بختک شوم بی‌توجهی بر سر کارخانه کاغذ سنگی شاهرود
شاهرود- «کارخانه کاغذ سنگی شاهرود می‌توانست دست کم برای یک هزار و ۳۰۰ نفر اشتغال ایجاد کند اما سرمایه گذار آن در گیر و دار مشکلات هیچ حمایتی نشد» این بخشی از یادداشت حکیم روزنامه نگار برای بازار است.
پدرام حکیم؛ بازار: چهار سال از روزی که نخستین بار علی اسکویی سرمایه گذار کارخانه کاغذ سنگی یا همان تولید کاغذ از آهک، به شاهرود سفر کرد می‌گذرد سرمایه گذاری که عزمی جدی داشت و نماینده سابق شاهرود و میامی در مجلس او را به این شهرستان آورده بود.
اسکویی اهل آذربایجان شرقی بود و در تهران زمانی که برای سرمایه گذاری اعلام آمادگی کرده بود، به شاهرود دعوت شد وی قرار بود در شاهرود که معدن غنی آهک نیز محسوب می‌شود، کارخانه کاغذ سنگی دایر کند.
سرمایه گذارانی که اذیت می شوند
اسکویی آنقدر سرمایه و توان داشت که به راحتی ظرف پنج سال می‌توانست این کارخانه را در شاهرود دایر و برای چند هزار نفر در فاز تولید کاغذ و مقوا اشتغال ایجاد کند. او در ابتدا هیچ چیز نمی‌خواست جز اختصاص یک زمین، اجازه واردات دستگاه‌هایی که از چین خریداری کرده بود و کمی توجه؛
سرمایه‌گذار آنقدر سرمایه و توان داشت که به راحتی ظرف پنج سال می‌توانست این کارخانه را در شاهرود دایر و برای یک هزار و ۳۰۰ نفر در فاز تولید کاغذ و ۹۰۰ نفر در فاز تولید مقوا اشتغال ایجاد کند
وی دو سال پیش در گفتگو با خبرنگار بازار نیز اعلام کرده بود که فقط بانک با ما همکاری کند و اگر ارز نمی‌دهد مقدار ریالی آن را بدهد تا بتوانیم کار را شروع کنیم. او همچنین بیش از ۶۶ هزار مترمربع سوله هم به کارخانه تولید سوله کارخانه‌ای در دامغان سفارش داده بود تا بتواند کار را شروع کند.
اسکویی ۱۴ میلیارد تومان برای فونداسیون، تسطیح و عملیات ایجاد کارگاه و … این کارخانه هزینه کرد و در مقابل فرودگاه شاهرود زمینی را آماده و مهیای کارخانه کرد. او مدعی بود که یک جاده دسترسی به راه آهن اگر در اختیارش بگذارند چیز دیگری نمی‌خواهد اما آنقدر در این سه سال اخیر اذیت شد و آنقدر بی مهری دید که امروز هیچکس از سرنوشت سرمایه گذاری او بی خبر است.
از شاهرود می روم!
او یک بار اعلام کرد که من از این شهر می‌روم و ۱۴ میلیارد تومانی که هم تا کنون هزینه کرده‌ام را نمی‌خواهم! او اعلام می‌کرد که برخی‌ها در شاهرود و استان سمنان حتی تلفن او را هم جواب نمی‌دهند و مسئولان استان سمنان علی رغم قولی که آشناگر استاندار سمنان به او داده بود حتی یک جاده دسترسی ساده هم برایش احداث نکردند جاده‌ای که پنج میلیون تومان هم هزینه نداشت و اسکویی فقط سه سال منتظر ماند که به او بگویند آیا این جاده را می‌تواند ایجاد کند یا خیر!
بوروکراسی در کنار بی محلی و عدم همکاری با اسکویی باعث شد تا او بی انگیزه شود و علی رغم ۱۴ میلیارد تومان هزینه کرد شاهرود را ترک کند و مشخص هم نیست که آیا برمی‌گردد یا نه.
بوروکراسی در کنار بی محلی و عدم همکاری با اسکویی باعث شد تا او بی انگیزه شود و علی رغم ۱۴ میلیارد تومان هزینه کرد شاهرود را ترک کند
در این بین اسکویی ضرر نکرد چرا که برای او این میزان هزینه کرد اصلاً مبلغی محسوب نمی‌شود و همچنین دستگاه‌هایش را در شهر دیگری برده و این کارخانه را راه می‌اندازد در این بین مردم شاهرود و استان سمنان ضرر کردند که می‌توانستند بزرگترین فرصت ایجاد شغل تاریخ این شهرستان را شاهد باشند و امروز نیستند! فرصتی که از آنان دریغ شد.
چه کسی ضرر کرد؟
مشخص نیست که چرا به این راحتی از سرمایه گذاران در استان سمنان عبور می شود سرمایه گذارانی که به دشواری می آیند و به راحتی فراری داده می شوند. مشخص نیست که چرا یک جاده دسترسی دو هزار متری برای یک کارخانه با این میزان اشتغال زایی ساخته نمی شود مگر استعلام منابع طبیعی و محیط زیست برای این طرح در کل چقدر طول می کشد؟ یک سال ؟ سه سال است که این سرمایه گذار تقاضای جاده داشته و مشخص نیست تکلیف او چه می شود.
امروز چه کسی مسئول این اتلاف وقت و سرمایه این سرمایه گذار می‌شود که ده‌ها کارخانه در سطح کشور دارد و می‌توانست شاهرود را نیز متحول کند؟ چه کسانی از عدم اجرای این طرح در شهرستان شاهرود سود می‌بردند؟ با تعطیلی این طرح چند فرصت شغلی از جوانان شاهرودی و حتی شهرستان‌های همجوار از دست می‌رود؟
در پایان از استاندار سمنان، مدیرکل صمت و همچنین نماینده شاهرود و میامی می‌پرسیم که امروز علی اسکویی کجاست؟ سرنوشت این طرح چه می‌شود؟ طرحی که می‌توانست به گفته کارشناسان تا ۳۶ درصد نیاز کل کشور به کاغذ را تأمین کند همچنین می‌تواند در ظرف یک سال کاغذ صادر کند!!!
