نوشته‌ها

 حمایت از صنعت اولویت دارد یا سلامت مردم؟!

زیست آنلاین: شهرداری تهران می‌گوید هشت سال است اتوبوس جدیدی از دولت نگرفته است، وزارت صمت می‌گوید تولیدمان کم شده ولی اجازه واردات نمی‌دهیم. نماینده مجلس هم می‌گوید آلودگی هوا هنوز اولویت مسئولان نیست. در این میان مشخص نیست تکلیف سلامت مردم چه می‌شود.

به گزارش زیست آنلاین، به‌منظور بررسی راهکارهای نوسازی ناوگان حمل‌ونقل اتوبوسرانی در تهران، زیست‌آنلاین با همکاری ایرناپلاس، نشستی را با حضور فرید موسوی، نماینده مردم تهران در مجلس، شهریار افندی‌زاده، مشاور عالی معاونت حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران و استاد دانشگاه و پرویز افشاری، رئیس اداره خودرو و معاونت صنایع حمل‌ونقل ایدرو برگزار کرده است.

در بخش نخست میزگرد(محرومیت ۸ ساله تهران از اتوبوس‌ نو؛ حمایت از تولید داخل یا سلامت شهروندان،اولویت کدام است؟)  بررسی راهکارهای نوسازی ناوگان حمل‌ونقل اتوبوسرانی در تهران، با این واقعیت روبه‌رو شدیم که ساماندهی ناوگان حمل‌ و نقل اتوبوسرانی در تهران، مانند کلاف سردرگمی است که هر سر آن در دست یک نهاد است. از یک طرف وزارت صمت قرار است اتوبوس‌ها را تولید کند که بر اساس شواهد و قرائن کار تولید اتوبوس‌ها با مشکلاتی روبه‌رو شده است. از سوی دیگر توزیع‌کننده اتوبوس‌ها، وزارت کشور است و سرانجام این شهرداری تهران است که باید از این اتوبوس‌ها برای خدمت‌رسانی به مردم استفاده کند. در این میان، تنها مردم هستند که به‌واسطه محرومیت هشت‌ساله تهران از اتوبوس‌های نو، بهای این بلاتکلیفی را می‌پردازند.

فیلم این میزگرد را اینجا ببینید.

در ادامه، بخش دوم و پایانی این نشست را می‌خوانید؛
زیست آنلاین: محل تأمین بودجه اتوبوس‌های تهران که بدون کمک دولتی خریداری شده است، از کجا بود؟

افندی‌زاده: با مشارکت بخش خصوصی، اخذ وام و … شرکت‌ها را راضی کردیم. اگر نگاه ما درازمدت باشد باید سرمایه‌گذاری کنیم. اگر حمل‌ونقل عمومی اولویت است، شهرداری و همه باید دست‌به‌دست هم بدهند و این کار را انجام بدهند. خرید ۳۰۰۰ اتوبوس به ۳۰۰۰ میلیارد تومان منابع نیاز دارد. این عدد کار بخش خصوصی نیست. از طرفی بر اساس قانون، باید کار را به بخش خصوصی واگذار کنیم. سیاست شهرداری تهران این است که بی‌آرتی به بخش خصوصی واگذار شود. کدام شرکت می‌تواند این کار را انجام بدهد؟ شرکت‌هایی که وارد کار می‌شوند عمدتاً به‌صورت واسطه عمل می‌کنند وگرنه شرکت‌مداری به مفهوم واقعی مطرح نیست. بخش خصوصی هم تعدادی اتوبوس وارد کرد، ولی مردم به خدمات نیاز دارند و اگر اتفاقی برای آن اتوبوس‌ها رخ بدهد یا کم‌کاری صورت بگیرد، در اولین واکنش شهرداری تهران یا دولت را مقصر می‌شناسند. ما در حدود ۱۶ شرکت بخش خصوصی اتوبوس‌رانی داریم که از سال‌های قبل بودند. ما شرکت را برای سرمایه‌گذاری تأسیس می‌کنیم. زمانی قیمت اتوبوس در حدود ۲۰۰ میلیون تومان بود وقتی ارز تکان می‌خورد، کار دیگر از توانمندی آنها خارج است. امروز نقش مجلس پررنگ است. اگر این مسئله برای مجلس مهم است می‌تواند بودجه‌ای را به این کار اختصاص بدهد. قبلاً هم نمونه‌هایی وجود داشت و حداقل قانونش را داشتیم. همه می‌گویند حمل و نقل عمومی اولویت دارد و هیچ‌کسی نه نمی‌گوید، ولی وقتی در فرآیند کار قرار می‌گیریم خروجی حمل و نقل عمومی در خیابان‌ها دیده نمی‌شود، چون ارگان‌ها و نهادها کار را بخشی می‌بینند. مشکل اینجاست که چون نعمت سلامتی هنوز برای ما ملموس نیست و بلایی را که سر هوا آمده، نمی‌بینیم. اولویت آن را درک نمی‌کنیم.
حمایت از صنعت اولویت دارد یا زندگی مردم؟!
زیست آنلاین: ظرفیت تولید اتوبوس در سال‌های اخیر به‌شدت کاهش پیدا کرده است. گفته می‌شود تولید کارخانجات اتوبوسرانی ما گاهی به صفر رسیده است؛ با این وضعیت، امکان تهیه نیاز از منابع داخل وجود دارد؟

افشاری: چرا ما نمی‌توانیم اتوبوس وارد کنیم؟ گاهی می‌گوییم ما می‌خواهیم از صنعت حمایت کنیم، آیا امروز حمایت از صنعت اولویت دارد یا زندگی مردم؟! کسی باید این را تشخیص بدهد. در مجلس باید دقت شود که امروز چه چیزی اولویت دارد؟
مشکلات بانکی سرعت‌گیر ما بوده است
زیست آنلاین:اینجا دو سؤال مطرح می‌شود؛ آیا امکان تولید اتوبوس در داخل وجود دارد؟ و اگرنه چرا وارد نمی‌کنیم؟

افشاری: مسلماً ما می‌توانیم در داخل اتوبوس تولید کنیم و سابقه تولید ما در سنوات گذشته نیز نشان‌دهنده این موضوع است. اما صنعت خودروهای تجاری ما شامل اتوبوس، کامیون و کامیونت در چند سال اخیر با چالش‌هایی جدی روبه‌رو شده است. در حوزه اتوبوس بر اساس پروانه بهره‌برداری در حدود ۴۰ هزار ظرفیت برای واحدهای تولیدکننده اتوبوس و مینی‌بوس در کشور وجود دارد و این بر اساس استانداردهای شهری، غیرشهری و بین‌المللی است. ولی میزان تولید امروز به زیر هزار دستگاه رسیده است.

در مورد ثبت سفارشات باید بگویم که به علت تحریم، شبکه سوییفت قطع شده است و از همین امکان باز کردن ال سی هم نداریم. دکتر معظمی رئیس سازمان ما بارها خواهش کرد تا قبل از اعمال تحریم‌ها در مرداد ۹۷، ال سی‌ها انجام شود، ولی شبکه بانکی این کار را نکرد و این اتفاق نیفتاد. وقتی ثبت سفارش صورت می‌گیرد تا مرحله‌ای که بتوان از پوشش ارزی استفاده کرد، فرآیندی وجود دارد که به‌صورت خلاصه شامل تهیه و تدوین شناسنامه اعتباری توسط بانک عامل است که باید توسط خودروساز و بانک عامل، تهیه و به صندوق توسعه ملی ارائه شود. اگر صندوق توسعه ملی آن را تأیید کرد مرحله دوم شروع می‌شود و مستندات مسدودی برایش ارسال می‌شود که شامل قرارداد، اقرارنامه پذیرش ریسک و چند مدرک دیگر است. در صورت تأیید آن نیز نامه به بانک مرکزی ارسال شده و اعلام می‌کنند که این مورد می‌تواند از پوشش ارزی استفاده کند. حال حساب کنید بسیاری از شرکت‌های تولید کننده خودروهای تجاری ما در هر دو مرحله به‌خاطر سختگیری‌های شبکه بانکی امکان رسیدن به انتهای مسیر را نداشتند و تعداد محدودی موفق شدند. می‌خواهم بگویم مشکلات بانکی به‌طور مشخص در مرداد ۹۷ تا امروز از سرعت‌گیرهای کار ما بوده است.
زیست آنلاین:یعنی ما در یک‌ساله اخیر هیچ وارداتی نداریم؟

افشاری: قطعاً واردات داریم که می‌تواند از طریق حواله و سایر مکانیسم‌های پرداخت بوده باشد.

موسوی: ما چندین راه برای انجام تهاتر و کارهای مالی داریم. بله، تحریم کار ما را سخت‎تر می‌کند و تأثیرگذار است، ولی این‌طور نبود که مبادلات مالی و واردات کالا نداشته باشیم. مسئله چند بَُعدی است و اولویت مسئولان، دستگاه‌ها و مردم هم بر این مسیر قرار نگرفته است. اما باید به یاد داشته باشیم که بزرگ‌ترین سرمایه ما مردم هستند. آلودگی هوا در فکر، روان، آرامش، رفاه و کیفیت زندگی مردم اثر می‌گذارد. اما متأسفانه کارشناسان و متخصصان ما بی‌حس‌اند و ما از این افراد انتظار شق‌القمر داریم. مگر رؤسای ادارات و مجریان ما و خانواده‌هایشان نیز در این هوا نفس نمی‌کشند، پس چرا جدی‌تر عمل نکرده و بر سرعت اقداماتشان نمی‌افزایند. راه‌حل‌ها نیز مشخص است باید یکی دو مورد را انتخاب کرده و انجام بدهیم.
پکیج قوانین ما در مورد هوای پاک کامل است
زیست آنلاین: آیا جوّ حاکم بر مجلس نیز مثل شما به این موضوع اهمیت می‌دهد؟ آیا در صورت مطرح شدن قانون تسهیل‌کننده آن را تصویب خواهید کرد؟

موسوی: قانون هوای پاک و زمین قبل از شروع به کار مجلس فعلی روی زمین مانده بود و از زمان ارائه آن توسط دولت، مدت زیادی می‌گذشت که ما آن را تصویب کردیم. اگر محیط زیست از بین برود دیگر نمی‌توان به‌جای اول بازگشت. محیط زیست محل زندگی انسان است. در مجلس متوجه شدیم ما در مورد رودخانه هیچ قانونی نداریم که به‌عنوان خانه رود مشخص شود. در مجلس طرح مربوط را نوشته و تقدیم کردیم. امروز پکیج قوانین ما کامل است.

افندی‌زاده: طبق آمار، شهرداری تهران هشت سال است اتوبوس جدیدی از دولت دریافت نکرده است. ما باید به یک جای دیگر کار فکر کنیم. باید در بحث اتوبوس‌های برقی ابتدا دقت کنیم و زیرساخت‌ها را فراهم کنیم. اتوبوس‌های گازی شتاب کمی دارند و در خیابان‌های پرشیب تهران با مشکل روبه‌رو می‌شوند. برای اتوبوس‌های برقی نیز نیاز به زیرساخت شارژ اتوبوس است. شرکتی سال گذشته گفت مایل به فعال کردن ۵۰۰ اتوبوس برقی است. گفتند فقط پایانه‌های اتوبوس‌رانی را برای راه‌اندازی دستگاه شارژ به ما بدهید. گفتیم تمام پایانه‌های ما در اختیار شماست، ولی رفتند و دیگر دنبال کار را نگرفتند.

اقداماتی انجام می‌شود ولی هماهنگی‌های لازم برای تسهیل کار انجام نمی‌شود. ذی‌نفع در این مسائل زیاد است و باید ذی‌نفع نهایی را مردم و سلامتی آنها دانست. شهرداری نیز جزئی از این مجموعه است و مدیریت شهری را برعهده می‌گیرد. اما ابزارهای مدیریت شهری در جایی دیگر است. بحث نوسازی ناوگان اتوبوسرانی کار ساده‌ای نیست و اراده‌ای جمعی می‌خواهد. همه وزارتخانه‌ها و مجلس باید دست‌به‌دست هم بدهند و این کار اولویت پیدا کند. شهرداری تهران بحث آلودگی را منحصر به اتوبوس‌ها نمی‌داند و از همین رو، اقداماتی همچون سیستم‌های تشویقی معاینه فنی برای تخفیف در طرح ترافیک و توسعه مترو و مانند آن را در دستور کار قرار داده که خوشبختانه تأثیرات خوبی داشته است. اگر از نگاه بخشی خارج شویم و نگاهی جمعی پیدا کنیم، مسئله اهمیت پیدا می‌کند. کشور در مورد سیل غرب بسیج شد چون آوارگی‌ها را دید، ما هنوز نتوانسته‌ایم آلودگی هوا را درک کنیم.
با واردات سر سازگاری نداریم

افشاری: من ۱۲ سال است که از خودروی شخصی استفاده نمی‌کنم و به همین دلیل آلودگی را احساس می‌کنم. در مورد آلودگی شهرها، اولویت‌بندی را فراموش نکنیم. شاید منشأ بروز آلودگی هوا در جایی است که باید کاری بسیجی و جهادی انجام بدهیم و منابع را به آن سمت گسیل کنیم. در موضوع اتوبوس برقی ما کاملاً پای کار هستیم و به‌شدت آن را دنبال می‌کنیم. نگاه در سازمان نوسازی این است که برکات حاصل از طرح نوسازی را به حمل و نقل درون‌شهری و خدمات شهری گسیل کنیم و این اولویت ماست. در مورد واردات اتوبوس به‌عنوان کسی که سال‌ها نماینده بخش صنعت بود، باید بگویم ما با واردات سر سازگاری نداریم. نگاه ما در سالی که مقام معظم رهبری آن را سال رونق تولید معرفی کرده‌اند، این است که بر توان داخلی تکیه کنیم و واردات اولویتی در برنامه‌های ما ندارد.
توجه به آلودگی هوا باید در همه طول سال مطرح باشد

موسوی: اقداماتی که در این سال‌ها انجام شده، مثبت بوده است. آمارها نشان می‌‎دهد راه درست انتخاب شده، ولی سرعت باید بیشتر باشد. تقاضای من از رسانه‌ها این است که اهمیت بحث را نشان بدهند و توجه به این موضوع به یکی دو ماه زمستان نباشد. اگر مطالبه عمومی رخ بدهد و همه به این قضیه حساس شوند و نظارتی عمومی در سطحی گسترده رخ بدهد اقدامات ما نظام‌مند خواهد شد و دستگاه‌ها با اراده بیشتری وظایف خاص خود را انجام خواهند داد. امیدوارم در سال‌های آتی کمتر شاهد چنین اتفاقات ناگوار در شهرهای بزرگ کشور باشیم.

وابستگی معیشت بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به تالاب ها

مدیر طرح ملی حفاظت از تالاب های ایران گفت: تخریب و نابودی تالاب ها افزون بر چالش های زیست محیطی در بالارفتن نرخ بیکاری و مهاجرت‌ها اثرگذار است.

به گزارش زیست آنلاین ، علی ارواحی روز پنجشنبه در حاشبه بازدید از تالاب صالحیه واقع در شهرستان نظرآباد استان البرز افزود: در ایران ، معیشت جمعیت قابل توجهی از جوامع پیرامون تالاب ها، وابسته به این اکوسیستم های ارزشمند بوده و تخریب هر یک از تالابهای کشور، بطور مستقیم یا غیر مستقیم و در کوتاه مدت یا میان مدت، تبعاتی نظیر افزایش نرخ مهاجرت و بیکاری، و کاهش سطح نشاط و سلامت روح و روان در جامعه را در پی دارد.

وی بیان داشت: اهمیت حفاظت از تالاب ها در جهان به حدی است که طبق معاهده های بین المللی از این فضاهای طبیعی حفاظت می شود. پیمان نامه حفاظت از تالاب ها برای نخستین بار به میزبانی شهر رامسر استان مازندران و با حضور ۱۸ کشور جهان در دوم فوریه سال ۱۹۷۱ به امضا رسید.

کنوانسیون رامسر طی نزدیک به ۵۰ سال فعالیت خود تلاش کرده تا زمینه ارتقای حفاظت و بهبود وضعیت تالابها در سراسر دنیا را فراهم کند و تاکنون بیش از ۱۷۰ کشور، به عضویت آن در آمده اند.

یکی از توصیه های کنوانسیون رامسر برای مدیریت پایدار تالاب ها، استقرار رویکرد زیست بومی در ساز و کار مدیریت تالاب ها بود و در کشور ما نیز برای نخستین بار در قالب برنامه چهارم توسعه به این مهم توجه شده است.

ارواحی یادآور شد : کنوانسیون رامسر زمینه تدوین و اجرای برنامه های مدیریت جامع تالاب ها با نگرش زیست بومی را برای ۳۴ تالاب کشور فراهم ساخت که از این تعداد تاکنون ۱۷ مورد تصویب و در حال اجرا است و همزمان با شکل گیری ستاد ملی هماهنگی و مدیریت تالاب های کشور به ریاست معاون اول رییس جمهور، امید است زمینه اجرای موثرتر این برنامه های مدیریتی فراهم شود.

مدیر طرح ملی حفاظت ازتالاب های ایران ادامه داد : خوشبختانه طی دهه های اخیر، شاهد تصویب قانون حفاظت و احیای تالاب های کشور توسط مجلس شورای اسلامی و تاکید بر ضرورت استقرار مدیریت زیست بومی و بهبود وضعیت تالاب ها و مشارکت جدی بخش های اصلی ذیربط در این خصوص، در قالب برنامه های پنجم و ششم توسعه کشور هم بوده ایم. رویکرد زیست بومی در مقایسه با شیوه های سنتی حفاظت از تالاب ها، مزیت هایی را به همراه دارد.

وی در خصوص این مزایا بیان داشت: حفاظت از تالاب ها یک انتخاب اجتماعی است و این بدان معنی است که زمانی می توان به بهبود و پایداری شرایط تالابها امیدوار شد که بخش های مختلف ذینفع و دست اندرکار به اهمیت تالاب و تاثیر حیات آن در محقق شدن اهداف و تامین منافع خود پی ببرند.

مدیر طرح ملی حفاظت از تالاب های ایران گفت: در این خصوص سازمان های مردم نهاد نقش کلیدی و تاثیر گذار در ارتقای سطح آگاهی عمومی و افزایش مطالبات اجتماعی برای حفاظت از تالاب ها خواهند داشت.

وی ادامه داد: برای نمونه زمانی که تالاب صالحیه خشک شد و در نتیجه آن شاهد بروز و تشدید گرد و غبار شدیم و بالطبع جوامع انسانی در سه استان پیرامون آن، شامل البرز، تهران و قزوین، متاثر شدند، اهمیت حفظ تالاب صالحیه بیش از پیش مشهود شد.

ارواحی افزود: رویکرد های در مقایسه با شیوه های سنتی، انسان را جزیی از اکوسیستم برشمرده و حفاظت از تالاب ها را شرط لازم برای بقای جوامع انسانی می داند.

وی اظهار داشت: امروز شاهد این هستیم که معیشت بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان به تالاب ها وابسته است و بالطبع حیات انسان در گرو حیات تالاب بوده و با توجه به همین مهم، می بینیم که یکی از شعارهای کنوانسیون رامسر برای روز جهانی تالاب ها طی امسال به موضوع “تخریب تالابها برابر با از دست رفتن تنوع زیستی” و در نتیجه آنها، از دست رفتن انسانها، اشاره دارد.

ارواحی ادامه داد: دولتمردان با آگاهی از این موضوع، به خوبی می توانند با تخصیص منابع مالی محدود و اتخاذ سیاست هایی در جهت حفاظت و احیای تالاب ها، متحمل هزینه هایی به مراتب بیشتر و بعضا جبران ناپذیر، نشوند.

وی اضافه کرد: مطلب دیگری که در مدیریت زیست بومی بدان توجه می شود، ضرورت تسهیم منافع بین ذینفعان تالاب ها است به گونه ای که تمام ذینفعان نسبت به تالاب، حس مالکیت داشته و در مقایسه با شیوه های سنتی، حفاظت از تالاب، تنها بر عهده سازمان محیط زیست نخواهد بود و تمام بخش ها از جمله دستگاه های دولتی، سازمان های مردم نهاد، بخش خصوصی، جوامع محلی و فعالان توسعه، در قبال حفاظت از تالاب مسوول هستند. بر این اساس ضروری است تا ساز و کارهای مشارکتی در مدیریت تالاب ها و سطح همکاری و تعامل بین گروه های مختلف بهبود و ارتقا یابد.

مدیر طرح ملی حفاظت از تالاب های کشور گفت: بر همین اساس، احیای بخشی از تالاب صالحیه را، می توان نتیجه تلاش و همت اداره کل حفاظت محیط زیست استان البرز همراه با مشارکت و همگرایی موثر دست اندرکاران کلیدی این تالاب، طی چهار سال اخیر دانست.

وی افزود: مدیریت زیست بومی تالاب ها، به مدیریت تالاب در سطح حوضه و حفظ کارکردهای آن به جای حفاظت از گونه، تاکید دارد تا جاییکه اگر این نگرش پیش از این وجود می داشت، شاهد احداث زهکش، به دلیل نیازهای بالادست و بدون توجه به پیامدهای آن در پایین دست برای تالاب صالحیه نبودیم.

وی تصریح کرد: همچنین رویکرد زیست بومی، به نقش تالاب ها در ارتقای سطح درآمد جامعه محلی پیرامون تالاب ها نگاهی ویژه دارد، و بر این اساس، تلاش می کند تا با استقرار نگرش توسعه جامعه محور، شرایطی را فراهم کند تا مردم محلی بطور مستقیم، از منافع اقتصادی تالاب ها بصورت خردمندانه و پایدار بهره مند شوند.

وی اضافه کرد: در این شرایط به خوبی جامعه محلی، منافع، حیات و بقای خود را در گرو حفاظت و حیات پایدار تالاب خواهند دید و بالطبع مشارکت فعالی در نگهداری از تالاب ها خواهند داشت.

ارواحی اظهار امیدواری کرد: مسوولان و تصمیم گیران، ضمن توجه به معیارهای پایداری تالاب ها، شرایطی را فراهم کنند که جامعه محلی نسبت به متقاضیان غیر بومی در اولویت واگذاری و بهره برداری از طرح های سرمایه گذاری قرار گیرند و بر همین اساس می توان به تحقق شعار دیگر کنوانسیون رامسر برای گرامیداشت روز جهانی تالاب ها در سال ۲۰۲۰ میلادی و با مضمون “زندگی در تالاب ها شکوفا می شود” امیدوار بود.

وی در پایان، ضمن قدردانی از مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست استان البرز گفت: امیدوارم با تقویت و بهبود سطح همکاری ها در مدیریت و حفاظت از تالاب صالحیه، شاهد شکوفایی هر چه بیشتر زندگی در این تالاب ارزشمند باشیم.

به گزارش ایرنا، تالاب صالحیه به وسعت ۳۰ هزار کیلومتر در بیابان های شهرستان های اشتهارد و نظرآباد مستقر در استان البرز واقع شده است.

ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی تا سال 2035 در انگلیس

زیست آنلاین: برنامه ممنوعیت فروش اتومبیل های جدید بنزینی، دیزلی یا هیبریدی در انگلستان، طبق برنامه های دولت، حداکثر از سال 2040 به سال 2035 تغییر یافت.

به گزارش زیست آنلاین ، این تغییر پس از آن صورت گرفت كه كارشناسان اعلام كردند اگر انگلیس بخواهد به هدف خود در انتشار كربن صفر عملاً تا سال 2050 برسد، زمان قبلی تعیین شده خیلی دیر است. بوریس جانسون از این سیاست به عنوان بخشی از یک رویداد مهم به دست آمده از اجلاس اقلیمی سازمان ملل در ماه نوامبر پرده برداشت.

وی گفت سال 2020 برای کره زمین “سال تعیین کننده فعالیت های اقلیمی” خواهد بود. در این سال اجلاس معروفCOP26 در گلاسکو برگزار می گردد. این گردهمایی سالانه به رهبری سازمان ملل برای ارزیابی پیشرفت کشورها در راستای مقابله با تغییرات آب و هوا انجام می شود.

سر دیوید آتتنبورو در مراسم رونمایی در موزه علوم لندن اظهار داشت که او مشتاقانه منتظر COP26 است و آن را “دلگرم کننده” دانست و از اینکه دولت انگلستان “سال اقدام اقلیمی” را برای خود هدف قرار داه است ابراز خرسندی کرد.

جانسون در بیانیه ای گفت ممنوعیت فروش اتومبیل های جدید بنزینی و دیزلی حتی در صورت لزوم زودتر از سال 2035 اعمال خواهد شد. وسایل نقلیه هیبریدی نیز در این پیشنهادها گنجانده شده است، که در ابتدا در ژوئیه 2017 اعلام شده بود.

پس از عملی شدن این ممنوعیت، مردم فقط می توانند اتومبیل های برقی و هیدروژنی خریداری کنند. دولت اسکاتلند قدرت ممنوعیت اتومبیل های جدید بنزینی و دیزلی را ندارد اما پیش از این وعده داده است تا سال 2032 با اقداماتی مانند گسترش شبکه شارژ برای اتومبیل های برقی، نیاز خود را از بین ببرد.

جانسون گفت: میزبانی COP26 فرصتی مهم برای انگلیس و همه ملتها در سراسر جهان است تا در مبارزه با تغییرات آب و هوایی گامی موثر بردارند. وی افزود: همانطور ما برنامه های خود را برای هدف بلندپروازانه انتشار صفر در 2050 تنظیم کرده ایم ، باید دیگران را نیز ترغیب کنیم تا در تحقق این هدف به ما بپیوندند.

رئیس جمهور ادموند کینگ گفت: رانندگان از اقدامات لازم در جهت بهبود کیفیت هوا و کاهش انتشار CO2 پشتیبانی می کنند، اما این اهداف تازه ترسیم شده بسیار چالش برانگیز است.

منبع : bbc

اثرات پنهان آلودگی پلاستیکی بر پرندگان دریایی

زیست آنلاین: طبق مطالعات جدید صورت گرفته در ژاپن ، تغذیه پرندگان دریایی از مواد پلاستیکی علاوه بر آسیب به این پرندگان در جوجه های تازه متولد شده آنها نیز اثرات زیان باری بر جای می گذارد.

به گزارش زیست آنلاین، براساس یک مطالعه جدید، آلودگی پلاستیکی می تواند در بدن پرندگان دریایی ایجاد شود و بر تهدیداتی که آنها در طبیعت با آنها روبرو می شوند بیفزاید. محققان گلوله های پلاستیکی را به عنوان غذا به جوجه های این پرندگان دادند تا اثرات مستقیم قرار گرفتن در معرض پلاستیک را بررسی کنند. آنها دریافتند مواد شیمیایی پلاستیک در بافت های چربی این پرندگان هزاران برابر بالاتر از حد طبیعی است.

محققان می گویند: با توجه به اینکه نیمی از گونه های دریایی جهان در معرض تهدید انقراض قرار گرفته اند، آلودگی شیمیایی یک تهدید گسترده، رو به رشد و مضاعف ایجاد کرده است که بر سرعت این انقراض می افزاید. این تحقیق توسط Shouta Nakayama از دانشگاه هوکایدو، ژاپن رهبری شده است. آنها در ژورنال Current Biology نوشتند:

این یافته ها شواهد مستقیمی از قرار گرفتن پرندگان دریایی در معرض افزودنی های پلاستیکی ارائه می دهد و بر نقش مواد زائد دریایی به عنوان منبع آلودگی شیمیایی تأکید می کنند.

با توجه به داده های فعلی، تخمین زده می شود که 99٪ از پرندگان دریایی تا سال 2050 زباله های پلاستیکی را به عنوان تغذیه مصرف می کنند. پرندگان می توانند پلاستیک های شناور روی آب را بجای غذا اشتباه بگیرند، که می تواند باعث صدمه یا مرگ آنها شود. دکتر سمانتا پاتریک از دانشگاه لیورپول گفت: مرحله بعدی تحقیق این است که بدانیم آیا مواد شیمیایی موجود در پلاستیک اثرات مضر بر تولید مثل و بقای پرندگان دارد یا خیر. وی گفت مطالعاتی باید انجام شود كه اثرات پنهان پلاستیک بر روی پرندگان دریایی را بررسی می کند. او توضیح داد: مطالعات نشان می دهد كه پلاستیک ها منجر به افزایش سطح آلودگی در جوجه های تازه به دنیا آمده نیز شده است.

این تیم تحقیقاتی جوجه های تازه متولد شده که در صخره ای در جزیره آواشیمای ژاپن زندگی می کردند را مورد بررسی قرار دادند.

منبع : bbc

میزبانی انگلیس از اجلاس اقلیمی در هاله ای از ابهام

زیست آنلاین: فعالان محیط زیست انگلیس نگران عدم وجود استراتژی مشخص این کشور برای میزبانی اجلاس اقلیمی گلاسکو هستند.

به گزارش زیست آنلاین، کشورهای در حال توسعه و مبارزان اقلیمی به طور فزاینده ای نگران این موضوع هستند که انگلستان فاقد یک استراتژی روشن برای میزبانی مذاکرات حیاتی سازمان ملل در مورد بحران آب و هوا است. در واقع این کشور میان ترس از دست دادن منافع دولت پس از برگزیت و حل و فصل جهانی آب و هوا دچار سردگمی شده است.

بوریس جانسون چهره های برجسته انگلیس در علم آب و هوا، تجارت و اقتصاد را رهبری خواهد کرد تا استراتژی بریتانیا را برای کنفرانس معروف به COP26 در روز سه شنبه اجرا کنند. این مذاکرات که در ماه نوامبر در گلاسکو برگزار می شود، به عنوان آخرین فرصت واقع بینانه کشورها برای متعهد شدن در جهت کاهش شدید گازهای گلخانه ای برای جلوگیری از رخ دادن فجایع آب و هوایی تلقی می شود.

اما این استراتژی در هفته گذشته نافرجام ماند زیرا رهبر مورد نظر برای این مذاکرات، کلر اونیل، وزیر پیشین انرژی، به طور ناگهانی برکنار شد. برکناری ناگهانی وی، توسط مشاور نخست وزیر Dominic Cummings، باعث ایجاد خلا ای شده است که دولت گفت که تنها توسط یک وزیر پر خواهد شد.

در حالی که برخی از ناظران معتقد بودند که یک سیاستمدار قدرمنتر از آنیل باید رهبر این مذاکرات باشد، این نگرانی وجود دارد که اگر مسئولیت مذاکرات توسط وزارت تجارت انجام شود، به این معناست که سیاستمدارانی که در تلاش برای امضای معاملات تجاری پس از برگزیت هستند نیز سعی خواهند کرد دولت های متقابل را ترغیب کنند تا تعهدات خود را برای کاهش کربن تمدید کنند.

محمد ادو، مدیر اندیشه فکری Power Shift Africa و ناظر طولانی مدت در مذاکرات سالانه سازمان ملل گفت: تاکنون به نظر نمی رسد که دیدگاه روشنی برای گلاسگو وجود داشته باشد. اجلاس اخیر انگلیس و آفریقا فرصتی بزرگ بود که می توانست بحران آب و هوا را تا حدودی برطرف کند اما 90 درصد معاملات انرژی انجام شده در این اجلاس مربوط به نفت و گاز بوده است و نشان می دهد که تغییرات آب و هوا صرفاً به عنوان یک پوشش برای ادامه فعالیت های مربوط به سوختهای فسیلی استفاده می شود.

منبع: theguardian

کاهش قیمت خودروهای هیبریدی اتحادیه اروپا در پی اعمال جریمه های جدید

زیست آنلاین: خودروسازان امسال در تلاشند برای جلوگیری از جریمه های سنگین اتحادیه اروپا برای انتشار دی اکسید کربن، وارد رقابت برای قیمت خوردروهای هیبریدی برقی شوند.

به گزارش زیست آنلاین، برخی از خودروسازان در تلاش هستند قوانین سختگیرانه انتشار کربن اتحادیه اروپا را که در ژانویه اعلام شد و آنها را مجبور به کاهش میزان دی اکسید کربن خودروهای تولیدی آن ها می کند، رعایت کنند.

به گفته بانک سرمایه گذاری UBS، این قوانین ممکن است شرکت های خودروسازی را مجبور به کاهش قیمت خودروهای برقی هیبریدی کم مصرف کند تا مصرف کنندگان را به خرید آنها ترغیب کند.

میانگین میزان انتشار دی اکسید کربن تقریباً در تمام خودروهای فروخته شده در اتحادیه اروپا طی دو سال آینده باید کمتر از 95 گرم در کیلومتر باشد و جریمه های سنگین در انتظار خودروسازانی است که اقدامات لازم برای رسیدن به این هدف را دنبال نکنند. انگلیس نیز باید تا حداقل 1 ژانویه 2021 این قانون را رعایت کند.

خودروسازان با تلاش برای رعایت این قوانین، حدود 4.8 میلیارد یورو از سود خود را از دست خواهند داد.

بر اساس گزارش کارشناسان UBS، فروش خودروی PHEV که بدون استفاده از موتور احتراق داخلی می تواند بوسیله یک منبع خارجی شارژ شود، باید بین سال های 2019 و 2021 رشد هفت برابری داشته باشد.

به گفته این بانک، مرسدس بنز آلمان و رنو فرانسه در خطر عدم دستیابی به این اهداف و پرداخت جریمه های سنگین قرار دارند.

خودروهای هیبریدی پلاگین که می توانند بوسیله منابع خارجی شارژ شوند، بخش اصلی تلاش خودروسازان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خواهند بود، زیرا شرکت ها می توانند از همان کارخانه هایی برای تولید این خودروها استفاده کنند که قبلاً میلیارد ها یورو در آن ها سرمایه گذاری کرده اند.

منبع: theguardian

محرومیت ۸ ساله تهران از اتوبوس‌ نو؛ حمایت از تولید داخل یا سلامت شهروندان،اولویت کدام است؟

زیست آنلاین: شهرداری تهران می گوید ۸ سال است اتوبوس جدید نگرفته است، وزارت صنعت می گوید اجازه واردات نمی دهیم و در این میان سوال این است که اولویت با حمایت از تولید داخلی است یا سلامت شهروندان؟

 ساماندهی ناوگان حمل‌ و نقل اتوبوسرانی در تهران، داستانی پیچیده است. تأمین‌کننده وزارت صمت است، توزیع‌کننده وزارت کشور و بهره‌بردار شهرداری. در این میان، محرومیت هشت‌ ساله تهران از اتوبوس‌های نو نشان می‌دهد این چرخه در جایی لنگ می‌زند.

آلودگی هوا سال‌هاست گریبان شهرهای ما را گرفته است. این موضوع به ویژه‌ در کلان‌شهر تهران به یک چالش جدی تبدیل شده است. یکی از راهکارهایی که می‌تواند گام مؤثری در حل این موضوع باشد، استفاده از سیستم حمل‌ونقل عمومی است و در این زمینه، اتوبوس نقشی جدی را ایفا می‌کند. این در حالی است که با وجود اهمیت موضوع ناوگان حمل‌ونقل اتوبوس‌رانی، به اذعان مدیران شهری نه‌تنها تعداد اتوبوس‌ها در تهران پاسخگوی نیاز شهروندان نیست، بلکه همین تعداد اتوبوس نیز به علت فرسودگی، خود به عاملی برای آلایندگی هوا تبدیل شده‌اند.
به‌منظور بررسی راهکارهای نوسازی ناوگان حمل‌ونقل اتوبوسرانی در تهران، زیست‌آنلاین با همکاری ایرناپلاس، نشستی را با حضور فرید موسوی، نماینده مردم تهران در مجلس، شهریار افندی‌زاده، مشاور عالی معاونت حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران و استاد دانشگاه و پرویز افشاری، رئیس اداره خودرو و معاونت صنایع حمل‌ونقل ایدرو برگزار کرده است که در ادامه  می‌خوانید

زیست آنلاین: آلودگی هوا در صدر اخبار شهر قرار گرفته است. امروز در مورد مباحث مربوط به آلودگی هوا و عوامل ایجاد آلودگی صحبت می‌کنیم. به نظر می‌رسد حمل‌ونقل عمومی یکی از عوامل مهمی است که در بهبود وضعیت آلودگی هوا مؤثر است و جدا از اینکه موجب رفاه مردم است، می‌تواند با کاهش بار آلودگی در شهر، شرایط بهتر زیست محیطی را برای زندگی مردم در تهران فراهم کند. مردم تهران این روزها با مسائل خاصی از جمله آلودگی هوا دست و پنجه نرم می‌کنند. به‌عنوان نماینده تهران از مطالبات شهروندی مردم اطلاع دارید. در این زمینه چه فعالیت‌هایی انجام داده‌اید و چه فعالیت‌هایی را در دستور کار دارید؟

سید فرید موسوی: بحث آلودگی هوا مسئله‌ای است که سالیان سال گریبان‌گیر شهرهای بزرگ ما و تهران است. این موضوع ابعاد مختلفی دارد. دولت لایحه‌ای را قبل از مجلس دهم تصویب کرد که به نتیجه نرسید. آنجا وظایفی که هرکدام از دستگاه‌ها در مورد آلودگی هوا دارند، احصا شده بود و نسبت به مأموریت‌های هر دستگاهی، وظایفی مشخص تعریف شده بود.

یکی از اولویت‌های کاری مجلس دهم که سایر همکاران ما در مجلس نیز به آن توجه داشتند، اولویت قرار گرفتن این لایحه بود و از همین رو، این لایحه در اوایل مجلس دهم تصویب و برای اجرا ابلاغ شد. اینکه بگویند اقدامی در این زمینه توسط دستگاه‌ها انجام نشده است مورد قبول من نیست. اما اجرای این قانون مشمول نگاه‌های جزیره‌ای و عدم تعهد به اجرای قانون شد. با گذشت دو سه سال از تصویب قانون، متوجه هستیم که بسیاری از دستگاه‌ها کوتاهی داشتند و اراده‌ای بر اجرای آن نداشتند.

اعلام خاطیان و کم‌کاری‌ها در اجرای لایحه هوای پاک به مردم و قوه قضاییه

بر اساس ظرفیت‌های قانونی که در آیین‌نامه داخلی مجلس وجود دارد، مجمع نمایندگان تهران درخواستی تقدیم مجلس کرد تا کوتاهی دستگاه‌ها نسبت به تعهدات و الزامات تعریف شده، بررسی شود و از اتهامات سطحی به دستگاه‌ها دوری کنیم. به دنبال این هستیم که مشخص شود کدام بخش‌های قانون و به چه دلیل مسکوت مانده است؛ چون بخشی از محدودیت‌ها می‌تواند بودجه‌ای باشد، ولی برخی به اراده دستگاه‌ها برمی‌گردد. با تهیه این گزارش، هم خاطیان به مردم معرفی می‌شوند و هم باید جوابگوی دستگاه قضا باشند.

از نظر من با توجه به نقشی که آلودگی هوا در سلامت آحاد مردم جامعه دارد، اهمال و کم‌کاری در انجام وظایف یک جنایت بزرگ است. شهرداری بارها و بارها آمارهای مربوطه را منتشر کرده است و مشخص شده میزان مراجعه مردم به مراکز درمانی و افزایش مرگ و میر چه نسبتی با روزهای آلوده دارد و چقدر افزایش پیدا می‌کند. این بررسی می‌تواند نیازها به اصلاح قانون را مشخص کند و راهکارهای برای تقویت نقاط ضعف را مشخص کند.

همچنین سعی کرده‌ایم طی قانون برنامه ششم، در لایحه بودجه سنواتی، یکسری اختیارات و امکانات را در اختیار دستگاه‌ها قرار بدهیم تا بتوانند خارج از آن لایحه درخصوص آلودگی هوا به وظایفی که دارند به‌درستی عمل کنند.

زیست آنلاین: به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر هیچ اتوبوسی از طرف دولت برای مجموعه حملونقل شهرداری تهران تدارک دیده نشده است و مواردی از اشارات آقای موسوی از نتایج همین مسئله است. تأثیر این موارد بر مجموعه اتوبوسرانی شهرداری تهران چیست؟

شهریار افندی‌زاده: سهم منابع متحرک که به‌عنوان بیشترین تأثیرگذاران در آلودگی هوا هستند در آلاینده‌های گازی در حدود ۸۳ درصد است. در مورد ذرات معلق که امروزه به‌عنوان موضوعی مهم مطرح است، این میزان در حدود ۶۱ درصد است و سهم اتوبوس از این ذرات معلق در حدود ۵.۷ درصد. موضوعی که مطرح است این است که آیا فقط اتوبوس‌های شرکت واحد در آلایندگی هوا نقش ایفا می‌کنند یا باید بحث را به صورتی کلی‌تر مطرح کرد؟ در شهر تهران حدود ۶۰۰۰ اتوبوس وجود دارد و شهرداری چون خود را در کاهش آلایندگی‌ها موظف می‌داند، دو کار مهم برای اتوبوس‌های شهری انجام داده است.

۵۰ اتوبوس به فیلتر دوده مجهز شده است

ابتدا، استفاده از فیلتر دوده در دستور کار قرار گرفت که این کار شروع شده است. البته نزدیک به ۲۵ درصد از اتوبوس‌های تهران گازی و برقی هستند و نقشی در آلودگی ندارند، ولی بقیه اتوبوس‌ها دیزلی هستند. چون فیلترهای دوده از کشورهای خارجی وارد می‌شوند. این کار با تعداد ۵۰ اتوبوس شروع شده و ۵۰ اتوبوس اول، به این فیلترها مجهز شده‌اند. تجهیز ۵۰ اتوبوس دوم هم شروع شده است. دوم، الزام معاینه فنی برای همه اتوبوس‌های دیزلی است. در بحث آلایندگی ناشی از اتوبوس‌ها، بخش فنی کارهای خوبی انجام داده است، اما در بحث فرسودگی ناوگان، مصوبه‌ای وجود دارد که بر اساس آن، هیچ اتوبوسی نباید به‌طور میانگین بیش از ۱۰ سال در شهر به خدمت‌رسانی مشغول باشد. بنابراین بیش از ۵۰ درصد اتوبوس‌های شهر تهران به‌عنوان فرسوده شناخته می‌شوند.

مسئله دوم، بحث شرکت‌های خصوصی است. امروز به‌جز اتوبوس‌های BRT، بقیه اتوبوس‌ها در اختیار شرکت‌های خصوصی هستند و مالک، بخش خصوصی است. نوسازی این ناوگان، نیازمند تسهیلات است. امروز قیمت اتوبوس بسیار گران است و حداقل بین ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان قیمت دارد. بخش خصوصی قطعاً نمی‌تواند چنین سرمایه‌گذاری داشته باشد. بنابراین اگر معتقدیم باید سهم حمل‌ونقل سواری به حمل‌ونقل عمومی تغییر کند، قطعاً باید بخش دولتی، تسهیلات و امکانات لازم را فراهم کند که در چند سال اخیر این اتفاق نیفتاده است.

زیست آنلاین: اگر مردم تهران، از امروز به‌جای خودروی شخصی، تصمیم بگیرند از سیستم حمل‌ونقل عمومی اتوبوسرانی استفاده کنند، آیا ظرفیت این خدمت‌رسانی وجود دارد؟

افندی‌زاده: ما روزانه نزدیک به ۱۸ میلیون سفر در شهر تهران داریم؛ این غیر از سفرهایی است که از شهرهای اطراف وارد می‌شود. به‌طور متوسط مترو نزدیک به ۸ تا ۱۰ درصد سفرها را جابه‌جا، اتوبوسرانی حدود ۱۵ تا ۱۷ درصد و تاکسیرانی و شرکت‌های اسنپ و تپسی و دیگر شرکت‌ها در حدود ۲۰ تا ۲۲ درصد مسافران را جابه‌جا می‌کنند. یعنی کمتر از ۵۰ درصد مردم از حمل‌ونقل عمومی و بقیه از خودروهای شخصی استفاده می‌کنند. خودروها معمولاً در بحث آلاینده‌های گازی درصد بالایی دارند، ولی در بحث ذرات معلق سهمشان حدود ۱۳.۹ درصد است. سهم کامیون‌ها و وسایل نقلیه سنگین هم حدود ۱۶ درصد است.

وظیفه وزارت صنعت را وزارت کشور انجام می‌دهد

طرح‌های کاهش آلودگی هوا، طرح‌هایی یک‌جانبه نیست و فقط به حمل‌ونقل عمومی برنمی‌گردد. در اینکه ما باید استفاده از خودروهای شخصی را کاهش داده و بخش حمل‌ونقل عمومی را تقویت کنیم شکی نیست، البته این امر نیازمند امکانات است. اما در بحث آلودگی هوا روش‌های زیادی وجود دارد و دستگاه‌های مختلفی باید جوابگو باشند و اقدام کنند. در بحث بودجه باید حمل‌ونقل عمومی اولویت پیدا کند یعنی باید نسبت به سایر کارها، بودجه‌ای اختصاصی برای آن در نظر گرفته شود. بر اساس آمار ما، با افزایش قیمت بنزین، مسافران به‌خصوص در مترو افزایش پیدا کرده است. یعنی اگر امکانات خوبی در توسعه حمل‌ونقل عمومی فراهم کنیم، قطعاً با افزایش هزینه‌ای که در استفاده از خودروی شخصی اتفاق افتاده است، مردم علاقه‌مند به استفاده از حمل ونقل عمومی هستند. ما اعتقاد داریم بخش خصوصی باید اجرای این کار را برعهده بگیرد، پس باید برای بخش خصوصی امکاناتی ایجاد کنیم. وزارت کشور هماهنگ‌کننده توزیع اتوبوس‌هاست، کاری که باید وزارت صنعت و معدن و تجارت انجام دهد. اتفاقاً قوانین و آیین‌نامه‌های خوبی پیش‌بینی و تقسیم‌بندی خوبی انجام شده، ولی عملیاتی نشده است.

زیست آنلاین: آمار اتوبوس‌های فرسوده در تهران و نیاز اتوبوسرانی تهران چه میزان است؟

۸ تا ۹ هزار اتوبوس برای فعالیت در سامانه اتوبوسرانی نیاز داریم

افندی زاده: ما در حدود ۵۸۶۹ اتوبوس در شرکت واحد داریم که در حال خدمت‌رسانی هستند و معمولاً ۲۰ درصد آنها به دلایل مختلفی از جمله تعمیرات غیرفعال می‌شوند. از این تعداد ۲۵۰۶ اتوبوس گازسوز و برقی هستند. بیش از نیمی از اتوبوس‌های ما با توجه به طرح اتوبوس‌های ۱۰ ساله فرسوده حساب می‌شوند. فرسودگی فقط بحث آلودگی هوا نیست و بحث ایمنی، راحتی مسافر و کاهش مطلوبیت نیز مطرح است. بنابراین در تهران بنابر بررسی‌های ما، ۸ تا ۹ هزار اتوبوس برای فعالیت مطلوب در سامانه اتوبوسرانی نیاز است. این در حالی است که تهران حداقل ۶۰۰۰ اتوبوس می‌خواهد. حتی به این فکر افتادیم که از مینی‌بوس و میدل باس استفاده کنیم و به وسایل نقلیه کوچک‌تر با قیمت‌های پایین‌تر برگردیم. بر اساس مصوبه‌ هیئت مدیره شرکت اتوبوسرانی، حتی به شرکت‌ها اجازه دادیم مینی‌بوس با قیمت‎های پایین‌تر و در حدود ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلیون تهیه کنند و برای این کار هم برنامه گذاشتیم. یکی از محورهای کار در تهران در بحث آلودگی هوا کاهش استفاده از خودروهای شخصی است و این مهم جز با جابه‌جایی مسافر از خودروی شخصی به حمل و نقل عمومی میسر نمی‌شود.

زیست آنلاین:  از نیاز به تأمین ۶۰۰۰ اتوبوس صحبت شد؛ در مورد روند تأمین اتوبوس صحبت کنیم. صنعت ما در بخش تولید اتوبوس در چه شرایطی قرار دارد؟

پرویز افشاری: برنامه جامع کاهش آلودگی هوا در سنوات گذشته توسط هیئت دولت تصویب و به مرحله اجرا گذاشته شد. در آن برنامه، ۹ تا ۱۰ محور وجود داشت که یکی از آنها، خروج خودروها و موتورسیکلت‌های فرسوده و انجام معاینه فنی برای خودروهای سبک و سنگین، گازسوز کردن خودروها و ارتقای استانداردهای ایمنی و کاهش تقاضای سفر و مواردی از این دست بود. خوشبختانه در دولت آقای روحانی ویرایش جدیدی از این برنامه منتشر شد. در این لایحه جدید ضمن تأکید بر موارد قبلی، موارد دیگری به آن اضافه شد. همچنین در برنامه ششم توسعه موارد بسیار خوبی وارد این لایحه شد؛ از جمله اینکه موتورسیکلت‌های فرسوده با موتورسیکلت‌های برقی جایگزین شود. البته مقررات متنوعی در این رابطه وجود دارد و عملکردها باید ارزیابی شود. در این بستر، طرحی به‌عنوان نوسازی ناوگان تجاری درون مجموعه دولت کلید خورد و مسئولیت اجرای آن به وزارت صنعت، معدن و تجارت سپرده شد و از طرف وزارت صمت نیز این موضوع در اواخر سال ۹۶ به سازمان گسترش محول شد.

منظور از ناوگان تجاری، خودروهای سنگین هستند. انواع اتوبوس، اتوبوس‌های شهری و برون‌شهری، کامیون، کشنده و مینی‌بوس در این دسته قرار می‌گیرند. قرار بر این بوده و هست که بیش از ۲۰۰ هزار دستگاه انواع خودروی تجاری، برای نوسازی مورد توجه باشد. به‌طور مثال، در حوزه اتوبوس‌های شهری، ۱۹ هزار خودرو با نوع دیزلی یا گازسوز جایگزین خواهد شد. ۵۰ درصد از ارزش خودرو بر اساس مصوبه شورای اقتصاد به‌صورت کمک توسط دولت ارائه می‌شود که هزینه آن از محل صرفه‌جویی سوخت تأمین خواهد شد. ۳۰ درصد نیز تسهیلات ریالی بود.

برای اجرایی کردن این کار سازمان گسترش، مصوبه شورای اقتصاد و حدود سه مصوبه هیئت وزیران را برای تأمین منابع ریالی طرح اخذ کرد. مصوبه هیئت امنای صندوق توسعه ملی هم گرفته شد تا بتوانیم از منابع صندوق توسعه ملی برای اجرای این طرح استفاده کنیم. همان‌طور که عرض کردم این مصوبه شورای اقتصاد یک ویرایش اولیه داشت. ابتدا ۱۰۰۰ دستگاه گفته شد، ولی چون یارانه تخصیصی به اتوبوس‌های درون شهری در مصوبه کم بود، مجبور شدیم اصلاحاتی را با همکاری وزارت کشور انجام بدهیم و مدت زمان بازپرداخت تسهیلات را از هفت سال به ۱۰ و ۱۲ سال افزایش بدهیم. نوسازی در حدود ۱۹ هزار اتوبوس درون شهری و ۹ هزار بین شهری و ۱۲۰ هزار کامیون کشنده و ۶۰۰۰ کامیون و ۴۸ هزار و ۵۰۰ مینی‌بوس در دستور کار ما بود.  تاکنون، ۴۲ هزار ثبت سفارش توسط ۱۸ شرکت مشارکت کننده در این طرح داشتیم. ثبت سفارشات به ارزش نزدیک به دو میلیارد یورو بود که مبلغ مسدود شده توسط صندوق توسعه ملی ۹۴۵ میلیون یورو بود. اتوبوس دیزل درون شهری در حدود ۱۵۰۰ دستگاه خودرو ثبت سفارش شده داریم و در حدود ۱۶۰۰ دستگاه اتوبوس گازسوز شهری، که در هر کدام از ردیف‌ها، پنج شرکت درگیر هستند. البته مشکلاتی وجود دارد و این ثبت سفارشات منجر به تحویل کالا به بخش بهره‌بردار نشده است.

زیست آنلاین: این ثبت سفارش به اتوبوس کامل مربوط است یا قطعات اتوبوس را نیز شامل می‌شود؟

افشاری: منظور قطعات اتوبوس است، چون مصوبه شورای اقتصاد به ما اجازه واردات CBU (واردات ماشین به‌صورت کامل) را نمی‌دهد و ما باید قطعات را وارد کنیم و در ایران کار مونتاژ و ساخت انجام شود.

زیست آنلاین: یعنی باید تولید داخل باشد؟

افشاری: بر اساس موارد مصوبه شورای اقتصاد ما ملزم به استفاده از حداکثر توانمندی‌های داخلی هستیم.

زیست آنلاین: این فرآیند چقدر طول کشیده است؟

افشاری: کار جدی ثبت سفارش از خرداد ۹۷ شروع شده و تاکنون ادامه دارد. از خرداد ۹۷ تا شهریور ۹۷ تقریباً تمام ثبت سفارش‌ها صورت گرفت و بعد به مباحثی برخوردیم که کار ناکام ماند.

آمار خوبی ارائه می‌شود، ولی در عمل بازتابی ندارد

فرید موسوی: آمار و ارقام خوبی ارائه می‌شود، ولی در عمل بازتابی ندارد. به مسئله فیلتر دوده اشاره شد، ولی در گزارش‌های شهرداری تهران به عملکرد نصب فیلتر دوده اشاره‌ای نشده است. از سوی دیگر، در بحث مبارزه با آلودگی هوا بحث‌های مالی مطرح نیست، بلکه معمولاً مدیریت در یک سازمان به این قضیه اعتقادی نداشت. باید ماهیت و نوع آلایندگی که امروز با آن درگیر هستیم، نوع اقدامات ما را مشخص کند. ما اولین کشوری نیستیم که درگیر این بحث است. نوع آلایندگی ما در اوایل دهه ۹۰ ذرات معلق بود که در سال ۹۴ حدود ۸۰ واحد بود و در ۹۷ به حدود ۲۸ واحد رسید و امسال حدود ۴۶ واحد است. یعنی ما یک سری از اقدامات را درست انجام داده‌ایم. ولی امروز ما با آلاینده ازن درگیریم که در سال ۹۴ در ترکیب آلایندگی ما در حد صفر بود و امسال این عدد به ۲۵ واحد رسیده است و در سال‌های اخیر افزایشی بود. این اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربن‌ها از کجاست؟ عمدتاً از خودروهای فرسوده و موتورسیکلت‌های فرسوده است. اولویت کارهای ما در این بخش باید انجام شود.

در دنیا ملاک معاینه فنی است و در ایران سن ماشین!

افندی‌زاده: وقتی درصدها بررسی می‌شود باید دید هر درصدی چه وزنی دارد. برخی موضوعات آنقدر بزرگ می‌شود که گمان می‌کنیم مشکل فقط همان است. سهم اتوبوس‌های شرکت واحد در آلاینده‌های گازی نیم درصد و در ذرات معلق ۵.۷ درصد است؛ این به نسبت منابع متحرک است و درصد بالایی نیست.

در دنیای امروز، شاخصی به نام معاینه فنی وجود دارد و سن ماشین را چندان ملاک قرار نمی‌دهند. اگر ماشینی تمام تست‌های معاینه فنی را پشت سر گذاشت عملکرد مطلوبی دارد. ولی در ایران، سن خودرو ملاک گرفته می‌شود و فرسودگی را بر اساس سن در نظر می‌گیریم. در دنیا ملاک معاینه فنی است و در ایران سن ماشین است. شهرداری تهران در بحث فیلتر، تمام اتوبوس‌‎های شرکت واحد را ملزم کرد تا معاینه فنی بگیرند. فیلتر دوده باید از خارج از کشور وارد شود و قرارداد ۵۰ اتوبوس اول را بست و انجام داد بعد قراردادی برای ۷۰۰ اتوبوس بست ولی قرار شد به‌صورت مرحله به مرحله انجام شود. شرکت‌هایی که می‌آمدند تا حدودی انحصاری شده بود همین مسئله، حاشیه‌هایی ایجاد می‌کرد.

مورد بعد مسئله بودجه بود چون قسمت زیادی از پول را اول می‌خواستند و باید ثبت سفارش انجام می‌شد، ولی شهرداری این کار را به‌صورت ۱۰۰ تا ۱۰۰ تا انجام داد و ۱۰۰ تای اول اقدام شد. در مورد بحث معاینه فنی خودروها باید گفت این بحثی بود که وزارت کشور پیگیری کرد. معمولاً تست‌های معاینه فنی عادی در حالت ایستا اتفاق می‌افتد، ولی معاینه فنی برتر در دور بالا صورت می‌گیرد. قانون کشور این است که خودروها تا چهار سال نیاز به معاینه فنی ندارند و این درحالی است که شاید یک خودرو چند ماه بعد از تولید نیاز به این سیستم داشته باشد. شهرداری تهران برای خودروها مشوق‌هایی در نظر گرفته است. مثلاً به تمام خودروهای برقی در محدوده آلودگی هوا ۹۰ درصد تخفیف داده شده و به کسانی که معاینه فنی برتر دارند، ۲۵ درصد تخفیف. در لایحه جدید، شورای شهر تهران می‌خواهد این عدد را به ۳۰ درصد برساند. در مورد اتوبوس‌ها، قیمت‌ها بسیار بالاست. امروز بی‌آرتی یک میلیارد تومان قیمت دارد. کدام شرکت خصوصی به ازای هر اتوبوس یک میلیارد تومان سرمایه‌گذاری می‌کند و پول آن را به‌صورت بلیت، ذره‌ذره می‌گیرد؟ این امکان وجود ندارد. ما در چند سال اخیر فقط توانسته‌ایم ۱۳ اتوبوس بی‌آرتی را با حمایت معاونت حمل و نقل شهرداری تهران و بخش خصوصی به اتوبوس‌هایمان اضافه کنیم.

پایان بخش نخست

ادامه دارد …

 بخش ساختمان مصرف کننده ۴۰ درصد انرژی جهان

رئیس انجمن متخصصان محیط زیست ایران گفت: بخش ساختمان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی در جهان است. رشد ۴۲ درصدی مصرف انرژی در ساختمان‌های مسکونی از دلایل این موضوع است.

به گزارش زیست آنلاین، استفاده بهینه از انرژی متضمن استمرار حیات و توسعه پایدار جامعه است. منظور از بهینه‌سازی مصرف انرژی ، انتخاب الگوها و بکارگیری روش‌هایی در مصرف انرژی است که از منظر اقتصاد ملی مطلوب باشد و دوام انرژی را تضمین کند. در این راستا، فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی به عموم مردم در این زمینه یکی از نکات کلیدی در مصرف درست انرژی است. پروژه بهینه‌سازی انرژی و محیط زیست در ساختمان (EEEB) با همکاری پژوهشکده علوم و فناوری شریف در جهت آموزش و فرهنگ‌سازی، پانزده کارگاه را در فرهنگسراهای سراسر تهران برگزار می‌کند.

محمدحسن سعیدی، رئیس پژوهشکده علوم و فناوری دانشگاه صنعتی شریف، به عنوان اولین سخنران در افتتاحیه کارگاه‌های مدیریت و بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان گفت: یکی از اهداف پژوهشکده آموزش، اشاعه و ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست، انرژی و آب است. بدیهی است که بدون آموزش به آحاد جامعه این هدف قابل دسترس نیست. در این مسیر نقش شهرداری و گروه‌های مردم نهاد می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود.

علی وطنی مشاور معاون علمی و فناوری رئیس جمهور و مجری ملی پروژه بهینه سازی انرژی و محیط زیست در ساختمان نیز با اشاره به اهمیت آموزش و فرهنگ‌سازی به این نکته اشاره کرد: مجموعه ذخایر نفت و گاز ایران برترین در جهان و امانتی است که خداوند در اختیار ما قرار داده اما آیا درست است که چون ذخایر وجود دارند آن‌ها را بسوزانیم؟ در هفته گذشته به علت برودت هوا، شاهد بیشترین مصرف گاز در طول تاریخ ایران بودیم. حال این سوال پیش می‌آید که آیا ما همه انرژی را به‌درستی مصرف کرده‌ایم یا هدر داده‌ایم؟ اگر ما به یادگارهای پیشینیان افتخار می‌کنیم باید خود نیز با کار نیک و خداپسندانه برای نسل‌های آینده یادگاری به جا گذاریم که آنان به ما افتخار کنند.

نسیم شکاری مدیر ملی پروژه هدف اصلی پروژه را شکل دادن بازار بهینه‌سازی انرژی و محیط زیست و بسط آن در ابعاد ملی عنوان کرد و گفت: مهمترین اهداف کمی پروژه، کاهش ۲۰ تا ۲۵ درصدی شاخص مصرف انرژی در ساختمان‌های موجود و ۴۵ تا ۶۰% در ساختمان‌های در حال احداث است.

وی ادامه داد: در بخش دوم، این پروژه اجرای راهکارهای بهینه‌سازی را در قالب کسب و کار شرکت‌های خدمات انرژی در ۴۰۰ ساختمان به صورت پایلوت اجرا می‌کند. در راستای رسیدن به اهداف، قوانین مدون وجود دارد اما مشکل اصلی اجرایی کردن است که در این راستا هماهنگی بین بخشی میان قسمت‌های اجرایی و سیاست گذاران مهم است. باید به این نکته نیز اشاره کنم که در این حوزه تعداد شرکت‌های خدمات انرژی با تجربه قابل قبول کمتر از ده است که برای ایجاد بازار ملی کافی نیست. در بخش سوم، فرهنگ‌سازی و ترویج الگوی مصرف صحیح و بهینه، نقش اساسی در پیشبرد اهداف پروژه دارد که این رویداد نیز با همین هدف برگزار می‌شود.

رئیس انجمن متخصصان محیط زیست ایران نیز اعلام کرد: بخش ساختمان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی در جهان است. بخش ساختمان در سال ۲۰۱۷، با مصرف حدود ۳۷ درصد انرژی مقام اول را از آن خود کرد همچنین با سهم ۴۰ درصدی مقام دوم را در مصرف کربن داشت. رشد ۴۲ درصدی مصرف انرژی در ساختمان‌های مسکونی، افزایش شدید جمعیت تا ۲۰۴۰ و استهلاک تسهیلات از دلایل مهم مصرف انرژی در این بخش است در این میان وضعیت ایران نیز در بهینه‌سازی انرژی در ساختمان مناسب نیست.

مجید عباس پور ضمن اشاره به این نکات گفت: در کشور قوانین زیادی در خصوص بهینه سازی انرژی وجود دارد که در برخی موارد موازی و در تناقض باهم عمل می‌کنند و یا اینکه اجرایی نمی‌شوند. از جمله قوانینی که وجود دارند و اجرا نمی‌شوند می‌توان به مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و همچنین آئین‌نامه بازار بهره‌وری انرژی و محیط زیست، مصوب اسفند ۱۳۹۶ اشاره کرد.

رئیس انجمن متخصصان محیط زیست ایران ادامه داد: اگر سقف ساختمان کوتاه باشد تا ۱۱ درصد و اگر جنوبی باشد تا دو درصد می‌توان مصرف انرژی در ساختمان را کاهش داد. نکته اینجاست که چه راهکارهای عملی را می‌توان یافت که صاحبان نوسازی را علاقه‌مند به کاهش مصرف انرژی در ساختمان کند. در این راستا، با توجه به تجارب مختلف دنیا می‌توان دید که بازیگران متعددی در این برنامه حضور پیدا می‌کنند. باید به این نکته توجه کنید که در سال ۲۰۱۵ ایران سالانه ششصد میلیون تن کربن تولید می‌کرد که پس از کنفرانس تغییر اقیلم پاریس، در سند ملی کشور مقرر شد که تولید کربن ۱۸ درصد کاهش یابد اما اکنون این عدد به ۸۲۰ میلیون تن رسیده است. امیدوارم با هماهنگی‌های لازم بتوانیم قدر داشته‌هایمان را بیشتر بدانیم.

جواد نوفرستی یکی دیگر از سخنرانان برنامه اشاره کرد که با توجه به این‌که این بخش غیرمولد و بخش غیر تورم زاست اما اولویتی در بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان وجود ندارد. وی همچنین افزود: چالش‌های اصلی اجرا و نظارت بر اجرای قوانین و مقررات و همچنین اراده و باور برای انجام این مهم است. اگرچه تا زمانی که توجیه اقتصادی برای سازندگان و ساکنان وجود نداشته باشد شاهد تغییر نخواهیم بود.

این مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه انرژی ادامه داد: اصلاح و هدفمند کردن تعرفه‌ها و یا حداقل اصلاح ساختار تعرفه‌ها دو و سه دهک پر مصرف، یکی از راهکارهای کاهش مصرف در ساختمان است اگرچه طرح ایده‌ال، کارت اعتباری یارانه انرژی است. این نکته قابل توجه است که ۵۹۲ میلیون متر مکعب گاز مصرف بخش خانگی – تجاری است اما مقصر واقعی مردم نیستند. در بخش نخستِ آزادسازی یارانه‌ها در سال ۱۳۸۹ قیمت گاز هفت برابر شد اما مصرف آن کم نشد.

وی تاکید کرد: وقتی به سهم انواع مصارف خانگی از گاز طبیعی اشاره می‌کنیم، اولویت گرمایش موتورخانه است این در حالی است که سهم کمی از واحدهای مسکونی حتی در تهران دارای سیستم گرمایشی (موتورخانه) مرکزی هستند. به طور مثال حدود ۳۰ درصد از واحدهای مسکونی در تهران حرارت مرکزی (موتورخانه مرکزی) دارند. این عدد برای مشهد ۵ درصد است. اگر بتوانیم بهینه‌سازی انرژی در ساختمان را به صورتی پیش ببریم که مردم کاهش قیمت برق و گاز را با چشم خود ببنند حتماً تأثیرگذار خواهد بود.

به گزارش مهر، در بخش پایانی برنامه، میثم ریاحی درباره سرفصل‌های موضوعاتی که قرار است در فرهنگسراها ارائه شود که شامل پنج حوزه انرژی حرارتی و تجهیزات و سیستم‌های گرمایشی، انرژی الکتریکی و تجهیزات الکتریکی، استفاده از انرژی خورشیدی در ساختمان، سیستم‌های کنترل و هوشمندسازی و فناوری‌های پیشرفته در ساختمان است، توضیح داد و پس از آن کامبیز رهبر در خصوص، هوشمندسازی ساختمان در راستای بهینه‌سازی مصرف انرژی، پوریا احمدی درباره تاریخچه و پیشرفت فناوری‌ها در ساختمان از منظر انرژی و فرزاد جعفر کاظمی درباره انرژی خورشیدی در ساختمان برای شرکت‌کنندگان صحبت کردند. این سرفصل‌ها قرار است در کارگاه‌های آموزشی فرهنگسراها نیز ارائه شود.

 تغییرات اقلیمی نهنگ ها را به ساحل نزدیک تر کرده است

 زیست آنلاین: مطالعات جدید نشان می دهد موج گرمای دریایی باعث زندگی موجودات دریایی در منطقه ای شده که تغذیه کردن برای آن ها خطرناک است.

به گزارش زیست آنلاین، مردم کالیفرنیا پس از بازگشت نهنگ های کوهان دار به دریا که در سال های ۲۱۰۵ و ۲۰۱۶ وارد ساحل شده بودند و فاصله ای با انقراض نداشتند،   جشن گرفتند. با این حال، این هیجان و خوشحالی به سرعت جای خود را به نگرانی جدید داد، نهنگ ها به طور فزاینده ای در تورهای شکار خرچنگ ماهیگیران گرفتار شدند تا سال 2016، بیش از 50 مورد از گرفتار شدن این نهنگ ها گزارش شد که منجر به زخمی یا کشته شدن آن ها شده بود.

یک مطالعه جدید که در مجله Nature Communications منتشر شده است از وضعیت بحرانی آب و هوا به عنوان عاملی از گرفتاری های جمعی اشاره کرده است.

سانتورا، یکی از کارشناسان محیط زیست در حال مطالعه تأثیرات اکوسیستم موج گرمای دریایی، معروف به “حباب” می باشد که در سال  ۲۰۱۶ در سواحل کالیفرنیا اتفاق می افتاد.

امواج گرما، جریان آب اقیانوس را تغییر می دهد. فرایندی که در آن آب عمیق، سرد و غنی از مواد مغذی به سطح بالایی می آید.

روند تغییرات ارتفاعی آب در سال 2015 و 2016 منجر به ایجاد یک نوار باریک و  تجمع ارگانیسم ها در آنجا شد.

از این رو با توجه به کاهش خرچنگ به دلیل افزایش گرما، نهنگ ها برای تغذیه به آبهای کم عمق می آیند.

علاوه بر این، فصل صید خرچنگ که یک صنعت 88 میلیون دلاری در سواحل غربی ایالات متحده است، از ماه نوامبر تا آوریل به تعویق افتاده بود که همزمان با حضور نهنگ ها شد.

سانتورا می گوید : دقیقا مثل زمانی که فقط یک رستوران در یک شهر باز است و همه برای غذا خوردن در آن رستوران جمع می شوند و این می تواند باعث تنش می شود.

اکنون مشکلات نهنگ ها در حال کم شدن است و دانشمندان در حال کمک به ساختن یک وب سایت مبتنی بر داده هستند که می تواند پیش بینی کند چه موقع نهنگ ها در ساحل غربی تغذیه می کنند.

منبع: theguardian

تبلیغات شرکت های نفت و گاز در گاردین جایی نخواهند داشت

زیست آنلاین: گاردین از این پس دیگر تبلیغات شرکت های نفت و گاز را نخواهد پذیرفت و به نخستین سازمان بزرگ خبری جهان تبدیل می شود که از تبلیغ شرکت هایی که سوخت های فسیلی را استخراج می کنند، درآمدی کسب نخواهد کرد.

به گزارش زیست آنلاین، این اقدام که در پی تلاش برای کاهش ردپای کربن مجموعه و افزایش گزارش در مورد وضعیت اضطراری آب و هوا صورت خواهد گرفت با قید فوریت اجرایی خواهد شد. این ممنوعیت برای هر شغلی که در استخراج سوخت های فسیلی دخیل است از جمله بسیاری از بزرگترین آلاینده های جهان خواهد بود.

آنا بیتسون، مدیر عامل و هامیش نیکلین، مدیر مالی گاردین در بیانیه ای مشترک گفتند: تصمیم ما مبتنی بر تلاش های چندین ساله بسیاری در این صنعت برای جلوگیری از اقدامات اقلیمی توسط دولت ها در سراسر جهان است.

آنها گفتند که واکنش به گرمایش جهانی مهمترین چالش عصر حاضر است و به چگونگی لابی گری شرکت های انرژی که به محیط زیست آسیب رسانده است، اشاره کردند.

بیتسون و نیکیلین با اشاره به اینکه این ممنوعیت ضربه مالی به آن ها خواهد زد گفتند: مدل تأمین بودجه برای گاردین مانند بسیاری از شرکت های رسانه ای بزرگ تا چند سال آینده کمی متزلزل خواهد بود. این یک حقیقت است که نپذیرفتن این تبلیغات در کوتاه مدت شرایط ما را سخت خواهد کرد. با این وجود، ما معتقدیم که ایجاد یک سازمان هدفمندتر و پایدار از نظر اقتصادی نیازمند همدلی و همکاری نزدیک است.

گروه های زیست محیطی مدت ها است اعلام می کنند كه شركت های بخش انرژی از تبلیغات گرانقیمت برای “شستشو سبز” فعالیت های خود استفاده می كنند به نحوی که ضمن سرمایه گذاری نسبتاً کم در انرژی های تجدیدپذیر، همچنان بخش اعظم درآمد خود را از استخراج سوخت های فسیلی تأمین می كنند. آنها از رسانه های خبری خواستند که از قبول این تبلیغات خودداری کنند، اگرچه تاکنون فقط تعداد معدودی از رسانه های کوچک این رویکرد را اتخاذ کرده اند.

تبلیغات 40 درصد از درآمد گاردین را تشکیل می دهد. این بدین معنی است که تبلیغات یک راه کلیدی برای تأمین بودجه این رسانه در سراسر جهان است.

منبع: theguardian