بایگانی برچسب برای: بین المللی

زیست آنلاین: حمل و نقل مدت طولانی مدت کشتی ها یکی از کثیف ترین صنایع جهان است. سالانه تقریبا 1 میلیارد تن دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای تولید می کند و 3٪ از انتشار کربن جهانی را تشکیل می دهد.

به گزارش زیست آنلاین، یک مطالعه جدید نشان می دهد که قرار دادن محدودیت سرعت در کشتی هایی که کالا را در سراسر جهان حمل می کنند می تواند مزایای زیست محیطی گسترده ای داشته باشد.

براساس این بررسی، کاهش سرعت کشتی ها به میزان 20٪ می تواند انتشار دی اکسید کربن از کشتی ها را 24٪ کاهش دهد و همچنین میزان اکسیدهای نیتروژن و گوگرد آزاد شده در جو را نیز کم کند.

دی اکسید کربن یک گاز قدرتمند و گیرنده گرما است و نقش اصلی در گرم شدن کره زمین را ایفا می کند. دو نوع دیگر از گازهای منتشر شده توسط موتورهای احتراق، گوگرد و اکسیدهای ازت هستند که با برخی بیماریهای تنفسی در ارتباط اند.

در این گزارش همچنین آمده است که کاهش سرعت کشتیها در دریا به میزان 20٪ همچنین می تواند باعث کاهش آلودگی صوتی نیز بشود. آلودگی صوتی حیات وحش را به میزان 67٪ تهدید می کند.

این یافته ها توسط گروه Seas At Risk and Transport & Environment که یک گروه از سازمان های زیست محیطی و غیر دولتی اروپایی است به دست آمده است.

درست همانطور که موتورهای اتومبیل سوخت بهینه را در سرعتهای بهینه می سوزانند، هرچه کشتی ها نیز کندتر حرکت می کنند سوخت کمتری می سوزانند که به نوبه خود میزان انتشار گاز از موتورهای خود به جو را کاهش می دهد.

بدون ایجاد تغییر در صنعت، سازمان بین المللی دریانوردی سازمان ملل متحد (IMO ) پروژه های انتشار گازهای ناشی از حمل و نقل بین المللی را می تواند طی دهه های آینده بین 50 تا 250 درصد افزایش دهد. اگر این پیش بینی دقیق باشد، کشتی ها می توانند 17 درصد از انتشار کربن جهانی را تا سال 2050 تشکیل دهند.

به همین دلیل ، پمپ کردن ترمزها روی کشتی ها می تواند تأثیر عمده ای در تلاش برای مقابله با گرم شدن کره زمین داشته باشد.

کاهش انتشار گازهای گلخانه ای توسط کاهش سرعت چیزی است که صنعت حمل و نقل قبلاً شروع به اقدام برای آن کرده است. سال گذشته، هنگامی که IMO هدف کاهش انتشار حداقل 50٪ تا سال 2050 را در مقایسه با سال 2008 تعیین کرد، برخی از بزرگترین شرکت های حمل و نقل برای کاهش سطح انتشار خود شروع به کند کردن ناوگان خود کردند.

اما محدودیتی در کاهش سرعت کشتی ها وجود دارد. سرعت آهسته تر باعث افزایش زمان مسافرت می شود. برخی تخمین ها نشان می دهد که کاهش 20٪ سرعت می تواند سفرهای طولانی از شهرهایی مانند بوینوس آیرس، آرژانتین تا روتردام و هلند را نزدیک به پنج روز افزایش دهد.

کارشناسان می گویند کاهش بیشتر و موثرتر تولید گازهای گلخانه ای تنها با تولید سوخت های جایگزین، موتورهای جدید و استفاده از انرژی های پاک حاصل می شود.

منبع : cnn

عضو هیئت علمی دانشگاه :
چرخش سازمان محیط زیست نسبت به انتقال آب خزر عجیب است/ در 10 ساله گذشته 12 برابر حجم دریاچه ارومیه از آب دریای خزر کم شده است

هادی كیادلیری گفت : به طور قطع قوانین و ضوابط محیط زیست تغییر نکرده است اما نکته قابل توجه اینجاست که مدیریت قبلی مخالف و مدیریت جدید موافق طرح انتقال آب از خزر است .

به گزارش زیست آنلاین، دكتر هادی كیادلیری، عضو هیئت علمی دانشگاه و مدیر گروه جنگل ، مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم و تحقیقات در برنامه “مناظره ” رادیو گفت و گو با موضوع انتقادها به انتقال آب دریای خزر به سمنان با بیان اینکه سوالات مطرح در خصوص این پروژه حتی در سطح کلان پاسخ داده نشده، اظهار کرد: از میان ارزیابی ها و مطالعات صورت گرفته نمی توان به ضرورت انجام این طرح پی برد. همچنین شفافیت در خصوص آن وجود ندارد و مسائل زیست محیطی مورد بررسی قرار نگرفته است .
وی با ابراز تاسف از عدم تسلط طراحان بر مسیر انتقال آب عنوان کرد: عدم آگاهی مسئولان مرتبط با این موضوع و تضادی که میان اطلاعات آنها و آنچه که در طرح آمده است جای تامل دارد. به عبارت دیگر هنوز ابعاد کلان طرح و اثرات اقتصادی و اجتماعی آن مورد بررسی قرار نگرفته است.
مدیر گروه جنگل، مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم و تحقیقات در بخش دیگری از این برنامه از تغییر نظر سازمان محیط زیست در مدیریت جدید انتقاد کرد و گفت: به طور قطع، قوانین و ضوابط محیط زیست تغییر نکرده است اما نکته قابل توجه اینجاست که مدیریت قبلی مخالف و مدیریت جدید موافق طرح انتقال آب از خزر است .
کیادلیری با بیان اینکه نامه محیط زیست مبنی بر بلامانع بودن این انتقال چالش های زیادی را ایجاد می کند، خاطرنشان کرد: ارزیابی در حوزه محیط زیست انجام نشده است و پرسش هایی که کارشناسان مطرح کرده اند بی جواب مانده است. این سازمان به گزارش کمیته فنی جنگلداری نیز بی توجه است. در واقع لازم است این سازمان ابتدا گزارشات را دریافت کند و سپس نسبت به موافقت و مخالفت با طرح واکنش نشان دهد.
کیا دلیری کاهش سطح آب دریاچه خزر را نگران کننده دانست و عنوان کرد: بر اساس یک گزارش، طی 10 ساله گذشته حجمی معادل 12 برابر دریاچه ارومیه از آب دریای خزر کم شده است. از سوی دیگر خزر یک دریاچه اشباع شده از آلودگی هاست.
وی اصلاح الگوی مصرف را راه حل مقابله با کم آبی دانست و اظهار کرد : 86 درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می شود که تنها 10 درصد اشتغالزایی ایجاد می کند. یک آمار نگران کننده نشان می دهد میزان 35 میلیون مترمکعب برای کاشت هندوانه مصرف می شود که معادل آب شرب مورد نیاز است.
عضو هیئت علمی دانشگاه در پایان تاکید کرد: اگر راندمان آبیاری در بخش کشاورزی به 45 درصد برسد ، 353 میلیون مترمکعب آب در سال ذخیره می شود ومی تواند به بخش های مورد نیاز داده شود.

آلودگی هوا سالانه ۲۲۵ میلیارد دلار از اقتصاد جهان را از بین می‌برد. اقتصاد ایران نیز هر سال ۲.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به دلیل آلودگی هوا از دست می‌دهد.

به گزارش زیست آنلاین، «هیچ‌کس از آلودگی هوا ایمن نیست. سازمان ملل در روز جهانی محیط زیست هشدار داد که از هر ۱۰ نفر روی زمین، ۹ نفر هوای آلوده تنفس می‌کنند. بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، این مساله به بحران جهانی مرگ تبدیل شده‌است. هر سال حدود ۷ میلیون نفر بر اثر آلودگی‌ هوا جان‌شان را از دست می‌دهند. سوزاندن سوخت‌های فسیلی برای انرژی، حمل‌ونقل و صنعت، عامل اصلی آلودگی هواست. همان‌طور که عامل گرم شدن زمین و انتشار کربن نیز سوخت‌های فسیلی هستند.» مجمع جهانی اقتصاد، چنین از آلودگی هوا و خطرات آن می‌نویسد.

بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، آلودگی‌ هوا هر ساعت ۸۰۰ نفر را به کام مرگ می‌کشد؛ به بیانی دیگر، هر دقیقه ۱۳ نفر جان خود را به خاطر آلودگی هوا از دست می‌دهند. آلودگی هوای خانگی نیز هرسال باعث مرگ ۳.۸ میلیون نفر می‌شود. اغلب این مرگ‌ها نیز در کشورهای در حال توسعه اتفاق می‌افتد. ۶۰ درصد آن‌ نیز در میان زنان و بچه‌هاست.

۹۳ درصد از کودکان جهان، در مناطقی که هوایشان آلوده است، زندگی می‌کنند. ۹۷ درصد از شهرهای جهان در کشورهای دارای درآمد پایین و متوسط، دستورالعمل‌های سازمان‌ جهانی بهداشت را برای سطح کیفیت هوا رعایت نمی‌کنند. در کشورهایی با درآمد بالا نیز، ۲۶ درصد این دستورالعمل‌ها را اجرا نکرده‌اند.

در آمریکا، آلودگی هوا هر سال ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را از بین می‌برد. این رقم در سال ۲۰۱۴، برابر با ۷۹۰ میلیارد دلار بود.

بانک جهانی نتایج تحقیقاتی با عنوان «گزارش ۲۰۱۹ وضعیت هوای جهان» به تازگی منتشر کرده‌است. این تحقیقات نشان می‌دهد که ۴ میلیارد نفر از مردم جهان در شرایط آب و هوایی ناسالم زندگی می‌کنند. بر اساس این تحقیق، ایران نیز یکی از کشورهایی با بیشترین میزان آلودگی هوا به شمار می‌آید.
رابطه آلودگی هوا با اقتصاد چیست؟

نیویورک‌تایمز در گزارشی می‌نویسد: «مطالعات زیادی اثبات می‌کنند که آلودگی هوا، روی آموزش و درآمدهای اقتصادی اثر مستقیم دارد. زمانی که حال فردی بد باشد، عملکرد خوب در مدرسه و دانشگاه، یا در محیط کار با اختلال مواجه می‌شود. همین اختلال، بهره‌وری را کاهش می‌دهد. از طرفی دیگر، اگر عملکرد فرد در مدرسه و کار به دلیل مشکلات سلامت ایجاد شده باشد، تهدید آن بلندمدت است و روی بهره‌وری آموزشی و اقتصادی اثر بلندمدت دارد.»

طی سال‌های اخیر، آلودگی فزاینده هوا یکی از اصلی‌ترین چالش‌های کل جهان بوده‌است. این چالش تنها سلامت و جان فردی انسان‌ها را درگیر نمی‌کند بلکه سالانه ۲۲۵ میلیارد دلار از اقتصاد جهان را نیز از بین می‌برد. بیشترین آسیب را نیز کشورهای جنوب آسیا تجربه می‌کنند.

مطالعات جدید سازمان همکاری و اقتصاد بین‌المللی نیز درباره آلودگی هوا و اثرات اقتصادی آن، نشان داده‌است که هر سال میلیاردها دلار از اقتصاد جهان به خاطر آلودگی هوا از بین می‌رود و حجم آن تا سال ۲۰۶۰، چندین برابر خواهد شد.

این سازمان می‌نویسد:«آلودگی هوا روی سلامتی انسان و کشاورزی اثر می‌گذارد. به همین ترتیب، طیفی از اثرات را ایجاد می‌کند. در دهه‌های پیش رو، این اثرات گسترده‌تر خواهد شد. افزایش فعالیت‌های اقتصادی و تقاضای انرژی به افزایش شدید آلودگی هوا منجر خواهد شد. افزایش میزان انتشار اوزون و PM۲.۵ تاثیرات جدی روی اقتصاد خوداهد داشت. برآورد می‌شود که هزینه‌های آلودگی هوا تنها در منطقه OECD از ۲۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ به ۱۷۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۶۰ برسد. همچنین در سال ۲۰۶۰ تعداد روزهای از دست رفته کار به خاطر آلودگی هوا که روی بهره‌وری نیروی کار اثر مستقیم دارد، به ۳.۷ میلیارد در سطح جهان می‌رسد.
هزینه آلودگی هوا در ایران چقدر است؟

در ایران مطالعات دقیقی برای برآورد هزینه اقتصادی آلودگی هوا انجام نشده‌ است. محسن طباطبایی، دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفته بود که هزینه آلودگی هوای تهران در سال ۹۱، بر اساس واقعی‌سازی قیمت‌ها با نرخ تورم، ۶ هزار میلیارد و ۶۷۰ میلیون تومان برآورد شده بود.

بانک جهانی سال ۲۰۱۶، اعلام کرده بود که هر سال ۲.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران به‌خاطر آلودگی هوا از بین می‌رود و ۲۱ هزار نفر به‌خاطر این آلودگی جان خود را از دست می‌دهند.

همچنین بر اساس گزارش بانک جهانی، آلودگی هوا برای خاورمیانه و شمال آفریقا ۹ میلیارد دلار هزینه به‌دنبال دارد که بیشترین آن، متوجه ایران و مصر است.

به گزارش ایرنا، آبان ماه ۹۶ نیز وحید حسینی، مدیرعامل وقت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفته بود: «هزینه اقتصادی آلودگی هوای تهران بین ۱۲ تا ۱۵ هزار میلیارد تومان است و می‌توان گفت پایتخت معادل بودجه شهرداری هزینه اقتصادی آلودگی هوا را می‌دهد.»

زیست آنلاین: پروژه انتقال آب خزر به فلات مرکزی (سمنان) در آستانه تصمیم‌گیری جهت اجرا قرار دارد اما این سؤال همچنان در ذهن خیل عظیمی از مردم و کارشناسان بی‌پاسخ باقی ‌مانده که چرا دولت اسناد مربوط به مطالعات انجام ‌شده در خصوص این پروژه را منتشر نمی‌کند؟

به گزارش زیست آنلاین، دامنه طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی به‌عنوان یک پروژه ملی، علاوه بر اینکه چندین استان را در بر می گیرد منافع یا زیان آن ابعاد ملی دارد. لذا ضروری است که اولا اسناد و مطالعات انجام ‌شده درباره این طرح منتشر شود و همچنین مناسب بود قبل از تصویب، دولت پیش‌نویسی از مطالعات طرح را جهت اظهارنظر در اختیار مردم و کارشناسان قرار دهد.

یکی از نمونه‌هایی که پیش‌نویس طرح آن در اختیار عموم قرار گرفت طرح تغییر پول ملی و افزایش چهار صفر بود که بانک مرکزی در سال 87 از مردم و کارشناسان می‌خواست تا در این خصوص نظرات خود را اعلام کنند.

در بسیاری از کشورهای دنیا نیز چنین رخدادهایی را به‌کرات شاهد بوده‌ایم و نمونه‌هایی از همه‌پرسی در خصوص اجرای طرح‌های ملی نیز دیده می‌شود این بدان معناست که دولت‌ها سعی می‌کنند در اجرای بهتر (چگونگی یا عدم اجرای) طرح‌های ملی از نظر کارشناسان و گروداران طرح بهره ببرند.

این اتفاق اما درباره طرح خزر رخ نداد. نه در قالب انتشار اسناد مطالعات انجام‌ شده که باعث تصویب طرح در دولت شد و نه پیش‌نویس آن‌که عموم بتوانند درباره آن نظر دهند.

در خصوص این طرح شایسته بود پیش از تصویب ردیف بودجه آن در مجلس (بر اساس لایحه پیشنهادی دولت) به مطالبات مردم در این خصوص پاسخ داده شود.
قانون چه می‌گوید

طبق ماده 11 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، مصوبه و تصمیمی که موجد حق یا تکلیف عمومی است قابل ‌طبقه‌بندی به‌عنوان اسرار دولتی نیست و انتشار آن ‌ها الزامی خواهد بود.

بر همین اساس طرح انتقال آب خزر به سمنان چه حاکمیتی باشد یا با هدف انتقال پایتخت یا توسعه و گسترش صنعت، در هرحال ضروری است تا اسناد مطالعاتی و توجیهات اقتصادی و محیط‌زیستی عیناً منتشر شود تا عموم نسبت به آن آگاه شوند. این خلأ همواره در نگرش مدیران ارشد کشور وجود دارد که انتشار یک طرح می‌تواند روی دیگر هم داشته باشد بدین شکل که اگر تصمیمی از سوی دولت دارای توجیه است با مردم با دولت همراهی خواهند کرد.
ریسک‌های عدم انتشار

احتمالا متولیان امر تصور می‌کنند با عدم انتشار خواهند توانست پروژه را بهتر و سریع‌تر پیش ببرند اما نباید فراموش کنند که ریسک‌های عدم آگاهی مردم درباره طرح کم نیست: اعتراضات اجتماعی، فشارهای سیاسی و… که تا همین اکنون مخالفت‌های زیادی را شاهد بوده‌ایم می‌تواند درنهایت به عدم اجرای طرح منجر شود. به‌عنوان‌ مثال می‌توان به تونل سبزکوه اشاره کرد. ریسک فقدان آگاهی مردم می‌تواند جدا از عدم امکان دستیابی طرح به اهداف، سبب به هدر رفتن منابع مالی محدود موجود نیز گردد.
مردم تا ندانند همراه نمی‌شوند

فضای ارتباطی و افزایش آگاهی و مطالبات اجتماعی ناشی از توسعه شبکه ‌های اجتماعی باعث شده است امروزه فضای جامعه تفاوت قابل ‌توجهی نسبت به یک دهه قبل و حتی چند سال گذشته کرده باشد.

استفاده از مدل ارتباطی و شناختی دیروز قادر نیست تا دولت را در مسیر تحقق اهداف توسعه‌ای یاری رساند حتی می‌تواند رابطه دولت با جامعه را مغشوش‌تر کرده و سطح اعتماد عمومی را تخریب و تعارضات جدی ایجاد کند. چنین رویکردی با توجه به بحران آب می‌تواند از دامنه وسیع‌تری برخوردار گردد.

دولت با درک شرایط امروز و نگاه به آینده، به ‌عنوان یک‌طرف آگاه و قابل ‌اعتماد برای مردم و با هدف مشورت درباره حل مسائل مرتبط با آب می‌تواند فضا را متفاوت کرده و زمینه افزایش همدلی را فراهم کند. همدلی اساساً با اجازه دادن به جامعه و به رسمیت شناختن حق دانستن و فهمیدن دلایل و مستندات تصمیماتی که پیامدهای آن دامن و نسل‌های آینده آن‌ها را خواهد گرفت، ایجاد می‌شود.
برخی سؤالات دیگر:

با توجه به نکات بالا دولت همچنین موظف است به ابهامات جامعه در خصوص سؤالات زیر پاسخ دهد:

گزینه انتقال آب چگونه و با چه اهدافی مطرح‌ شده و گزینه ‌های جایگزین کدم‌اند؟
بر اساس چه سند آمایش ملی (که هنوز به تصویب نرسیده است) طرح خزر اجرا خواهد شد؟
آیا فواید رفاه اجتماعی طرح قابل‌مقایسه با هزینه‌های اکولوژیکی و زیست‌محیطی و اجتماعی طرح است؟
نگرانی‌های مربوط به جنگل هیرکانی چگونه پاسخ داده می‌شود؟
تأثیر پساب خروجی آب‌شیرین‌کن طرح، بر دریای خزر چه ابعادی دارد؟
پروتکل‌های بین‌المللی در خصوص برداشت آب از خزر چه می‌گویند؟

با توجه به ریسک‌ها و سؤالات عمومی همچنین عدم پایبندی مسئولان ذی‌ربط به قانون که پیشتر صحبت شد اکنون دولت آیا دارای نگاه مسئولانه به پروژه خزر هست یا به‌ واسطه ضرورت‌های پیش انتخاباتی یا دلایل دیگر به اجرای چنین طرحی همت گماشته است.