۰۳۰ نیمکره شمالی ترمیم و بخش‌هایی از نیمکره جنوبی نیز به سطح قابل ملاحظه‌ای برسد.

به گزارش زیست آنلاین، لایه ازن همچون سپر از زمین و موجودات آن محافظت می‌کند اما روند تخریب و نازک شدن آن طی دهه‌های گذشته شدت گرفته و تلاش‌های بین‌المللی در این زمینه به شکل‌گیری پروتکل مونترال برای حفاظت از لایه ازن منجر شد.

ایران نیز در فاز نخست پروژه حفاظت از لایه ازن موفق به حذف ۹ هزار و ۸۰۰ تن گاز مخرب لایه ازن شد و در فاز دوم نیز باید دو هزار تن دیگر را حذف کند.

ازن یک لایه محافظتی است که از رسیدن اشعه‌های مضر خورشید به زمین جلوگیری می‌کند، در واقع ضامن سلامتی و بقای حیات انسان و بسیاری از جانداران در زمین است که البته مانند سایر عوامل موجود در طبیعت از دست انسان در امان نمانده و دهه‌های اخیر به دلیل فعالیت‌های صنعتی بسیار آسیب دیده است.
در اوایل دهه ۱۹۷۰ برای اولین بار محققان دریافتند که انتشار کلروفلوئوروکربن‌ها (CFC‌) که مواد شیمیایی به‌ کار رفته در یخچال‌ها، افشانه‌ها و مواد شوینده است باعث تخریب لایه ازن می‌شود و در نتیجه مقدار زیادی اشعه فرابنفش مضر به زمین خواهد رسید. در واقع کشورها به این نتیجه رسیدند که یک سری مواد ساخته دست بشر که ترکیبات ناپایداری هستند به اتمسفر می‌روند و شکسته می‌شوند که این مساله موجب تخریب مولکول‌های لایه ازن می‌شود.

بعد از آن و در سال ۱۹۸۵ وجود حفره لایه‌ ازن بالای قطب جنوب کشف و مشاهده شد که این حفره هر سال بزرگ‌تر و عمیق‌تر می‌شود؛ این آسیب دنیا را بر آن داشت تا فکری به حال این سپر حفاظتی کند که بر این اساس در همان سال حدود ۲۸ کشور برای ساماندهی لایه ازن در وین جمع شدند و تصمیماتی را برای حفاظت از این سپر حفاظتی اتخاذ کردند و قرار شد همکاری ‌های بین‌المللی در این زمینه آغاز شود.
دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۸۷ پروتکل مونترال با مشارکت ۴۶ کشور جهان به تصویب رسید، بر اساس این پروتکل مواد مخرب لایه ازن شناسایی و راه‌های کاهش انتشار آنها اعلام شد، دولت ایران نیز در سال ۱۹۸۸ به این پروتکل پیوست.
در ادامه این تلاش‌ها در سال ۱۹۹۴ کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل، پذیرفتند تا روزی را برای حفاظت از لایه ازن نامگذاری کنند که به این ترتیب ۱۶ سپتامبر (۲۵ شهریور) را به عنوان روز جهانی حفاظت از لایه ازن تعیین کردند و کشورها متعهد به کاهش گازهای مخرب لایه ازن شدند.
کارشناسان معتقدند اگر کشورهای عضو کنوانسیون وین و پروتکل مونترال به تعهدات خود عمل کنند و مصرف مواد مخرب لایه ازن را طبق برنامه زمان‌بندی شده حذف کنند، چرخه طبیعی تشکیل ازن به حالت طبیعی خود بر می‌گردد و حفره لایه ازن ترمیم می ‌شود، البته در شرایط مناسب و مساعد دست کم ۵۰ سال طول می‌کشد تا این حفره‌ ترمیم شود.

کارشناس مسئول بخش قوانین و مقررات دفتر حفاظت از لایه ازن روز دوشنبه گفت: فعالیت‌های دفتر حفاظت از لایه ازن به نمایندگی سازمان حفاظت محیط زیست در پنج محور کلی تغییر خط تولید کارخانه‌ها و حذف فیزیکی، بخش قوانین و مقررات کنترلی، آموزش و تنویر افکار عمومی، پایش و نظارت و همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی خلاصه می‌شود.

مریم حسنی افزود: در بخش حذف فیزیکی که شامل حذف مواد مخرب لایه ازن در بخش‌های مختلف مصرف‌کننده است، از ابتدای فعالیت دفتر حفاظت از لایه ازن ۹ هزار و ۸۰۰ تن از مواد مخرب لایه ازن را حذف کردیم در واقع در فاز نخست موفق به حذف این میزان شدیم، فعالیت دفتر از سال ۱۳۷۳ آغاز شد اما برای اینکه بر اساس پروتکل مونترال پروژه‌ای تصویب شود باید بر اساس یک سری بررسی‌های انجام شده پیش رود که تا حدودی زمان بر است.

وی ادامه داد: به عنوان مثال یک واحد صنعتی را در نظر بگیرید که پس از مناقصه، حداقل دو سال زمان لازم دارد، تجهیزات مناسب برای آن تهیه، نصب و راه اندازی شود و بعد به مرحله تولید برسد تا بتوانیم بگوییم که این واحد این مقدار گاز مخرب لایه ازن را حذف کرده است.

حسنی اظهار داشت: در مجموع دستاوردهای حاصل از اجرای طرح‌ها و پروژه ‌های مصوب تحت پروتکل مونترال در کشور تجهیز و تغییر خط تولید هزار و ۳۷۸ واحد تولیدی و خدماتی است که به حذف حدود ۹ هزار و ۸۰۰ تن از مواد مخرب لایه ازن مشتمل بر کلروفلوروکربن‌ها، تتراکلرید کربن و هیدروکلروفلوروکربن‌ها منجر شد.

وی گفت: اکنون فاز یکم این پروژه تمام شده و  وارد فاز دوم مدیریت حذف هیدروکلروفلوروکربن ‌ها شده‌ایم، در این فاز تعهدی که برای ما تصویب شده این است که باید حدود دو هزار تن دیگر مواد مخرب لایه ازن را حذف کنیم که که اجرای آن را با همکاری سازمان‌ها و نهادهای ملی و آژانس‌های بین‌المللی پروتکل مونترال آغاز کردیم که قرار است این میزان تا سال ۲۰۲۳ حذف شود البته انتظار داریم که تا آن زمان، میزان حذف ما به مقادیر بالاتری برسد، این میزان حذف علاوه بر آن ۹ هزار و ۸۰۰ تنی است که که هفتاد و هفتمین کمیته پروتکل مونترال به تصویب رسید.

کارشناس مسئول بخش قوانین و مقررات دفتر حفاظت از لایه ازن تاکید کرد: البته در فاز دوم فعالیت ما فقط حذف این مقدار نیست بلکه برگزاری کارگاه‌های آموزشی مختلف، اعمال یک سری قوانین و مقررات متناسب با شرایط سال و تقویت نظارت بر واحدهایی که تبدیل شدند نیز جزو وظایف ما در سند فاز دوم پروژه است.

وی درباره کمک کشورهای پیشرفته به کشورهای در حال توسعه گفت: بر اساس پروتکل مونترال باید کشورهای پیشرفته به کشورهای در حال توسعه کمک کنند، در واقع کشورهای در حال توسعه مانند ایران جزو کشورهای بند ۵ پروتکل مونترال به حساب می‌آیند و کشورهای توسعه‌یافته متعهد هستند که ۱۰ سال زودتر فعالیت‌های حذف خود را شروع کنند و از طرفی در صندوق چند جانبه پروتکل مونترال که منابع مالی کشورهای مختلف در آن جمع‌آوری می‌شود باید به کشورهای در حال توسعه به صورت اهدایی در چارچوب تجهیزات سازگار با لایه ازن اعتبار داده شود که این کار انجام می‌شود.

حسنی افزود: در ایران نیز از همان ابتدای فعالیت با توجه به شرایط کشور و بر اساس میزان مصرفی که داشتیم، منابع مالی خوبی دریافت کردیم و به واحدهای تولیدی و خدماتی ارائه دادیم تا در چارچوب تجهیزات خط تولید خود را تبدیل کنند.

وی ادامه داد: این منابع به ۱۲۲ واحد یخچال‌سازی، ۶۶ واحد مونتاژ یخچال، ۵۹۵ بخش تعمیرگاه‌ یخچال، ۴۵۴ بخش تعمیرگاه‌ کولر خودرو، ۴۷ بخش اسفنج‌سازی و افشانه ‌های تنفسی مواد مخرب لایه ازن داده شد تا تجهیزات خود را سازگار با لایه ازن تغییر دهند.

وی درباره وضعیت دیگر کشورها در راستای عمل به تعهدات خود گفت: یکی از محورهای فعالیت ما، همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است که بر این اساس سالانه نشست‌های جهانی و منطقه‌ای برگزار می‌شود که طی آنها برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (یونپ) وضعیت تعهدات کشورها را بررسی می‌کند و اگر مشکل یا تناقضی باشد اعلام می‌کند، طبق مشاهدات و گزارش‌های نمایندگان حاضر در این نشست‌ها، کشورها همگام با یکدیگر پیش می‌روند چون منابع مالی اهدایی که به کشورها داده می‌شود در گرو اجرای تعهداتشان است.

کارشناس مسئول بخش قوانین و مقررات دفتر حفاظت از لایه ازن تاکید کرد: در واقع طبق بند ۷ پروتکل مونترال کشورها موظف هستند که سالانه آمار مصرف، تولید و واردات خود را به پروتکل مونترال و دبیرخانه ازن ارائه دهند که این نشان می‌دهد کشورها به تعهداتش عمل می‌کنند یا خیر.

به گزارش ایرنا، وی درباره روند فعلی ترمیم لایه ازن نیز توضیح داد: بر اساس آخرین اطلاعات ارائه شده از سوی محققان فعال تحت پروتکل مونترال در سال ۲۰۱۸، بخش‌هایی از لایه ازن به میزان یک تا سه درصد در هر دهه ترمیم یافته است، آنها همچنین پیش‌بینی کردند که تا سال ۲۰۳۰، در بخش‌هایی از نیمکره شمالی ترمیم کامل صورت گیرد و در نیمکره جنوبی و مناطق جنوبی‌تر در همان سالها و پس از آن، ترمیم به سطح قابل ملاحظه‌ای برسد.

دستیابی به اقتصاد 100٪ سبز

زیست آنلاین: تغییرات آب و هوایی، طوفان ها و آتش سوزی های شدید نشان می دهد که آینده ما در معرض خطر است. ایالات متحده به سمت اقتصاد 100٪ سبز پیش می رود. این یک هدف بلند پروازانه است، اما تنها راه مقابله با بحران پیش رو است.

به گزارش زیست آنلاین، تغییرات آب و هوایی، طوفان ها و آتش سوزی های شدید نشان می دهد که آینده ما در معرض خطر است. بدون افزایش آگاهی و اقدام متناسب ، با تأثیرات ویرانگر فزاینده ای بر اقتصاد، سلامت و جهانی ویران که برای فرزندانمان به ارث می گذاریم روبرو هستیم.
اقتصاد 100٪ تمیز ضروری است

برای مقابله با تاثیرات ناخوشایند تغییرات اقلیمی، باید 100 درصد به یک اقتصاد پاک متعهد باشیم و به سمت یک هدف بزرگ پیش برویم. ایالات متحده باید تا سال 2050 اضافه کردن هر گونه آلودگی به جو را متوقف کند یعنی نباید تولید کربن بیشتری نسبت به آنچه حذف می کند داشته باشد.

دستیابی به این هدف تنها با محدود کردن آلودگی آب و هوا و رفتن به سمت انرژی پاک در همه بخش های اقتصاد است.

این در حالی است که یک اقتصاد 100٪ تمیز باید منابع انرژی با تولید کربن صفر را بیش از حد شتاب دهد و راههای پیدا کند تا آلودگی های تولید شده را پاک نماید.

این بدان معناست که در همه زمینه ها باید تغییرات اساسی صورت گیرد. حفاظت از جنگل ها و شیوه های کشاورزی باید هوشمند شده و سرمایه گذاری در روش های جدید جذب و ذخیره کربن انجام شود.
اقتصاد 100٪ تمیز اقتصادی قوی است

هم اکنون بیش از 4 میلیون آمریکایی در مشاغل مربوط به انرژی های بادی، خورشیدی و سایر مشاغل انرژی پاک کار می کنند. این تعداد با تمرکز و انگیزه های جدید افزایش می یابد. سرمايه گذاري های عمومی و خصوصي دولت مي تواند در افزایش فن آوري هاي جديد ضمن قطع آلودگي هاي خطرناک كمك کننده باشد.

اقتصاد 100٪ تمیز ناشی از نبوغ آمریکایی است و توسط کارگران آمریکایی ساخته شده است. ما می توانیم قدرت کل اقتصاد خود را برای حل مشکل آب و هوا و درگیر کردن هر بخش از اقتصاد و ایجاد انعطاف پذیری به مشاغل و کارآفرینان آمریکایی به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم.
پشتیبانی از فناوری بسیار مهم است

فن آوری های دستیابی به موفقیت ، از ذخیره انرژی برای نسل بعد تا وسایل نقلیه الکتریکی با برد گسترده و رویکردهای جذب و ذخیره کربن، می توانند نقش اساسی در پاسخ ما به تغییرات آب و هوایی داشته باشند.

موفقیت های چشمگیری در این زمینه صورت گرفته است. سرمایه گذاری های قبلی در حال پرداخت هستند و هزینه منابع انرژی پاک موجود کاهش یافته است. قیمت انرژی خورشیدی در دهه گذشته نزدیک به 90٪ کاهش یافته است و انرژی باد تقریبا 70٪ ارزانتر است.
100٪ تمیز و 100٪ قابل دستیابی

با سرمایه گذاری های قوی ، فن آوری های جدید و اراده سیاسی می توانیم به یک اقتصاد 100٪ تمیز دست یابیم که به نفع همه مردم باشد.

منبع: edf

نگاهی به مطالعات ارزش گذاری اقتصادی آثار خشک شدن دریاچه ارومیه

زیست آنلاین: با تاملی بر وضعیت محیط ‌زیست جهان می توان دریافت ‌كه در چند دهه اخیر در نتیجه فعالیت‌ های توسعه ای بشر، كره زمین متحمل صدمات جبران ‌ناپذیری شده است. بی‌ توجهی به ظرفیت ‌های قابل تحمل محیط ‌زیست، بهره ‌برداری نامناسب از منابع طبیعی و بی‌توجهی به منطق علم اقتصاد در سیاست گزاری ‌های بهره ‌برداری از منابع طبیعی و محیط ‌زیستی، شرایطی را پدید آورده است كه همه جوامع در محدوده محلی و ملی به نوعی با مشکلات محیط ‌زیستی دست به گریبان شده‌اند. با بسط و گسترش معضلات محیط زیستی ناشی از فعالیت‌های بشر مشخص شده است كه فعالیت ‌های اقتصادی بدون توجه به محدودیت‌ های محیط ‌زیست نمی ‌توانند ادامه پیدا كنند.

ارزش اقتصادی خدمات اکوسیستم

اکوسیستم ها، در تعریف کلی خود، طیف گسترده ای از خدمات را در اقتصاد ارائه می کنند. اما اندازه گیری مزایای اقتصادی این خدمات در اقتصاد یک کار چالش برانگیز است. اولین تلاش ها برای ایجاد پیوندهایی تحلیلی بین محیط زیست و فعالیت های اقتصادی منجر به شکل گیری مفهوم سرمایه طبیعی شد . با این حال، برای هر نوع اکوسیستم یا خدمات زیست محیطی شاخص های مرتبط و خاصی باید تعریف شود، که با انواع دیگر تفاوت هایی دارد

آنچه مسلم است، استمرار روندها و الگوهای تولید و مصرف و توسعه‌ای كه تاكنون رایج بوده‌اند، به دلیل پیامدهای سوء آنها بر محیط زیست و محدودیت‌های كره زمین امكان‌پذیر نیست. بر این اساس طی سال‌های گذشته، بویژه پس از برگزاری كنفرانس سران زمین در ریودوژانیروی برزیل در 1992، رویكردهای جدیدی برای حفاظت از محیط ‌زیست و استفاده عقلایی از منابع طبیعی و محیط زیستی در چارچوب علم اقتصاد مطرح شده و به منزله مهم‌ترین ابزارهای سیاستگزاری برای بهره‌برداری اصولی از منابع كره زمین مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضرابزارهای اقتصادی استفاده‌های گسترده‌ای در برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگزاری‌های مرتبط با محیط زیست دارند.[1]و استفاده از سازوكارهای بازار و ابزارهای اقتصادی در کنار همچنین قانون و مقررات برای استفاده پایدار از مواهب محیط زیست در كانون توجه بسیاری از دولت‌های جهان قرار گرفته است.

برای اینكه بتوانیم تصمیم عاقلانه‌ای در خصوص حفظ كیفیت محیط زیست طبیعی اتخاذ كنیم آگاهی از خدمات طبیعت و ارزش آن‌ها ضروری است. ارزشگذاری و تعیین قیمت كالاها و خدمات زیست‌محیطی به دلیل ماهیت این خدمات و تنوع گسترده آن‌ها به راحتی ممکن نیست و از آنجاییكه بسیاری از كالاها و خدمات اكوسیستم‌ها در بازارهای تجاری داد و ستد نمی‌شوند در نتیجه دارای قیمت نبوده و بر حسب مقادیر كمی ریالی قابل مقایسه با مقادیر سایر خدمات اقتصادی نیستند، این امر سبب می شود تا اغلب در تصمیم‌گیری‌ها و سایر برنامه‌ریزی‌های اقتصادی، اجتماعی در نظر گرفته نشوند. در سال های اخیر درک ما از از خدمات اکوسیستم و همچنین دانش برای ارزشگذاری اقتصادی این خدمات پیشرفتهایی داشته است که قابل توجه میباشد. این سبب میشود تا بتوان ارزش اقتصادی خدمات اکوسیستم را در تصمیم گیری ها در حد مناسبی منعکس کرد.
ارزش اقتصادی خدمات اکوسیستمی دریاچه ارومیه

دریاچه ارومیه از جمله مواهب طبیعی هستند كه نه تنها فایده‌های محسوس و نامحسوس برای جوامع محلی فراهم می‌كنند بلكه برای دیگر اكوسیستم‌های وابسته نیز حائز اهمیت است. به منظور شناسایی و محاسبه ارزش‌های اقتصادی دریاچه ارومیه و حفاظت از آ‌ن‌ها بایستی كاركردهای اكولوژیكی و فایده‌های برخاسته از آن مشخص شده و ارزش اقتصادی آن‌ها تعیین شود. به منظور تعیین ارزش واقعی اكوسیستم‌ها محاسبه ارزش اقتصادی خدمات بازاری و غیر بازاری. علم اقتصاد محیط زیست روش‌هایی برای ارزیابی و تعیین قیمت این گونه كالاها و خدمات بر حسب واحدهای قابل مقایسه با سایر كالاها و خدمات دیگر بخش‌های اقتصادی ابداع كرده است تا با توجه این ارزش‌ها نیز، راهبردهایی را جهت بهره‌وری پایدار از مواهب طبیعی نظیردریاچه ارومیه ، همراه با توجیه مناسب برای سرمایه‌گذاری را پیشنهاد نماید.

هدف اصلی ارزشگذاری اقتصادی در كمك به تصمیمات مدیریتی در دریاچه ارومیه، عبارتست از نشان دادن كارایی اقتصادی كلی، در رابطه با كاربردهای مختلف رقابتی در استفاده از منافع آن. یعنی فرض اساسی بر این است كه دریاچه ارومیه باید اختصاص به كاربردهایی داشته باشند كه منافعی را به جامعه عرضه كنند، انجام چنین ارزش‌گذاری‌هایی اجتناب ناپذیر بوده و انكار موجودیت آن‌ها در بلندمدت پشیمانی به بار خواهد آورد. در صورتی كه ارزش‌گذاری بر حسب واحدهایی غیر قابل مقایسه با سایر كالاها باشد، انسان‌ها غالباً جز “رایگان‌ بودن” تصور دیگری از كالاها و خدمات زیست‌محیطی ندارند و این امر، در سطح تصمیم‌گیری منجر به اتخاذ سیاست‌های ناپایدار می‌شود. بی شک دریاچه ارومیه منشا خدمات اکوسیستمی متعددی برای اکوسیستم خود و اکو سیستم های مرتبط با خود است. با شناسایی این خدمات میتوان با استفاده از روشهای ارزشگذاری اقتصادی خدمات زیست محیطی به ارزش آنها پی برد ، لذا ضروری است که توجه کاملی به این مقوله در خصوص تصمیم گیری های مدیریتی چه در سطح برنامه ها و جه در سطح پروژه ها گردد.بدیهی است که بخش مهمی از اثرات خشک شدن دریاچه ارومیه برروی پایداری فعالیتهای اقتصادی خواهد بود.
برای احیای دریاچه به ارزشگذاری اقتصادی خدمات اکوسیستمی آن به چه میزان توجه شده است؟

در مجموعه گزارش های مربوط به ستاد احیا دریاچه ارومیه درمجموعه گزارشاتی با عنوان “اثرات آشکار و پنهان خشک شدن دریاچه ارومیه ” گزارشی با عنوان” گزارش پیشرفت کار3 مطالعات پشتیبان محاسبات مدولهای مدل” به برخی از آثار خشک شدن دریاچه ارومیه و تبعات اقتصادی آن می پردازد.

براساس مندرجات این گزارش خشک شدن دریاچه ارومیه میتواند آثار زیر را به همراه داشته باشد:

بررسی اثرات فیزیکی شامل برخاست نمک از بستر دریاچه و نشستن آن بر خاکهای حوضه وتولید گردو غبار در هوا
بررسی اثرات برآب زیر زمینی
بررسی اثرات بر بخش کشاورزی
بررسی اثرات بر بخش صنعت
بررسی اثرات محیط زیستی
بررسی اثرات بر بخش سلامت
بررسی اثرات اجتماعی
بررسی اثرات اقتصادی

آثار پراکنده شدن نمک و گرد وغبار

شور شدن خاک کشاورزی و ایجاد گردوغبار از جمله اثرات فیزیکی خشک شدن دریاچه هستند که پیشبینی میشود، مورد اول سبب کاهش میزان تولید محصولات کشاورزی شده و مورد دوم باعث ایجاد بیماری در افراد و خساراتی بربخش های مختلف اقتصادی گردد. این دو مورد در قالب دواثر در گزارش مورد توجه قرار گرفته است. اما نکته قابل توجه اینکه در آمارهای ارائه شده در گزارش ، در سالهای اخیر و افزایش شوری در خاک منطقه نه تنها عملکرد محصولات کاهش نداده است بلکه این عملکرد افزایش نیز یافته است!براساس محاسبات انجام شده تنها در سال 1395 در حدود 5/4تن نمک از سطح خشک شده دریاچه به هوا برخاسته و بر روی سطح خاک اراضی منطقه نشسته است. و ازسال 1361 این روند در منطقه ادامه داشته است. اما متوسط عملکرد در این سه استان حاشیه دریاچه یعنی آدربایجان شرقی،آدربایجان غربی و کردستان در طی این مدت از 72/3 تن در هکتار به 85/ 10 تن در هکتار برسد . عملکرد در استان آذربایجان شرقی از 28/4 به 31/9 تن در هکتار،در استان آذربایجان غربی از 35/3 به 77/12تن در هکتارو در استان کردستان از 33/3 با 43/10 تن در هکتار رسیده است.این نتایج سبب میشود تا نتوان از تاثیر اقتصادی شورشدن اراضی در نتیجه شور شدن خاک –علیرغم اثبات علمی این تاثیر- صحبتی به میان آورد. البته گزارش نیز این رشد را به مجموعه ای از عوامل نظیر میزان بارش، متوسط دما، بیشینه و کمینه دما و …، روش کاشت، شیوه آبیاری و ویژگیهای آب و خاک.نسبت داده که از این موارد شواهدی ارائه ننموده و بدین ترتیب برای فرضیه کاهش عملکرد به سبب شوری -علیرغم اعلام آن به عنوان یکی از عوامل منفی خشک شدن دریاچه -نتیجه ای ارا ئه نداده است که قابل ارزشگذاری اقتصادی باشد.

مهمترین اثرات زیست محیطی نیز در داخل دریاچه به شرح زیر احصا شده است:

افزایش شوری در حد فوق اشباع
کویر زایی در داخل پارک ملی دریاچه ارومیه
مشکلات شدید مدیریتی و حفاظتی حیات وحش جزایر
تهدید جمعیت حیات وحش جزایر و اکوسیستم آبی
تهدید اراضی و باغهای کشاورزی و حتی جوامع سکونتگاهی در اطراف دریاچه ارومیه
کاهش شدید ذخایر آرتیما در سطح دریاچه
کاهش شدید در جمعیت پرندگان مقیم و مهاجر
کریستالیزه شدن نمک در بال و پر پرندگان

تغییرات سطح آب زیرزمینی

گزارش اطلاعات خوبی در خصوص تفییر تعداد و تنوع پرندگان مهاجر داده ولی علیرغم گسترش روشهای ارزشگذاری اقتصادی آثار زیست محیطی در قالب انواع روشهای ترجیحات آشکار شده و ترجیحات ابراز شده در این گزارش برای ارزشگذاری این اثر محیط زیستی از آنها مقدار این ارزشها ارائه نشده است. در خصوص کاهش ذخایر آرتمیا،کویر زایی در داخل پارک ملی دریاچه ارومیه و تهدید جمعیت حیات وحش جزایر و اکوسیستم آبی این مورد صادق است. حتی اگر دلیل این کار عدم وجود وقت و بودجه کافی برای استفاده از این روشها باشد، با وجود آنکه تجاربی در سطح جهان و ایران برای ارزشگذاری اقتصادی تنوع زیستی و زیستگاه های پرندگان مهاجر انجام شده است این گزارش قادر بود در قالب روش انتقال منافع از مطالعات موجود سود برده و از آنها برای ارزشگذاری اقتصادی این آثار استفاده کند. پیشنهاد میشود متولیان احیا در یاچه در این زمینه مهم مطالعات دقیق تر و با سطح کارشناسی بالاتری را تعریف و از نتایج آن در تصمیم گیری ها و یا در ارزیابی آثار مثبت طرح احیا سود برند.

بخش دیگری که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته است بررسی آب زیر زمینی است. در این بخش نیز ضمن بررسی وضعیت آب زیرزمینی در مورد نقش آن در تغذیه دریاچه صحبت شده است و در عین حال از نفوذ آب دریاچه به سفره های آب زیرزمینی مطالبی ارائه شده است. در هردواین حالات این پدیده دارای آثار متفاوتی تاثیر گذار برخدمات اکوسیستمی آب زیرزمینی در منطقه را دارد که قابلیت ارزشگذاری اقتصادی را دارند. گزارشی را بانک جهانی در خصوص روشهای محاسبه ارزش اقتصادی پایین رفتن سطح آب سفره هایزیر زمینی در ایران منتشر نموده است که با استفاده ازاین سند ارزشگذاری اقتصادی این پدیده در حد مطالعات این گزارش امکان پذیر بود. در عین حال نفوذ آب شور به سفره های آب زیرزمینی سبب شور شدن این آبها شده و تاثیراتی را بر مصرف کنندگان این آب اعم از کشاورزان و صنایع خواهد داشت به طور مثال تولید اراضی کشاورزی که از این آب استفاده می خواهند کرد دیگر به میزان سابق نبوده و صنایع استفاده کنند نیز باید هزینه هایی را برای نمک زدایی از این آب متحمل شوند.اما در گزارش هیچگونه محاسبه ای در این زمینه دیده نمیشود.به خصوص آنکه تاثیر تغییرات آب زیرزمینی بر آینده دریاچه و اراضی آن در بلند مدت بسیار حائز اهمیت است.
آثار اقتصادی بربخش صنعت و حمل و نقل هوایی

اما آنچه که در خصوص تاثیرات اقتصادی خشک شدن دریاچه بربخش صنعت ارا ئه شده است به سبب عدم توجه به مبانی ارزشگذاری اقتصادی آثار سبب شده است تا این تاثیر مهم شدت اثر خود را نشان ندهد . در اصول ارزشگذاری اقتصادی آثار به تاثیر اقتصادی عامل مورد نظر بر فعالیتهای نهایی متمرکز هستیم و در این میان توجه به تاثیرات واسطه و ارزشگذاری آنها سبب دست پایین گرفتن این آثار میشود. در این گزارش کاملا این اشکال به چشم میخورد . گزارش به جای پرداختن به هزینه های خاموشی در منطقه و اختلال ناشی از آن در شبکه های مخابراتی و ارتباطی، شبکه های آبرسانی و حمل و نقل که به سبب ایجاد ریزگردها و ذرات معلق به وجود می آید به برآورد محاسبه هزینه های شستشوی مقره های برق و راه اندازی مجدد آنها پرداخته است. در حالیکه اثرات این امر بر اقتصاد ملی بسیار بیش از هزینه های برآورد شده می باشد.

در مورد کنسلی پروازها هم بیشتر تمرکز بر ارزشگذاری مالی آثار است. کنسلی پروازها اگرچه هزینه ای را برای پرداخت خسارت فراهم می آورد که به مسافران پرداخت می گردد. اما این میزان از دیدگاه بنگاهای تعیین شده و حداکثر معادل قیمت بلیط دریافتی است. اما ازدیدگاه اقتصاد ملی ترکیب مسافران و هدف آنها از سفر است که باید مشخص و آثار عدم حضور مسافر در منطقه باید ارزشگذاری شود. بدیهی است که ارزشگذاری اقتصادی مسافرت به سبب گردشگری( در انواع مختلف آن) با سفرهای کاری به منظور اجرای طرحهای توسعه ای در منطقه بسیار متفاوت می باشد.
آثار اقتصادی بر بخش سلامت

گزارش در برآورد ارزش اقتصادی هزینه های بیماریهای ناشی از خشک شدن دریاچه که به اشتباه از آن به عنوان خسارات مالی یاد کرده است عملکرد نسبتا مناسبی دارد. استفاده از روش شناسی مناسب برای ارزش گذاری زندگی، استفاده از آخرین رفرنس های معتبر از جمله نقاط قوت این بخش از گزارش است. اما این بخش از گزارش هم خالی از اشکالات روش شناسی و عدم توجه به مطالعات داخلی و خارجی نیست.

در حال حاضر استفاده از شاخص Disability-Adjusted Life Year (DALY)برای ارزشگذاری اقتصادی آثار ناشی از مرگ زودرس و ناتوانی های مرتبط با انواع بیماریها به طور گسترده ای از سوی محققان مورد استقبال قرار گرفته است.شاخص DALYتنها بر مرگ زودرس ناشی از بیماری و سالهای از دست رفته براساس آن متمرکز نیست بلکه به این مقدار ارزش اقنصادی سالهایی را که فرد براساس بیماری دچار ناتوانی شده است را نیز در نظر می گیرد . در واقع DALY برابر است با:

DALYs=YLL+YLD

که در این رابطه YLLمعادل سالهای از دست رفته عمر براساس مرگ زود رس و YLD معادل سالهایی است که فرد براثر بیماری دچار ناتوانی شده است. از این شاخص برای محاسبه بار جهای بیماریها استفاده شده و از سال 1998 مطالع ای براساس آن توسط سازمان بهداشت جهانی ،بانک جهانی و دانشگاه هاروارد به نام GBDآغاز شده است که یکی از اهداف آن کمی کردن این شاخص است که تاکنون نیز به نتایجی دست یافته اند که محققان از آن استفاده برده اند.

با توجه به این مطالب این بخش از گزارش چنانچه از شاخص DALY در ارزشگذاری اقتصادی استفاده شود ، آثار اقتصادی ناشی از خشک شدن در یاچه ارومیه در بخش سلامت را با دقت بیشتری محاسبه خواهد نمود.

جمع بندی و پیشنهاد

این بررسی در سطح گزارش حاضر ومندرجات آن انجام شده و نشان می دهد که گزارش ارزشگذاری اقتصادی آثار ناشی از خشک شدن دریاچه ارومیه دارای سطح مطلوبی از نظرروش شناسی واستفاده روشهای ارزشگذاری اقتصادی برای خدمات اکوسیستمی دریاچه ارومیه برخوردار نبوده و این امر سبب شده است تا این مقادیر در سطح قابل قبولی محاسبه نشود.

پیشنهاد میشود با توجه به محدودیتهای مالی در خصوص سرمایه گذاری های مورد نیاز در خصوص احیای دریاچه ارومیه در کنار مطالعات مختلف انجام شده ،مطالعات ارزشگذاری اقتصادی آثار خشک شدن دریاچه با دقت و صرف زمان مناسب تری مورد بازنگری قرار گیرد. اگرچه احیا دریاچه ارومیه اقدامی ملی و ضروری به نظر می رسد اما باید به یاد داشت که هزینه های انجام شده برای این طرح از منابع دولتی تامین می گردد و بدیهی است باید تا حد امکان مناقع آن از دیدگاه جامعه ،و در سطح ملی شناسایی و تبدیل به اعداد و ارقامی گردد که نشان دهنده آن باشد که مناقع حفظ دریاچه ارومیه از هزینه های انجام شده به این منظور بسیار بیشتر خواهد بود. گزارش تهیه شده توسط ستاد احیا اگرچه قدم در این راه نهاده است اما نمیتواند انتظارات لازم را برآورده نماید. بی شک امکان کمی سازی کلیه آثار احیا دریاچه ارومیه ممکن نیست اما با تکیه بر پیشرفتهای موجود در علم اقتصاد محیط زیست و الزامات قانونی در کشور برای ارزشگذاری اقتصادی خدمات زیست محیطی میتوان آثار خشک شدن در یاچه ارومیه را ارزشگذاری اقتصادی نمود و با استفاده از آن با قدرت بیشتری از بودجه های دولتی و حتی بخش خصوصی استفاده کرد.

ایرلند تا سال 2040، 440 میلیون درخت کاشت خواهد داشت

زیست آنلاین: طی قرن ها ، پوشش جنگلی ایرلند از 80 درصد به تنها یک درصد در سال 1929 کاهش یافته است. به گفته اداره کشاورزی و توسعه مواد غذایی ، ایرلند تنها کشوری در اروپا است که نابودی جنگل ها به این شدت در آن رخ داده است.

به گزارش زیست آنلاین، از آن زمان ، این کشور به آرامی در حال افزایش پوشش جنگلی خود است. در سال 2012 ، سازمانی ملی جنگل ها تخمین زد که مساحت جنگل ها 731،650 هکتار یا 10.5 درصد از مساحت این کشور است.

با اینکه تخمین زده می شود پوشش جنگلی ایرلند در 350 سال گذشته در بالاترین سطح خود قرار دارد، هنوز از میانگین 30 درصدی پوشش گیاهی در اروپا کمتر است. با توجه به نقش اساسی که درختان در کمک به رفع بحران آب و هوا ایفا می کنند، یک کشور پراکنده از لحاظ پوشش درختان چه کاری باید انجام دهد؟

باید درختان بیشتری بکارند. این دقیقاً همان کاری است که کشور ایرلند قصد انجام آن را دارد. ایرلند تایمز گزارش می دهد که سالانه 22 میلیون درخت طی دو دهه آینده کاشته خواهند شد که تا سال 2040 مجموعا 440 میلیون درخت جدید خواهد بود.

در ماه ژوئن ، دولت برنامه عملیاتی اقلیمی را منتشر کرد که پیشنهاد می کرد هر سال 8000 هکتار درخت کاشته شود ، اما به جزئیات بیشتر مانند نوع درختان اشاره ای نکرد.

اما اکنون برخی از جزئیات برآورد شده اند. نیاز به کاشتن 2500 درخت مخروطی یا حدود 3 هزار درخت برگ پهن برای هر هکتار تخمین زده شده است.

سخنگوی بخش ارتباطات اقدام اقلیم و محیط زیست گفت: در برنامه عملیاتی اقلیم تضمین داده شده است که گسترش جنگل ها و مدیریت خاک گسترش یابد تا از کاهش کربن حاصل از استفاده از زمین در سال های 2021 تا 2030 و بعد از آن اطمینان حاصل شود.

به تازگی یک مطالعه جامع نشان داده است: “ترمیم درختان همچنان در بین مؤثرترین راهبردهای کاهش تغییرات آب و هوایی است. و از آن زمان تاکنون، تلاش های گسترده برای کاشت درختان مورد توجه ویژه قرار گرفته است.

اما برخی ادعا می کنند که کاشت یک تریلیون درخت کافی نیست و ما هنوز هم باید انتشار کربن خود را کاهش دهیم. بنابراین مناسب است که اقدامات دیگری مانند افزایش تعداد وسایل نقلیه برقی نیز در این طرح گنجانده شود.

 آسیب های جنگل زدایی فراتر از آتش سوزی آمازون است

زیست آنلاین: آتش سوزی آمازون، در سراسر جهان ، از واتیکان تا گروه G7، زنگ خطر را به صدا در آورده است. از بین رفتن جنگل ها در مناطق دیگر جهان نیز اتفاق افتاده است اما سطح کمتری از توجهات جهانی را به خود جلب کرده است.

به گزارش زیست آنلاین، براساس گزارش در مورد اعلامیه نیویورک در مورد جنگل ها، که در سال 2014 با هدف متوقف کردن جنگل زدایی در سطح جهان تا سال 2030 امضا شد، نقاط جدید مهم افزایش نابودی جنگل ها در غرب آفریقا و حوضه کنگو است.

در حالی که بیشترین نابودی جنگل ها از لحاظ مساحت در سال های 2014 تا 2018 در آمریکای لاتین رخ داد، بیشترین نرخ افزایش نابودی جنگل ها در آفریقا بوده است، جایی که میزان جنگل زدایی از کمتر از 2 میلیون هکتار به طور متوسط در سال های 2001 تا 2013 ، به بیش از 4 میلیون در سال ها 2014 تا 2018 رسیده است. در جمهوری دموکراتیک کنگو نرخ جنگل زدایی در پنج سال گذشته دو برابر شده است.

شارلوت استراک ، بنیانگذار و مدیر موسه ” تمرکز بر آب و هوا” ،  که وظیفه هماهنگی گزارش از 25 سازمان جنگل را بر عهده دارد، گفت: جنگل زدایی در آفریقا به سرعت افزایش یافته و از سطح نسبتاً کمی آغاز شده است، اما خیلی سریع و بی سر و صدا در حال افزایش است.

سیاست دولت ها یک عامل کلیدی است. در برزیل میزان نابودی جنگل ها در اواسط دهه 2000 پس از تصویب قوانین و سیاست گذاری های موثر برای جلوگیری از ورود غیرقانونی و تنظیم گسترش مزارع پرورش گاو و مزارع کشت سویا به شدت کاهش یافت. اما ارسال سیگنال هایی مبنی بر موافقت کشاورزی در آمازون توسط رییس جمهور برزیل، منجر به آتش سوزی گسترده شده است.

در آفریقا بخش عمده ای از تقاضای ورود به سیستم، مربوط به چین است.

چوب آفریقا به چین صادر می شود و این یکی از سه عامل اصلی جنگل زدایی است. دولت چین می تواند بر روی واردات غیرقانونی چوب نظارت داشته باشد که میتواند بسیار مؤثر باشد.

در سطح جهان، فشار اقتصادی زیادی که منجر به جنگل زدایی می شود، ناشی از عادت های غذایی  ناسالم مصرف کنندگان است که به  طور فزاینده ای در حال افزایش است. تقاضا برای گوشت باعث تقاضای گوشت ارزان قیمت حیوانات می شود و کاشت سویا که در زمین هایی اخیراً در آن ها جنگل زدایی شده است، بخش مهمی از کشاورزی کارخانه ای است. استراک می گوید: “خوردن گوشت کمتر باعث تغییر می شود.”

جایگزین های پلاستیک خطرناک تر از خود آن هستند

زیست آنلاین: کمیته نمایندگان مجلس هشدار داده است که پلاستیک های زیست تخریب پذیر می توانند به آلودگی های دریایی بیفزایند زیرا هیچ زیرساختی برای اطمینان از تجزیه آنها وجود ندارد.

به گزارش زیست آنلاین، استفاده از گزینه های دیگر بجای پلاستیک توسط بسیاری از شرکت های مواد غذایی و نوشیدنی ، کافه ها و خرده فروشی ها پذیرفته شده است. اما کارشناسان با ارائه شواهد می گویند که زیرساخت های لازم برای تجزیه بسته بندی های جدید بعد از مصرف وجود ندارد و مصرف کننده نیز درک صحیحی در مورد این گزینه ها ندارد.

بیشتر بسته بندی های های قابل تبدیل به کمپوست که برای انگلستان تولید می شوند تنها در تاسیسات مخصوص تبدیل پسماند به کمپوست قابلیت تجزیه دارند نه سیستم کمپوست سازی خانگی و تمام این پسماند ها به تاسیسات گفته شده ارسال نمی شوند.

سمن های محیط زیستی به کمیته محیط زیست، غذا و امور روستایی مجلس انگلستان گفته اند که معرفی سریع چنین گزینه های جایگزین، می تواند آلودگی پلاستیکی را افزایش دهد.

جولیت فیلیپس ، از آژانس تحقیقات محیط زیست ، می گوید: “اگر یک فنجان زیست تخریب پذیر وارد دریا شود، می تواند به اندازه یک فنجان پلاستیکی معمولی برای زندگی دریایی مشکل ایجاد کند.”

اتحادیه اندیشه سبز محیط زیست اعلام کرد شواهدی وجود دارد مبنی بر این که اصطلاح زیست تخریب پذیر باعث می شود مصرف کنندگان فکر کنند رها کردن این نوع از محصولات در محیط زیست مشکلی ندارد که این موضوع این باعث می شود آلودگی بر روی زمین و دریا حتی بدتر شود.

نیل پریش، یکی از اعضای کمیته، گفت: “در واکنش به استفاده از پلاستیک ، سایر مواد به طور فزاینده ای به عنوان جایگزین در بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی استفاده می شوند. ما نگران این هستیم که چنین اقداماتی بدون توجه به عواقب زیست محیطی وسیع تر مانند انتشار بیشتر کربن انجام شود. پلاستیک های قابل تبدیل به کمپوست بدون زیرساخت مناسب و یا درک مصرف کننده برای مدیریت پسماند معرفی شده اند.

تلاش برای معرفی بیوپلاستیک، پلاستیک های زیست تخریب پذیر و پلاستیک های قابل تبدیل به کمپوست با تأکید کمتر بر توضیح این که هدف از این مواد برای استفاده عموم چیست یا در نظر گرفتن اینکه آیا آنها واقعاً از منظر زیست محیطی بهتر از بسته بندی پلاستیکی هستند، انجام می شود.

این کمیته در گزارشی از بسته بندی پلاستیکی مواد غذایی و نوشیدنی های که روز پنجشنبه منتشر شده است، گفت: دولت باید به جای جایگزینی پلاستیک با مواد دیگر، روی کاهش استفاده از بسته بندی های پلاستیکی تمرکز کند.

 تبخیر دریاچه ارومیه کمتر می شود

مدیر دفتر منطقه‌ای ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی گفت: با توجه به ورود روان آب های شیرین به دریاچه، نمک های کف دریاچه در آب حل شده و دریاچه کمی عمق پیدا کرده که این وضعیت کاسه ای موقعیت خوبی برای دریاچه است، در حالی که اگر دریاچه به حالت بشقابی باقی می ماند، تابش آفتاب موجب تبخیر آب می شد.

به گزارش زیست آنلاین، مدیر دفتر منطقه‌ ای ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی با اشاره به مقایسه تصاویر ماهواره لندست از وضعیت این پهنه آبی در سال‌های ۹۳ و  ۹۸، افزود: وسعت دریاچه در تابستان سال ۱۳۹۳ شمسی ۲۱۳۰ کیلومتر مربع بود که تابستان امسال به ۳۲۰۰ کیلومتر مربع رسید، ضمن اینکه دریاچه در این مدت عمیق‌ تر نیز شده است.

خلیل ساعی روز چهارشنبه با بیان اینکه تراز اکولوژیک دریاچه در سال ۱۳۸۴ شمسی ۱۲۷۳.۵۶ متر بود که در سال ۱۳۹۲ شمسی به ۱۲۷۰.۷۰ متر رسید، افزود: میانگین افت تراز دریاچه بین سال های ۱۳۷۵ تا سال های ۱۳۹۲ شمسی سالانه ۴۰ سانتی متر بود و اگر اقدامات احیایی انجام نمی گرفت و این روند نزولی ادامه می یافت،آب دریاچه به صفر می رسید .

وی ادامه داد: با آغاز مطالعات و انجام اقدامات احیا توسط ستاد احیا در سال های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ شاهد وضعیت تثبیت دریاچه بودیم و پس از این دوره تراز دریاچه افزایش یافت و رسیدن به تراز اکولوژیک ۱۲۷۴.۱ تا سال ۱۴۰۶ از اهداف ستاد احیاست که دراین تراز امکان پرورش آرتیمیا وجود دارد.

ساعی با بیان اینکه بر اساس مطالعات سازمان فضایی کشور، دریاچه عمیق تر شده است، گفت: با توجه به روان آب های شیرینی که وارد دریاچه می شود، انحلال در دریاچه رخ داده و نمک های کف دریاچه در آب حل شده و دریاچه کمی عمق پیدا کرده که این وضعیت کاسه ای موقعیت خوبی برای دریاچه است، در حالی که اگر دریاچه به حالت بشقابی باقی می ماند، تابش آفتاب موجب تبخیر آب می شد.

مدیر دفتر منطقه ای ستاد احیای دریاچه ارومیه با بیان اینکه تراز سطح آب دریاچه در مرداد ماه امسال نسبت به سال گذشته یک متر و ۲۰۰ سانت افزایش یافت، خاطرنشان کرد: در وضعیت مطلوب قرار داریم، ولی فریب این وضعیت را نباید خورد چرا که اگر دریاچه را به حال خود رها کنیم با بالا رفتن دما و تبخیر آب دوباره با مشکل مواجه می شویم.

وی در خصوص مقایسه وضعیت دریاچه طی سه دوره ترسالی گفت: ۴۱۴ میلی متر بارش در سال آبی ۸۶-۸۵ داشتیم که با این وجود تراز دریاچه ۱۵ سانتی‌متر پایین آمده بود، ۴۰۹ میلی متر نیز در سال آبی ۸۹-۸۸ داشتیم که در آن سال ۱۲ سانتی متر تراز دریاچه کاهش یافته بود.

ساعی ادامه داد: در سال آبی ۹۷-۹۸ در حدود ۴۸۸ میلی متر بارش داشتیم که با توجه به اقدامات انجام شده در حوزه آبریز دریاچه ارومیه موجب شد ۱۰۵ سانتی متر تراز دریاچه افزایش یابد این در حالی است که در سال های قبل با وجود میزان بارش های مشابه شاهد کاهش تراز دریاچه بودیم.

ساعی با اشاره به اینکه حق آبه دریاچه ارومیه سالانه سه میلیارد و ۴۲۶ میلیون متر مکعب است، افزود: از این مقدار باید ۹۸۸ میلیون مترمکعب از محل کاهش مصرف آب در بخش کشاوری و یک میلیارد و ۴۲۰ میلیون مترمکعب آب از محل منابع آب جدید از جمله آب زاب کردستان ، آب تصفیه خانه ها و ران آب ها تامین و به پیکرده دریاچه وارد شود.

وی ادامه داد: از مجموع ۹۸۸ میلیون متر مکعب محل کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی در حدود ۶۶۷ میلیون متر مکعب از محل مدیریت مصرف آب خارج مزرعه و ۳۲۱ میلیون متر مکعب نیز از محل مدیریت مصرف آب داخل مزرعه تامین می شود.

مدیر دفتر منطقه ای ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی با تاکید بر لایروبی رودخانه ها، گفت: در آذربایجان شرقی به طول ۱۴۲ کیلومتر لایروبی مسیل ها انجام گرفته است که موجب شده آب به صورت فلشینگ وارد پیکره دریاچه شده است.

دریاچه ارومیه نام دریاچه‌ای در شمال غربی کشورمان است که میان ۲ استان آذربایجان غربی و استان آذربایجان شرقی قرار گرفته ‌است.

مساحت این دریاچه در تابستان ۲۰۱۵ میلادی حدود شش هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می‌ گرفت، دریاچهٔ ارومیه، بزرگ‌ ترین دریاچهٔ داخلی ایران و دومین دریاچهٔ بزرگ آب شور دنیا محسوب می شد.

آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌های زرینه‌ رود، سیمینه‌رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شود.

دریاچه ارومیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شمسی شروع به خشک شدن کرد و در مدت کمی وسعت آن به شدت کاهش یافت، اما نجات دریاچه از بحران مورد تأکید دولت یازدهم و در ادامه آن دولت دوازدهم قرار گرفت و بر این اساس کارگروه ملی نجات با مدیریت معاون اول رییس جمهوری تشکیل شد.

به گزارش ایرنا، دریاچه ارومیه در قالب طرح های ستاد احیا قرار است ظرف مدت ۱۰ سال(از ۱۳۹۴) به تراز اکولوژیک خود برسد؛ این دریاچه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و بنا بر آمار بین المللی تا سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۸۰ درصد از مساحت آن خشک شد.

باغ وحش دیترویت صد در صد سبز می شود

زیست آنلاین: تا سال 2020 باغ وحش دیترویت بصورت صد در صد از انرژی تجدیدپذیر استفاده خواهد کرد. این حرکت از انتشار 7425 متر مکعب دی اکسید کربن جلوگیری می کند که معادل عملکرد یک ساله 8740 هکتار از جنگل های ایالات متحده آمریکا در جذب این مقدار کربن دی اکسید است.

به گزارش زیست آنلاین، انجمن جانور شناسی دیترویت با اعلام اینکه باغ وحش دیترویت در راستای برنامه انرژی سبز میشیگان، 100 برق مورد نیاز خود را از انرژی تجدیدپذیر تامین خواهد کرد، یک قدم مهم به سوی سفر سبز خود برداشت.
این حرکت از انتشار 7425 متر مکعب دی اکسید کربن جلوگیری می کند که معادل عملکرد 8740 هکتار از جنگل های ایالات متحده آمریکا در جذب این مقدار کربن دی اکسید است و بخشی از برنامه استراتژیک ” اثر سبز” انجمن جانور شناسی دیترویت، برای کاهش مستمر اثرات زیست محیطی فعالیت های خود است.
شرکت DTE، انرژی تجدیدپذیر را از سه پارک بادی جدید که در اواخر سال 2020 به شبکه متصل خواهند شد تامین خواهد کرد.
“انرژی سبز”، یک برنامه انرژی تجدیدپذیر داوطلبانه است که به مشتریان DTE کمک می کند تا ردپای کربن خود را کاهش داده و از توسعه پروژه های انرژی بادی و خورشیدی در میشیگان حمایت کنند. مشتریان عضو شده می توانند مشارکت خود را سفارشی کرده و حداکثر 100٪ مصرف انرژی خود را از مزارع بادی محلی و پارک های خورشیدی تامین کنند.
رون کاگان رییس انجمن جانور شناسی دیترویت می گوید، رویکرد ما به تعهد به پایداری در هر کاری که انجام می دهیم، از فعالیت های مسئولانه زیست محیطی گرفته تا برنامه های آموزشی در سطح جامعه ، یکپارچه است.
انجمن جانور شناسی دیترویت به دلیل ابتکارات و دستاوردهای خود در زمینه پایداری، موفق به کسب چهار جایزه سبز شده و یک پیشرو شناخته شده ملی در آموزش های حوزه محیط زیست است. ویژگی های طراحی پایدار در باغ وحش دیترویت شامل آسفالت نفوذپذیر که آب حاصل از باران و طوفان ها را زهکشی می کند، یک هاضم بی هوازی (اولین باغ وحش در نوع خود) که فضولات حیوانات گیاهخوار و باقیمانده های غذای حیوانات را به کمپوست و انرژی تبدیل می کند و استفاده از چرخ دستی های گلف و دوچرخه هایی برای حمل و نقل در محل که از برق خورشیدی استفاده می کنند، می شود. باغ وحش دیترویت همچنین اولین باغ وحش در ایالات متحده آمریکا است که یک Smartflower نصب کرده است. یک سیستم پانل خورشیدی روی زمین که سالانه بیش از 4000 کیلووات برق تولید می کند.

استفاده از پنل خورشیدی در باغ وحش دیترویت

یک پنل خورشیدی از نوع smartflower در باغ وحش دیترویت

کاهش ضایعات نیز یکی از جنبه های مهم “سفر سبز” انجمن جانور شناسی دیترویت است. در همین راستا بطری های پلاستیکی یکبار مصرف فروخته نمی شود و از کیسه های پلاستیکی در این باغ وحش استفاده نمی شود.
همچنین این انجمن با شرکت DTE برای تکمیل افزایش بهره وری انرژی در بیش از 50 ساختمان باغ وحش و نصب روشنایی ال ای دی در باغ وحش همکاری کرده است.

جزیره ی گرمایی شهری تهدیدی جدی برای گروه های آسیب پذیر

جزیره گرمایی شهری پدیده‌ ای است که از طریق آن دمای یک شهر به طور قابل توجهی بالاتر از مناطق اطراف آن می‌شود و هنگامی که با موج‌ های گرمایی ترکیب شود، تهدیدی واقعی و کشنده برای افراد مسن‌، بیمار و سایر گروه‌ های آسیب‌ پذیر خواهد بود.

به گزارش زیست آنلاین، پژوهشگران در تلاشند تا تاثیرات گرمایی جزایر گرمایی شهری را با روش‌ های ابتکاری کاهش دهند. آن ها دریافتند یکی از روش های کمک کننده ایجاد فضای سبز شهری است.

گروهی از دانشمندان بین‌ المللی نقش میزان بارش و میزان جمعیت در دمای شهر را با حومه مقایسه کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد فضای سبز بیشتر می‌تواند به پایین آمدن دمای شهر کمک کند.

گابریل مانولی، معاون سابق موسسه فناوری فدرال ETH دانشگاه زوریخ گفت: پیش از این نیز می‌دانستیم گیاهان، محیطی دلپذیرتر در شهر ایجاد می‌کنند، اما در این تحقیق تعداد فضای سبز تاثیرگذار بر خنک شدن شهر مورد بررسی قرار گرفته است.

هنگامی که جزیره گرمایی شهری با موج‌ های گرمایی ترکیب شود، تهدیدی واقعی و کشنده برای افراد مسن‌، بیمار و سایر گروه‌ های آسیب‌ پذیر خواهد بود.

این گروه با بررسی جزایر گرمایی شهری در سراسر جهان و راهبردهای مختلف کاهش حرارت دریافتند این راهبردها به شرایط اقلیمی مناطق مختلف وابسته است.

مانولی و گروه وی که شامل اعضای ETH زوریخ ، دانشگاه پرینستون و دانشگاه دوک بودند اطلاعات مربوط به حدود 30هزار شهر در سراسر جهان و محیط‌ های اطراف آنها را مورد مطالعه قرار دادند. عواملی که آنان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند میانگین دمای تابستان، اندازه جمعیت و میانگین بارندگی سالانه بود.

آنان دریافتند هر چه شهر بزرگ‌ تر باشد جزایر گرمایی آن نیز چشمگیرتر خواهد بود و بارندگی بیشتر در شهرها موجب رشد بیشتر گیاهان خواهد شد؛ به این معنی که مناطق اطراف شهرهای بزرگ بسیار سردتر از خود شهرها می‌شوند. این تاثیر در زمانی که میانگین بارندگی سالانه حدود 1500 میلیمتر (مانند توکیو) باشد قوی‌ تر است.

مسئولان در شهرهای مناطق بسیار خشک (مانند آریزونا) نیز می‌توانند با دقت بیشتر در کاشت گیاهان، دمای متوسط را به پایین‌ تر از حومه برسانند.

از طرفی شهرهایی که توسط جنگل‌ های گرمسیری احاطه شده‌اند (مانند سنگاپور) به فضای سبز بیشتری نیاز دارند تا دما کاهش یابد. البته ناگفته نماند این روش موجب افزایش رطوبت نیز خواهد شد. بنابراین شهرهای واقع در مناطق گرمسیری باید به سایر روش‌های خنک کننده مانند افزایش گردش باد، استفاده بیشتر از سایه و … توجه کنند.

مانولی توضیح می‌دهد که یکی از اصلی‌ ترین روش‌های تحقیق در این زمینه طبقه بندی اولیه شهرها برای کمک به برنامه‌ ریزان در مورد رویکردهای ممکن برای کاهش اثر جزیره گرمایی شهری است.

مانولی گفت: هیچ راه حل واحدی در این مورد وجود ندارد و همه این موارد به محیط اطراف و خصوصیات اقلیمی منطقه بستگی دارد.

وی در ادامه افزود: جست‌ و جوی راه حل‌ هایی برای کاهش درجه حرارت در شهرهای خاص نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتر و درک عمیق از اقلیم دارد. چنین اطلاعاتی مبتنی بر داده‌ها و مدل‌ هایی است که فقط در تعداد معدودی از شهرها از جمله زوریخ، سنگاپور یا لندن در دسترس برنامه‌ ریزان شهری قرار گرفته است.

به گزارش ایسنا، اکنون این گروه در تلاش است تا تعیین کند که کدام نوع گیاه در کاهش اثر جزیره گرمایی مفیدتر است. نتایج این تحقیق در نشریه Nature به چاپ رسیده است.