بایگانی برچسب برای: محیط

یک گروه مطالعات جهانی در تحلیل تازه‌ای پیش بینی کرد شمار افرادی که در سراسر دنیا از سیلاب‌های ویرانگر آسیب خواهند دید تا سال ۲۰۳۰ میلادی دو برابر خواهد شد.

به گزارش زیست آنلاین، مطالعات “موسسه منابع جهانی” (WRI) نشان داده است تا پایان این دهه، دست‌کم ۱۴۷ میلیون نفر سالانه بر اثر طغیان رودخانه‌ها و سیلاب‌های نواحی ساحلی آسیب خواهند دید، درحالی که جمعیت جهانیِ آسیب دیده از سیل در ۱۰ سال گذشته ۷۲ میلیون نفر بوده است.

همچنین بر اساس این گزارش تا سال ۲۰۵۰ میلادی این آمار فاجعه‌بار خواهد شد.

وقوع سیلاب بر اثر عواملی چون بحران‌های اقلیمی، تراکم جمعیت در مناطق پرخطر و فرونشست خشکی‌ها به دلیل استفاده بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی در حال تشدید است.

به نوشته گاردین، در این میان شدیدترین این حوادث برای مناطق جنوب و جنوب شرق آسیا پیش بینی شده و جمعیت زیادی در کشورهایی چون بنگلادش، ویتنام، هند و اندونزی در معرض آسیب هستند. همچنین مناطقی از ایالات متحده عمدتا با خطر بالای سیلاب‌های ساحلی مواجه خواهند شد.

زیست آنلاین: بیماری همه گیر کرونا (COVID-19) باعث شده تا دولتها تقریباً تمام تلاش و منابع خود را صرف حمایت از سلامت و رفاه شهروندان خود کنند. سلامتی مردم اولویت اول است. در عین حال، رهبران کشورها نیز با تأثیر اقتصادی بحران روبرو بوده و در حال پیشبرد راهبردهایی برای تحریک اقتصاد خود هستند تا زمانیکه این بیماری کنترل شد بتوانند فعالیت های اقتصادی خود را از سر بگیرند.

به گزارش زیست آنلاین، برای این استراتژی ها، دولت ها به آینده ای بسیار نزدیک نگاه می کنند: اکنون چگونه اشتغال ایجاد شود و چگونه اقتصاد را تقویت کنند. تبلیغات زیادی شده تا فن آوری های انرژی های پاک به بخش اصلی بسته های محرک تبدیل شود که البته ایده کاملاً درست و معنی داری است. اهداف بسته های محرک خیلی خوب با اهداف انرژی های پاک مطابقت می یابند و سرمایه گذاری در همه زمینه های انرژی پاک می تواند فرصت های خوبی برای افزایش اشتغال و فعالیت اقتصادی فراهم کند.

بهره وری انرژی فرصت های برد برد بسیاری را ارائه می دهند و باعث سرعت بخشیدن به اجرای پروژه های مبتنی بر نیروی کار و تأمین زنجیره های محلی از قبیل ساخت و ساز و تولید می شوند. قرار دادن چنین پروژه هایی در برنامه های محرک می تواند نیروی های کار محلی را به خدمت بگیرد و شغل های جدید ایجاد کند. بهره وری انرژی مزایای مهم دیگری را به همراه دارد: این امر رقابت اقتصادی و تجاری بین کشورها را بهبود می بخشد، انرژی را برای مصرف کنندگان مقرون به صرفه تر می کند و البته باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می شود.
افزایش درصد اشتغال با سرمایه گذاری در ساختمان ها

ساختمان و بخش ساخت و ساز شامل همه انواع آن از خانه ها و آپارتمان ها گرفته تا دفاتر، بیمارستان ها و کارخانه ها، برای ایجاد سریع شغل های جدید و احیای مجدد مشاغل محلی فرصت کلیدی هستند. این امر می تواند به شکل پروژه های جدید ساختمانی یا به روزرسانی و ارتقاء ساختمانهای موجود باشد. هنگامی که خانه ها به سطح بالاتری از استانداردهای بهینه سازی ارتقا پیدا می کنند، بیش از نیمی از کل سرمایه گذاری به طور معمول به سمت کارگران و نیروی کار سوق می یابد.

دولتها می توانند با هدایت پروژه های بهره وری انرژی به ساختمانهای عمومی، مانند مدارس، مسکن اجتماعی، مراکز بهداشتی و درمانی و دفاتر دولتی، راه را در جهت افزایش سرمایه گذاری تسهیل نمایند. بودجه های مربوطه می توانند برای ساخت مدارس یا بیمارستانهای جدید یا ارتقاء بهره وری منازل موجود به سطوح بالاتر تأمین شوند و همه اینها تأثیرات بسیار مثبتی را ایجاد می کند. به دنبال وقوع بحران مالی جهانی در سال 2008 برخی از برنامه های محرک از جمله برنامه ایالات متحده با ایجاد بیش از 200،000 شغل، دقیقاً همین کار را انجام دادند.
حمایت از فن آوری های جدید به نفع تولید کنندگان و مصرف کنندگان

ارتقاء فن آوری و پروژه های زیرساختی در بخش های مختلف اقتصاد نیز می تواند فواید سریعی را به بار آورد. برنامه های جایگزینی لوازم خانگی، مانند طرح های “جایگزینی وسایل کم بازده با نمونه های بهره ور” از طرف دولت ها مشوق هایی را به طور مستقیم به مصرف کنندگان می دهند تا محصولات قدیمی و ضعیف را جایگزین مدل های جدید و کارآمدتر کنند. مثالهای شناخته شده شامل برنامه هایی برای جایگزینی اتومبیل های فرسوده، یخچال و فریزر و سایر وسایل قدیمی است. البته در این طرح ها باید مراقبت شود تا از اثرات ناخواسته محیط زیستی جلوگیری شود و از تأمین بودجه برای خریدهای بدون هدف خودداری کنند.

برنامه هایی که به خوبی طراحی شده باشند می توانند موجب رشد جدی فعالیت های اقتصادی و در عین حال باعث افزایش بهره وری برای آینده شوند. در همین راستا، سرمایه گذاری در زیرساخت ها نیز راهی عالی برای جذب سرمایه و ایجاد شغل در طیف وسیعی از مشاغل است. شبکه های هوشمند، اتصال دیجیتال و حتی ارتقاء روشنایی خیابان ها همگی می توانند در سطح محلی فعالیت اقتصادی را ایجاد کنند و تعداد زیادی از مشاغل را پشتیبانی کنند.
یادگیری دروس نحوه شروع فعالیت بهره وری و کارآیی

از برنامه های محرک قبلی و تلاشهای انجام شده برای ایجاد سریع فعالیت در مقیاس بزرگ، درسهای زیادی آموخته ایم.

اقدامات اولیه می تواند با تمرکز بر روی شرایط موجود و آماده سازی برای افزایش ظرفیت، به سرعت شغل ایجاد کند. به عنوان مثال، می توان کمک های بلاعوض یا اعتبارهای مالی برای بهسازی ساختمان ها را با استفاده از فرآیندهای برنامه محور و استانداردهای مشابه، به سرعت مشخص و تقسیم کرد. اندازه یارانه ها قابل گسترش است و فن آوری های جدید به لیست سرمایه گذاری های واجد شرایط اضافه می شوند. به برنامه ای که به خانه ها کمک مالی می کند می توان مدارس یا مراکز تفریحی را اضافه کرد. می توان برای حمایت از نصب سلول های خورشیدی و پمپ های حرارتی اقدامات پشتیبانی و حمایتی در عایق بندی ساختمانها را افزایش داد. سازمان هایی که قبلاً در تحقق چنین پروژه هایی مانند شرکت های ساختمانی یا تاسیسات انرژی فعالیت داشتند، قادر خواهند بود فعالیت خود را با سرعت بیشتری گسترش دهند.

موضوع زنجیره تأمین و ظرفیت بسیار مهم خواهد بود. اگر برنامه های جدید تقاضا را به سرعت افزایش دهند، آیا بازار می تواند پاسخ نیازها را بدهد؟ آیا محصولات خوبی در دسترس است؟ آیا شرکت های نصب كننده آماده هستند تا در سطحی با كیفیت و امنیت كافی تقاضا را برآورده كنند؟ برای ایجاد فعالیت دولتها با عجله تمرکز خود را بر استانداردهای فنی با سطح کارآیی لازم کاهش می دهند و این در طولانی مدت می تواند یک اقتصاد نادرست باشد. استانداردسازی می تواند کمک کند، طرح ها و قراردادهای خارج از برنامه می توانند معاملات را ساده تر کنند و لیست راه حل ها و فناوری های “تأیید شده” می تواند ابهام و خطر را کاهش دهد.
تبدیل محرک کوتاه مدت به تحولی بلند مدت

در حالی که تمرکز صرقا بر تأثیرات محرک های کوتاه مدت است، برنامه های مناسب با افزایش استانداردهای بهره وری و توسعه بازارهای جدید، مزایای بلند مدت را به حداکثر می رسانند. ایجاد زیرساخت های جدید با استفاده از فناوری های پیشرفته و هوشمندانه، امکان پیشرفت بیشتر بهره وری را فراهم می آورد و افزایش ظرفیت و مقیاس بیشتر باعث کاهش هزینه ها خواهد شد.

این که آیا دولت ها در بیمارستان ها یا مدارس، چراغ های روشنایی خیابانی یا شبکه های هوشمند، مسکن یا زیرساخت ها سرمایه گذاری می کنند یا خیر، برنامه های محرک یا مقداری هزینه بیشتر می توانند عناصر اقتصادی و بلند پروازانه مقرون به صرفه را دربر گیرند. خانه ای که با استانداردهای بالای بهره وری امروز ساخته می شود، کمتر از نیمی از میزان انتشار و هزینه های انرژی یک ساختمان معمولی را تولید می کند.

چالش های غیر منطقی پاسخ های غیر منطقی را می طلبد و تصمیمات باید در میان عدم اطمینان زیاد اتخاذ شود. آیا بعد از مرحله فعلی و عبور ازشرایط حال حاضر کشورها، رفتارها و هنجارهای اجتماعی و شیوه های جدید کار و زندگی به طور دائمی تغییر خواهند کرد؟ تمرکز کوتاه مدت جوامع چگونه بر الزامات بلند مدت تأثیر خواهد گذاشت؟ با تشخیص ناشناخته های موجود، الان زمانی استکه باید با جاه طلبی و خلاقیت به انرژی پاک و اهداف آب و هوایی خود نگاهی ویژه داشته باشیم. از تجربه قبلی چیزهای زیادی برای آموختن وجود دارد و بسیاری از سؤالات دولتها مربوط به خط مشی و سیاست در سراسر جهان یکسان است. تلاش جمعی برای آمیخته شدن با اهداف بلند مدت انتقال انرژی پاک و کارآمد، می تواند منافع همه را به همراه داشته باشد

منبع:iea

زیست آنلاین: تاکنون پیامدهای کوتاه مدت ویروس کرونا یک “ضریب افزایشی” برای محیط زیست پنداشته شده است. به این معنی که با توقف چرخ صنعت و حمل و نقل و در پی آن کاهش مصرف سوخت های فسیلی، میزان گازهای گلخانه ای به عنوان کلان ترین و اصلی ترین موضوع محیط زیست جهانی به مقدار قابل ملاحظه ای افت کرده است.

علاوه بر آن آلودگی های کلان صنعتی نیز کاهش یافته و دور ریختن مواد غذایی مختلف در سرتاسر جهان نشان می دهد که گویا اصل اساسی”مصرف” به عنوان مساله ای لاینحل در سطح جوامع نیز تقلیل یافته و این خود کمکی دیگر به محیط زیست است.

اما پیامدهای میان مدت و بلند مدت کرونا به مرور در حال ظهورند که ممکن است به عنوان “ضرایب کاهنده” شاخص های محیط زیستی عمل کنند. برای مثال کاهش درآمدهای ناشی از افت قیمت نفت می تواند اثرات ضد محیط زیستی هم در کشورهای ثروتمند و هم کشورهای فقیر داشته باشد.

در کشورهای ثروتمند عموما متعلق به سنت سرمایه داری، سقوط قیمت نفت باعث توجیه ناپذیری اقتصادی پژوهش های مختلف در زمینه تکنولوژی های پاک و مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر خواهد شد. صنعت سبز( جدا از اینکه بسیاری معتقدند اساسا صنعت سبز بی معناست و تکنولوژی سبز کلاه شرعی سرمایه داری است!) صنعتی به شدت گران است که تنها با افزایش قیمت سوخت های فسیلی رغبت سرمایه گذاران خصوصی و دولتی را برای ورود بر می انگیزاند. با قیمت های کنونی نقت می توان گفت دست کم در سال پیش رو نمی توان انتظار سبزتر شدن حاکمیت های مبتنی بر صنعت گرائی و سرمایه داری را داشت. تا وقتی صنعت گرائی سیاه با منابع نفتی چنین ارزان و فراوان امکان پذیر باشد، امید به گسترش صنعت گرائی سبز امیدی واهی خواهد بود.

سقوط قیمت نفت بر کشورهایی که اقتصاد نفتی غیرمولد دارند و درآمد اصلی را فروش نفت خام تشکیل می دهد نوعی دیگر از اثرات مخرب میان مدت و کوتاه مدت کرونا را خواهد گذاشت. به این معنی که با وجود رانتی بودن ساختارهای اقتصادی که قسمت زیادی از جمعیت (البته به صورت نامتناسب) در این رانت سهیم اند، کاهش قیمت نفت خطر سقوط اقتصادی و تبدیل نارضایتی اقتصادی به نارضایتی سیاسی را در پی خواهد داشت، در چنین شرایطی حاکمیت ها برای دوری از خطرات شورش ها و اعتراضات گسترده دست به هر کاری می زنند و علاوه بر اینکه مسائل به ظاهر کم اهمیت تر همچون محیط زیست را از قایق کوچک بودجه پایین می اندازند، ممکن است برای جبران درآمدهای نفتی، فشار زیادی بر عرصه ها و منابع طبیعی دیگر از منابع آبی گرفته تا جنگل ها و معادن وارد کنند.

با همه این توصیفات اگر تغییر اقلیم و گازهای گلخانه ای را همچنان اولویت اول مسائل محیط زیستی جهان بدانیم کرونا همچنان ضریبی کاهنده خواهد بود مگر آنکه سلسله رویدادهای پیش بینی نشده بتواند این معادله را بر هم بزند./ساحت زیست

محققان آژانس فضایی اروپا با بررسی مجدد ماهواره‌های خود از ادامه کاهش آلودگی هوا در سراسر اروپا خبر دادند.

به گزارش زیست آنلاین، چندی پیش داده‌های ماهواره‌ای آژانس فضایی اروپا نشان داد که آلودگی هوا در اروپا کاهش چشمگیری داشته است.

تجزیه و تحلیل‌های بیشتر این داده‌ها نشان می‌دهد که کاهش تمرکز سطح “نیتروژن دی‌اکسید” در سراسر اروپا همچنان ادامه دارد.

این کاهش آلودگی هوا با تعطیلی شهرها و ماندن مردم در خانه مصادف شده که به دلیل شیوع بیماری کووید-۱۹ همچنان ادامه دارد.

اطلاعات جدید ماهوراه “کوپرنیکوس سنتینل ” (Copernicus Sentinel-۵P) آژانس فضایی اروپا از کشورهای اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که برخی از شهرها در مقایسه با همین زمان در سال گذشته، ۴۵ تا ۵۰ درصد در آلودگی هوا کاهش داشته‌اند.

ماهواره “کوپرنیکوس سنتینل-۵P” اولین ماموریت از برنامه کوپرنیکوس به منظور نظارت بر آلودگی هوا است که توسط آژانس فضایی اروپا(ESA) انجام می‌شود. این ماهواره، آلودگی هوا را با استفاده از ابزارهایی نظیر طیف‌سنج ماوراءبنفش، نور مرئی و مادون قرمز می‌سنجد.⠀⠀⠀⠀⠀.

دانشمندان “موسسه هواشناسی رویال هلند “(KNMI) طی ماه گذشته از داده‌های ماهواره “کوپرنیکوس سنتینل-۵P” ، برای نظارت بر هوا و آلودگی آن در اروپا استفاده کردند.

به گزارش ایسنا،تصاویر جدید این ماهواره نشان می‌دهد که غلظت نیتروژن دی‌اکسید از تاریخ ۱۳ مارس(23 اسفند) تا ۱۳ آوریل (25 فروردین) سال جاری میلادی، در مقایسه با همین بازه زمانی در سال ۲۰۱۹ میلادی، در شهرهای مادرید، میلان و رم حدودا کاهش ۴۵ درصدی داشته است.

البته این میزان در پاریس به ۵۴ درصد می‌رسد.