ایسنا/خراسان رضوی یک داستاننویس مشهدی گفت: یکی از مشکلات داستاننویسان هزینههای چاپ کتاب و توزیع آن است.
نغمه وطندوست در گفتوگو با ایسنا در خصوص وضعیت داستاننویسان در سال گذشته، اظهار کرد: به نظر برخی از دوستان، همکاران و کسبوکارهای دیگر سال ۱۴۰۰ سال خوبی نبوده است، اما نگاه من خوشبینانه است و معتقدم کرونا باعث شد مردم بیشتر از قبل به سمت کتاب و داستان بروند و افراد بیشتری به داستاننویسی علاقهمند شدند.
وی افزود: در سال گذشته کارگاههای زیادی برگزار کردم. از جمله برای دانشآموزان کلاسهای پنجم، ششم و هفتم داستان نویسی تدریس کردم. دانشآموزان بسیار با استعداد بودند و حیف است ادامه نداشته باشد. یکی از مشکلات جلساتی که موسسات و آموزش و پرورش برگزار میکنند همین است که در مقطعی دورهای برگزار میشود و بعد ادامه ندارد.
وطندوست با بیان اینکه در این مدت جلسات عمومی نداشتیم، تصریح کرد: هر سال در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نقد داستان و جلسات شعر برگزار میشد. با این حال کرونا باعث شد جلسات خصوصی شده و شرکتکنندگان از افراد مشخصی تشکیل شوند.
این داستاننویس خاطرنشان کرد: زندگی بدون مشکل نمیشود، اما در راستای فعالیت ما داستاننویسها مانعی وجود ندارد. داستاننویس یک قلم و کاغذ نیاز دارد. کسی که اعتیاد به نوشتن دارد و بخواهد بنویسد بهانه نمیآورد و به این مسائل توجه نمیکند.
وی با تاکید بر اینکه هنر برای دیده شدن است و هنرمند مینویسد که دیده شود، گفت: یکی از مشکلاتی که داستاننویسها با آن مواجهاند هزینههای زیاد چاپ کتاب است. قراردادها به این صورت است که کتابهای چاپ شده به نویسنده داده میشود و انتشارات در زمینه توزیع و پخش کتاب کمکی نمیکند. نویسنده فروشنده نیست و باید کسی که در این حیطه مهارت دارد به او کمک کند تا بتواند کتابش را بفروشد.
وطندوست بیان کرد: سالهای پیش اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی بودجهای به خرید کتاب نویسندگان اختصاص داده بود و تعداد محدودی از کتابها را بر اساس امتیازدهی انتخاب میکردند، اما چند سال است این کار صورت نگرفته است.
وی با بیان اینکه کارهای فرهنگی و هنری نمیتواند خرج و مخارج زندگی را تامین کند، عنوان کرد: در این روزها گذران زندگی سخت است. من داستاننویسم و بزرگترین موهبتی که خدا به یک داستاننویس بخشیده خلاقیت است. در حال حاضر شغل دیگر من ایدهپردازی و خلاقیت در کسبوکار در حوزه گردشگری و شهربازی کودکان است. در کنار این طرح مستند، برنامههای طنز و تلویزیونی برای صداوسیما مرکز خراسان رضوی نوشتم. مشغول نوشتن رمان نیز هستم.
این نویسنده کودک عنوان کرد: بستگی دارد با چه زاویه دیدی به داستاننویسی نگاه کرد اگر فکر کنی باید فقط داستان بنویسی خیلی اسفناک است. اگر از این زاویه نگاه کنی که داستاننویس فردی خلاق است و ایدههای بکر دارد و میتواند از این ایدههای استفاد کند میتوان به نتیجه رسید و درآمد خوبی کسب کرد.
وی با تاکید بر اینکه از خلاقیت داستاننویسها در حوزههای بسیاری میشود استفاده کرد، گفت: جای داستاننویسها در بسیاری از بخشها خالی است. برای مثال در صداوسیما و سینما فیلمنامهنویس خوب زیاد داریم، ولی داستاننویس نداریم. در طول تاریخ این داستانهای خوب بودند که تبدیل به فیلم شدند و فیلمی تبدیل به کتاب داستان نشده است. ورود داستاننویسها به این حیطه به تامین معیشتشان کمک میکند.
وطندوست افزود: من کرونا را یک بلا ندیدم یک موهبت دیدم با اینکه دوبار درگیرش شدم باز هم همین نظر را دارم. در سال گذشته اساتید عزیزی را از دست دادیم این برای من سخت و ناراحت کننده بود.
وی تصریح کرد: کرونا باعث شد که انسانها بیشتر به خودشان بپردازند و بیشتر خلوت کنند. شعار «من یار مهربانم» برای همه ملموس شد. همیشه میگفتند کتاب یاری است که همه جا به دردمان میخورد. کرونا نشان داد که کتاب تا چه اندازه میتواند کنار انسان باشد و تنهایی او را پر کند.
این داستاننویس اظهار کرد: کرونا به ما یاد داد که بیشتر از اینکه به دیگران بپردازیم باید به خودمان نگاه کنیم و به باورهای بیپایهواساس اهمیت ندهیم. کرونا به ما نشان داد که چه قدر ارتباطات قشنگ است و باعث شد قدر یکدیگر را بدانیم. فهمیدیم آدمهای دورمان چه اندازه مهم هستند و یک لحظه دیدن والدین غنیمت است.
وطندوست بیان کرد: امیدوارم ۱۴۰۱ سالی سراسر عشق، نور و آگاهی برای تمام مردم زمین باشد و داستانها جایگاه اصلیشان را پیدا کنند و امید در دل مردم بکارند.
